CD: Sweatmaster - Animal

In het kader van Finse muziekweek heden een andere musica exoot:
Sweatmaster
.



QOTSA! Josh Homme heeft een Zweedse vriendin of vriend aan de haak geslagen en is onder de naam Sweatmaster moeilijk te verkrijgen plaatjes gaan maken. Dat dacht ik serieus (of minder serieus, maar dat maakt een minder mooi verhaal) bij het aanhoren van de eerste maten van Animal. Diezelfde compromisloosheid, hoekigheid en afstandelijke zang. Toch is deze cd geen produkt van Homme & Co, maar van drie jongens uit Turku, Finland.

Catchy is niet helemaal het woord. Vuige rock met blosjes op de wangen. Onschuld, en spetterende rifs en zang, wisselen elkaar af. De onschuld slaat op de transparantie in de muziek van Sweatmaster, een heel natuurilijk geluid. Mag het wel rock-and-rock zijn, naar goed-Scandinavische traditie, maar ergens hebben ze ook iets liefs en gewoons. Drie jongens in de schuur van oom Olle, een fles zelfgestookt bocht, en erg veel lol. Bovendien iets heel toegankelijks, niks gecompliceerds aan Animal, maar degelijk als een Volvo. Waarvan je eerst de lampen steeds groter ziet worden, en dan in volle vaart de radiator kust.

Werd menselijke sloophamer Henry Rollins ooit aangekondigd met de belofte van ‘hot animalistic rock and roll’ (en het Burgerweeshuis was nooit meer hetzelfde), Sweatmaster is subtiel anders. Ze zijn namelijk netjes ruig. Ze gaan tekeer, maar alles blijft onder controle. Hoewel het een strak en compact album is, is dat wellicht de enige kritiek die mogelijk is. Ze vliegen simpelweg niet uit de bocht, ze blijven in controle. Dat zou net iets over de rand mogen.

De opbouw van de tracks doet eerder bluesy aan. Met fuzz wel te verstaan. Niet voor niks is de Jon Spencer Explosion (let me hear you say YEAH!) een inspiratiebron. Neem nu een track als Calling Satan, Let Me In over verveling in een Finse versie van een ‘one horse town’. Pastor Nykkanen verwoordt het als een soort rock-gospel. Hellalujah!

Maar het absolute hoogtepunt is toch World Of Disease. Het heeft een paar heerlijke riffs, maar vooral een prachtige flow in de zang. Een song met snelwegkwaliteiten. De stem zit tegen breken aan, het geeft net dat beetje extra karakter.

Sweatmaster is een leuke band, verdient behalve aandacht ook een tour langs de Nederlandse velden!


Label: Fullsteam Records / Rough Trade Releasedatum: 13 juli 2007
Waardering: