CD: Queensrÿche - Operation: Mindcrime II
Een appeltje voor de dorst zou je Operation: Mindcrime II kunnen noemen. Het zat er namelijk al lang aan te komen, het vervolg op het ambitieuze doorbreekalbum van Queensrÿche uit 1988. Al meer dan een decennium is de band uit Seattle op zoek naar de inspiratie voor een album dat zich kan meten met Empire (1990), Operation: Mindcrime en in mindere mate Promised Land uit 1994. Het lukte nooit echt, voornamelijk omdat Chris DeGarmo, gitarist en songwriter op latere albums ontbrak of een minimale invloed had.
DeGarmo is niet teruggekeerd bij de band en dat is jammer. Als je Operation: Mindcrime II hoort weet je wat ik bedoel. Zeker als je de conceptalbums na elkaar luistert. Wat Operation Mindcrime een klassieker maakte waren de goede hardrock songs die los van het concept sterk bleven. De band was in 1988 haar tijd ver vooruit en dat was vooral te danken aan DeGarmo die met zijn avontuurlijke, maar wel volgbare gitaarstijl Queensrÿche een bijzondere band maakte. Geoff Tate blijft een fantastische zanger natuurlijk, aan hem ligt het absoluut niet dat dit vervolg maar half is geslaagd.
Volgens Tate zou het huidige politieke klimaat in zijn moederland hem geïnspireerd hebben om het ingewikkelde verhaal over de gehersenspoelde Nikki af te maken. De in deel 1 vermoorde non Sister Mary is ook weer van de partij, dit maal als geweten van de hoofdpersoon. Net als 18 jaar geleden worden haar tekstregels gezongen door Pamela Moore, die geen half werk heeft afgeleverd. Prima zangeres wiens stem perfect past bij die van Tate. Ronnie James Dio is ook te horen op dit album ('The Chase'). Op hem kun je altijd rekenen als je iemand nodig hebt om een de rol van beest, tovenaar of schurk te vertolken.
Queensrÿche zal met dit album weer even in the picture zijn, maar ze zijn absoluut niet op hun oude niveau, want daarvoor staan er te weinig uitschieters op dit album. Operation: Mindcrime herbergt klassiekers als 'The Needles Lies', 'Suite Sister Mary', 'Operation: Mindcrime', 'Eyes of a Stranger', 'I Don't Believe in Love' en 'Revolution Calling'. Dit album kan daar slechts 'I'm American' en 'The Hands' tegenoverstellen en dat is wat mij betreft te weinig.Label: Rhino Releasedatum: 14-03-2006 Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
