Party Review: Trance Energy
Mijn time-table voor Trance Energy was:
 |  |  |  |  |  |
| Don Diablo | Ferry Corsten | Johan Gielen | Max B Grant | Max B Grant B2B Pavo | Marcel Woods |
| Hardstage | Mainstage | Mainstage | Hardstage | Hardstage | Mainstage |
| 01.00 | 01.30 | 03.30 | 04.15 | 05.15 | 05.30 |
Don Diablo
Aangezien ik nogal laat binnen kwam wandelen voor mijn doen begon ik dus in de Hardstage met Don Diablo. Don zette niet echt een hardstyle set neer maar het was zeker een lekkere set om de nacht mee te beginnen. Het was toen nog niet zo erg druk in de Hardstage en we konden op ons gemak uit ons dak gaan. Op het moment dat Ferry Corsten begon in de Mainstage startte Don zelf een Ferry plaat op in zijn set. Verder was het voor mij een verassing dat hij "Seven nation army" van de White Stripes instarten. Voordat Don klaar was met zijn set zijn we richting Mainstage gegaan omdat Ferry daar bezig was met zijn set.
Ferry Corsten
We waren net te laat voor het begin van Ferry omdat we een stop moesten maken bij de wc's. Zelf ben ik ook naar Ferry Corsten solo geweest in de HMH vorig jaar, en de set van Ferry leek behoorlijk op zijn set toen. Typisch Ferry zeg maar. Zijn eigen nummer "Punk" kon natuurlijk niet wegblijven uit zijn set. Maar vergeet ook niet het meezing-stukje "take the blue pill take the red pill", die kon hij natuurlijk niet achterwege laten. Ferry kreeg het publiek compleet met zich mee en het werd steeds voller in de Main. Zelf stond ik op het guestdeck tijdens de set van Ferry en heb vanaf boven dus gezien hoe vol de zaal op dat moment was. Tijdens deze set werd natuurlijk ruimschoots gebruik gemaakt van de lasers die er hingen in het begin van de zaal. Zelf heb ik Ferry een keer betrapt op een mixfoutje, maar dat soort dingen gebeuren gewoon. Verder was de set heerlijk om op te dansen en echt trance.
De Nederlandse Belg waarvan iedereen zegt dat hij geen eigen stijl heeft en niet kan draaien. Op Trance Energy vond ik Gielen toch echt wel een eigen stijl hebben en dus echt wel goed draaien. Persoonlijk heb ik Gielen wel op cd's en livesets gehoord maar nog niet live, en ik moet je zeggen dat het zeker geen tegenvaller was. Dat Gielen een showmannetje is dat weten we allemaal wel, het binnen komen wandelen met vier mooie vrouwen om zich heen is geen raar iets bij hem. Zelfs het mee playbacken tijdens zijn set valt niet eens meer op.
Na een redelijk gedeelte van de set van Johan Gielen wordt het dan echt tijd voor het wat hardere werk, terug naar de Hardstage dus. Daar staat Max de sterren van de hemel te draaien. Het is opeens mega-druk in de Hardstage en de fans die zouden moeten zorgen voor een koele wind helpen ook niet meer. Max B Grant die bekend staat om het scratchen van zijn plaaten kon het zeker in zijn set die nacht ook niet laten. Af en toe iets te overbodig maar het heeft altijd een leuk effect, zelfs als hij het doet met zijn elleboog en met zijn hand het publiek probeert op te zwepen.
Na Max was tijd voor een Back 2 Back sessie met Pavo. Dit was voor mij de topper van de avond. Nog nooit zo'n harde set gehoord in een Back 2 Back sessie. De MC kreeg het publiek compleet met zich mee en het leek wel alsof iedereen er met één reden stond: Stampen! Die set was zo ongelofelijk hard dat het nog drukker werd in de Hardstage en er haast geen plek meer was voor andere mensen. Zelf heb ik niemand tijdens deze set stil zien staan omdat ze er niets aan vonden, maar wel omdat ze het gewoon niet meer konden hebben met hun conditie. Topper in deze set was toch zeker wel het instarten van "No good" van de Prodigy. Deze back 2 back sessie zou tot 06.00 duren maar om 05.45 stond Pavo al alleen te draaien. Mijn lichaam wilde niet meer en we zijn terug gegaan naar het guestdeck in de mainstage.
Daar stond nog even Marcel Woods te draaien die persoonlijk voor mij de perfecte afsluitende set van Trance Energy had. Lekker nog een beetje meedansen op het al lege guestdeck tot je voeten echt niet meer kunnen, en toen werd het tijd om naar huis te gaan.
Conclusie
Dit was mijn eerste Trance Energy en zeker ook niet de laatste. De zalen waren naar mijn idee logisch ingedeeld en makkelijk te bereiken vanaf de andere zalen. Doordat ik compleet uit mijn dak ben gegaan en met een ongelofelijke leuke groep mensen daar was heb ik vrij weinig meegekregen van de echte details van de sets van de dj's. Zelf heb ik van een aantal mensen met VIP kaarten gehoord dat het VIPdek vrij weinig voorstelde. De enige minpunten die ik zelf heb ontdekt die nacht waren de wc's en het parkeren bij de Jaarbeurs. Het geluid in de Jaarbeurs vond ik voor 100% meevallen. Zelf heb ik met bijvoorbeeld een Megafestatie en HCC meegemaakt dat het nogal doorklinkt maar dat viel zeker wel mee, al had ik wel het idee dat het gebouw af en toe in elkaar zou storten van de trillingen. Line-up van Trance Energy was goed ook al zou ik persoonlijk zelf wat geschoven hebben in de time-table. Maar goed je weet nooit welke dj welke set die nacht gaat neerzetten.
Ook al heeft Duncan van ID&T een hekel aan het woordje "in" en "uit" tegenwoordig zelf zeg ik dat Trance Energy absoluut in is. Dat is dit weekend bewezen. Trance Energy krijgt van mij een dikke 8. En volgend jaar ben ik er weer bij!.
