Game Review: Deathrow

Leon (ED-209)
Grafisch
Deathrow ziet er prachtig uit. Meer dan zeven duizend polygonen laten de spelers prima uitzien, en de bewegingen van de spelers zijn natuurgetrouw nagebootst. De arena's zijn stuk voor stuk een plaatje. Elk team heeft zijn eigen thuis arena en de karakters van de verschillende teams zie je terug komen in het design van die velden. Belichting en kleurgebruik en de futuristische looks maken van de arena's sfeervolle omgevingen.

Het minpuntje is mischien dat de arena's allemaal een beetje plat zijn ontworpen, daar waar een arena een richel ofzo bevat, wordt daar niet optimaal gebruik van gemaakt. je spelers kunnen er niet makkelijk op komen, en als je frisbee er op landt wordt ie meestal al ergens anders heen getransporteerd, voordat je hem kunt pakken.

Geluid
Over het geluid ben ik bij Deathrow het minst te spreken. Het zijn weer dezelfde house en techno beats die we onder elke willekeurige race,space en zim game horen. Dit spel was zo veel sfeervoller geweest met een stevige donkere metal track, maar helaas dachten de ontwikelaars daar anders over.