Moet het recht op abortus ook in onze grondwet worden opgenomen?

Als eerste land ter wereld heeft Frankrijk het recht op abortus vastgelegd in de grondwet. Daarmee wordt volgens de Franse premier Gabriel Attal nu vermeden dat het recht op abortus is ‘overgeleverd aan de nukken’ van politici. In landen als Polen en de VS is de mogelijkheid tot een abortus de laatste tijd ingeperkt of zelfs verboden door conservatieve politici.  

Abortus staat in Nederland nog altijd in het Wetboek van Strafrecht. Artikel 296 bepaalt dat degene die een abortus uitvoert, strafbaar is, tenzij de abortus wordt uitgevoerd in een speciale kliniek of een ziekenhuis, onder de voorwaarden omschreven in een aparte wet, de Wet afbreking zwangerschap. Abortus is daarmee geen grondrecht, maar een misdrijf waar uitzonderingen voor worden gemaakt.

Doordat abortus in het Wetboek van Strafrecht staat – tussen misdrijven als verkrachting en mishandeling – kan de indruk worden gewekt dat deze medische verrichting een criminele zaak is. Daardoor wordt het gevoel van schaamte bij vrouwen die een abortus overwegen of ondergaan vergroot. En dat terwijl het eigenlijk gaat om een normale medische verrichting die, net als andere medische verrichtingen, aan de hand van protocollen en richtlijnen wordt uitgevoerd. Het zou dan ook gewoon onder normale zorg moeten vallen.

De wetgeving is ontstaan in de tijd dat er nog geen abortusmedicatie bestond en alleen curettage mogelijk was. Inmiddels kunnen vrouwen gewoon online een abortuspil bestellen, waarmee een zwangerschap heel veilig kan worden afgebroken. Maar je bent dan als vrouw in principe strafbaar, omdat je zelf abortus uitvoert.

Onder meer het Nederlands Genootschap van Abortusartsen, de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie, de Vereniging van Nederlandse Vrouwelijke Artsen en de expertgroep seksuele gezondheid van het Nederlands Huisartsen Genootschap ondersteunen dat abortus uit het Wetboek van Strafrecht wordt geschrapt, en wordt beschouwd als normale zorg.