Wat een feest
De verkiezingsstrijd is losgebarsten. Ballonnen, verkiezingsposters en flyers besmeuren de straten. Op de televisie verschijnen stromannen, met stroredeneringen, strolachen en strogebaren, die anderen proberen te overtuigen van wat hen heeft overtuigd. Op het internet spuien politieke tegenstanders meer vuil dan een rioleringsbuis in de vijver van uw achtertuin zou doen. De feestelijke orgie van de democratie is overal, want iedereen moet meedoen. Er is geen ontkomen aan.
De burgers van ons prachtige land analyseren zo’n beetje ieder politiek vraagstuk tot op het bot. Zo hoorde ik laatst in de stiltecoupe van een trein het volgende gesprek tussen twee blondines.
“Als ik naar mijn broertje kijk, hij is 23, die doet niks. Hij leeft van een uitkering, heeft geen diploma en volgt geen opleiding. Ik werk hard en hij zit op zijn reet en vangt geld. Een luilak is het, een varken, en daar betalen wij dus belasting voor. Als het aan mij lag, dan verhongerde hij maar.”
“Ja, maar dat is bij al die werklozen zo, joh. Zitten de hele dag thuis en doen niks. En wij maar hard werken!”
“Hij stinkt, mijn broer. Die gozer gaat serieus maar één keer per maand in bad. Ik kan niet eens een bad betalen.”
“Ja, ze stinken ook die werklozen, maar werken ho maar!”
“Computerspelletjes spelen doet ie dan weer wel. De hele dag.”
“Ja, lang leven de lol, beetje lopen meuren op de bank, maar werken…”
“Wat ga jij eigenlijk stemmen?”
“Partij voor de Dieren denk ik. Jij?”
“Ja, weet ik nog niet. Ik denk op die man die zo lief lacht op de poster.”
Op straat spreekt men elkaar aan. En dat alleen vanwege die ene brandende vraag, die zelfs de heetste zomerdag overtreft.
“Wat ga jij stemmen dan?”
“PVV. Ik vind het wel stoer wat die Wilders allemaal zegt en doet.”
“Ah.”
“Jij?”
“De piratenpartij.”
“De wat?”
“De piratenpartij.”
“Oké. En waarom?”
“Piraten zijn stoerder dan een geblondeerde vetklier met een zachte g.”
Ook op de werkvloer zijn de verkiezingen het gesprek van de dag. Tijdens een vergadering van het intern interieur management bij Bahfoetsie BV deelt iedereen zijn stem en onderbouwt deze met steekhoudende argumenten.
“Ik stem op de PvdA, omdat Nederland sterker en socialer moet.”
“Ik stem op VVD, omdat Nederland niet moet doorschuiven maar aanpakken.”
“Ik SP, omdat men samen moet werken naar een veilige toekomst.”
“Ik CDA, want samen kunnen we meer”
“Ik CU, voor de verandering.”
“Ik D66, want nou vooruit.”
De democratie is een ware zegen. Het is de smeerolie van de samenleving. Een rechtvaardig geloof dat met hartstocht wordt beleden. Dat wilde ik u even laten weten.
