Guardiola verdient niet alle lofzang
Johan Cruyff is de grondlegger van het huidige FC Barcelona. Van de bedrijfsstructuur tot aan het tactische spel op het veld. Overal. Daar kan geen discussie over mogelijk zijn.
Joseph Guardiola hoeft niet persee trots te zijn om hetgeen wat hij behaalt heeft. Iedereen zou op dit moment successen behalen met FC Barcelona. Zelfs Andries Jonker of de plaatselijke groenteboer had de finale van de Champions League gehaald terwijl de Primera Division al in de achterzak zat.
Als speler was Guardiola soms fenomenaal. Als trainer wil ik dat nog wel eens zien bij een andere club. Een club waar niet alles al in de puntjes geregeld is. Een club waar je niet in een gespreid bedje terecht komt.
Guardiola zal Cruyff niet graag naar Ajax zien vertrekken. Weg vader, want dat was Cruyff voor Guardiola. Dankzij Cruyff werd Guardiola een kind van Barcelona. Dankzij Cruyff is Guardiola nu een vader van Barcelona. Van speler tot coach, de slimmigheid heeft hij van Cruyff.
1988
In de tijd van Cruyff werd het fundament voor de formatie gemaakt. Spelers uit de eigen jeugdopleiding werden als puzzelstukjes neergelegd in het systeem. Cruyff zorgde ervoor dat alle faciliteiten aanwezig waren voor de toekomst. De toekomst, die nu is. Trainingsfaciliteiten, kantoorfaciliteiten, alles werd opnieuw opgezet. Met als doel alleen mee te hoeven gaan in de modernisering.
Formatie
Al sinds 1988 speelt Barcelona het voetbal in een 4-3-3 systeem, ook wel te zien als een 4-5-1 systeem. Vier verdedigers, vijf middenvelders en een aanvaller. Afhankelijk van de tegenstander is het middenveld aan te passen naar een verdedigende formatie, of een aanvallende. Op dit moment, 2011, voetbalt Barcelona nog steeds met die formatie. Voetbal is echter sneller geworden vergeleken met 1988. Onder andere door de modernisering van velden, ballen en scheidsrechters. Hierdoor is alleen het tactische spel veranderd in de loop van de jaren.
Jeugd
De trainers en coaches die volgden in de jaren daarna hoefden alles alleen nog in te vullen. Kleuren. En dat hoeft niet eens tussen de lijntjes. De lijntjes zijn daar dik genoeg voor. Spelers als Puyol, Xavi, Iniesta, Busquets en Bojan, allemaal komen ze uit de eigen jeugd. Omdat de basis daar ligt, kunnen zij zonder problemen doorstromen.
Aankopen
Natuurlijk moet ook een topclub als Barcelona aankopen doen, alleen hoeven zij gerichte aankopen te doen vanwege hun jeugdopleiding. Lionel Messi en Gerard Pique bijvoorbeeld, gerichte aankopen. Allen aangekocht vanwege een perfect scoutingsnetwerk. Een scoutingsnetwerk wat al stond voordat Guardiola aan het roer kwam.
Guardiola volgde met aankopen in de vorm van Maxwell, Adriano en Mascherano. Aankopen die de trainer zelf nog niet eens echt hebben kunnen bekoren. Daarnaast mogen Maxwell en Adriano alweer uitkijken naar een nieuwe club in het volgende transferwindow.
2011
Anno nu is er weinig veranderd vergeleken met toen. De formatie waarin ze spelen is hetzelfde gebleven. Het tactische aspect is weinig tot niets veranderd, behalve de modernisatie van het voetbal en de veranderingen daarin ten opzichte van de tactiek. Over randverschijnselen naast het veld hoeft Guardiola zich niet druk te maken, daar zijn mensen voor aangetrokken. Aankopen hoeven alleen gericht gedaan te worden. De jeugd stroomt automatisch door, vanwege perfecte jeugdfaciliteiten.
Guardiola staat aan het roer, en krijgt nu eenmaal alle lofzang. Alleen krijgt Guardiola alle lofzang, vanwege de basis die Cruyff gelegd heeft in 1988. Iedere coach slaagt hier, want iedereen zou de beste elf spelers opstellen. Barcelona heeft elf topspelers, voor iedere positie één. Je hoeft dus ook niet te twijfelen over een mogelijke opstelling. Dat ´tiki taki´ gedoe, dat deed Barcelona al in de tijd van Van Gaal, maar toen hoorde je niemand. Alleen maar omdat de prijzen uitbleven. Guardiola is een aardige vent, en een leuke coach, maar de plaatselijke groenteboer had hetzelfde geflikt.
