Edwin bedankt

Vanavond, 28 mei 2011, keept het eerste legendarische ‘Ijskonijn' van Nederland de laatste wedstrijd van zijn carrière. De Champions League finale tegen FC Barcelona, op Wembley. En dat allemaal dankzij Stanley.

Stanley Menzo, aan hem zal Edwin nog wel eens terug denken. Hoe gaat dat spreekwoord ook alweer? ‘De een z'n dood, is een ander z'n brood'? Dat geld zeker voor deze situatie.

Edwin begon ooit bij vv Foreholte. In Voorhout. Dat ligt ergens in Nederland. Zo'n plaats waar alle inwoners elkaar kennen. Waar Greta van Hans weet dat hij vreemdgaat met Jaqueline, terwijl Truus, de vrouw van Hans, van niks weet. Zo'n plaats waar iedereen op elkaar let, waar iedereen met elkaar spreekt.

Geen wonder dat Edwin de overstap maakte naar vv Noordwijk. Edwin was niet zoals de mensen in Voorhout. Wel sociaal, maar sociaal in andere mate. Bij Noordwijk lette niet iedereen op hem. Vv Noordwijk is een andere wereld. In Noordwijk geven ze de voetbalclub dezelfde naam als het dorp. Dat is trots.

Trots, dat was Edwin wel. Maar vv Noordwijk kon hem gestolen worden toen Louis van Gaal langskwam. Of hij zin had om bij AFC Ajax in het tweede elftal te komen keepen. Gewoon omdat hij wel talent had voor het tweede team. Daar had Edwin wel oren naar, en ik geef hem geen ongelijk. Al zou Frank mij nu vragen om te komen spelen voor het zevende elftal, dan zat ik al op mijn fiets naar Amsterdam.

Een tweede elftal, wat is dat eigenlijk? De ‘net-nietjes'. The best of the rest. Maar er bestaat natuurlijk altijd een hele, hele kleine kans dat.. Je net zo wordt als Edwin van de Sar.

Hij heeft het getroffen hoor, het IJskonijn. Met Stanley Menzo voor hem. Al die prijzen die allemaal nu in de kast staan van Edwin, allemaal te danken aan Stanley. Stanley degradeerde zichzelf die ene avond in Frankrijk van top of the pops, naar top of the flops dankzij een eigen doelpunt en een vreselijke fout. "Bedankt Stanley" - zal Edwin gedacht moeten hebben.

Stanley moet gebroken zijn geweest. Kapotgemaakt. Huilend in een hoekje. Weggepest uit het doelgebied waar hij meer dan 200 wedstrijden de koning was. Weggewerkt door dat jochie met die flaporen, het lulletje van de klas.

Edwin keepte daarna 226 wedstrijden voor Ajax. En hij wist zelfs 1 keer te scoren. In 1998, tijdens de uitwedstrijd tegen De Graafschap. Een strafschop. De perfecte strafschop. Ron Olyslager ging de verkeerde hoek in. Edwin z'n hoogtepunt was echter het WK voor clubteams, toen hij een strafschop keerde in de shootout tegen het Braziliaanse Gremio. Het was genoeg om een wereldbeker in de wacht te slepen. Zijn zoveelste prijs dat jaar. 1995. Het gouden jaar van Ajax.

Ajax komt daarna echter in een dip. Kampioen worden ze nog steeds, maar het team valt langzaam uit elkaar. In 1998 komt dan ook het einde in zicht van Edwin. Hij vervolgt zijn loopbaan in Italie, Juventus. Hij komt tussen de gladjanussen Del Piero en Camoranesi terecht. Dat botert niet. Een Nederlandse boerenjongen met gladjanussen die met spiegeltjes op het veld rondrennen om te kijken of hun haar goed gekruld zit.

Edwin vertrekt naar Fulham, een Engelse promovendus. Einde carrière zou je denken. Maar zonder prijzen te winnen weet hij zich in vier jaar toch in de kijker te spelen. Vanuit Londen vertrekt hij naar Manchester. Op de fiets. Zoals hij dat in zijn beginjaren al deed vanaf Noordwijk naar Amsterdam.

Manchester United. Een club om van te dromen. Eindelijk heeft Edwin ‘zijn' topclub te pakken. Evenals de strafschop van Nicolas Anelka in 2008. Het van ‘Breukelen-moment'. Edwin wint de Champions League opnieuw. 13 jaar nadat hij ´m pakte met Ajax. Het is slechts een voorgerecht, want ook al heeft Edwin 34 prijzen op zijn cv staan, het mooiste moment moet nog komen.

Vanavond hoopt Edwin op Wembley zijn 36e prijs aan zijn palmares toe te voegen. Na de Premier League dit jaar, zou de Champions League de kers op de taart zijn. Zijn afscheid. Zijn moment. Maar wat zou het mooi zijn als Stanley er zou zijn voor de uitreiking. Stanley verdient dat. Nog één keer in de spotlights. Want zonder Stanley was er geen Edwin, en zonder Edwin was er geen betere modelprof. Edwin en Stanley, bedankt.