Positieve shit

Stel je voor. Het zit gewoon echt allemaal tegen. Of het lijkt in ieder geval allemaal tegen te zitten. Tenslotte is niet ieder drama een daadwerkelijk drama. Zelf betrap ik mezelf ook nog weleens op sterke overdrijving van een futiele tegenslag. Ik kan mezelf soms ook van een te slap bakje koffie naar het einde der tijden denken. Maar laten we zeggen dat het voor jouw gevoel een dag goed klote gaat. Staan we onszelf dan ook toe om het eens lekker klote te vinden? Om eens lekker chagrijnig te gaan lopen wezen?
Ik raad het van harte aan! Ik leg later uit waarom.

Oké. Je kunt natuurlijk ook altijd alles even positief blijven zien. De positief-denken-goeroes hebben er dikke boeken over geschreven en die shit wordt nog verrekte goed verkocht ook. Als je maar gewoon alles positief blijft bekijken, komt het allemaal weer goed. Allerhande technieken om vrolijk in het leven te staan. Stoere, door Emile Fucking Ratelband verzonnen, krachttermen roepen, om je even op te peppen. Een goede ademhaling tegen de stress van een gejaagd leven. En als je maar vaak genoeg roept dat je succesvol bent, stroomt het geld ook vanzelf met bakken binnen!

Allemaal leuk en aardig dat positief denken. Maar je kunt kiespijn echt niet wegdenken. Een rekening betaal je niet met geesteskracht. Een eikel van een collega heeft schijt aan jouw ademhaling. En als jij positief denkt, maar je baas vindt dat je een rotkop hebt, gaat het nog steeds niet lukken met die briljante loopbaan.
De ellende met positief denken is, dat je meestal geen reet uitvoert, als je alleen maar positief zit te ademen of Tjakka!! loopt te roepen. Zo'n workshop is ook niet bepaald een productieve dag. Meestal wel een dure dag. De meest positieve mensen aan het eind van dergelijke workshops zijn meestal de goeroes zelf. De rest is weer een beetje armer, gaat met een lekker gevoel slapen, maar wordt de volgende dag weer klote wakker. Minus tweehonderd Eurie?

Het voordeel van eens goed schelden? Van af en toe lekker schoppen? Je collega eens goed uitkafferen? Aan de hele wereld laten zien dat jij het NIET naar je zin hebt? Je verplicht die wereld min of meer om met je mee te denken en iets aan de situatie te doen.
Laten we wel wezen. Als jij maar blijft doen alsof er niets aan het handje is, neemt geen hond het initiatief om iets aan jouw situatie te veranderen. Als jij nu zorgt dat de rest van de wereld last krijgt van jou, omdat jij last hebt van een probleem, dwing je de wereld om iets aan jouw probleem te doen. Logisch toch?

Zo werkt dat met die klootzak van een collega trouwens ook. Als jij een grote bek tegen hem opentrekt, krijg je vanzelf bijval van andere collega's, die eerder alles positief wilden blijven bekijken, maar dan erkennen dat ze er wel last van hadden.
Zie je het verband? De rode draad? Door samen positief te blijven, laat je een klootzak zijn gang gaan. Even goed schelden, klaart de lucht en schept een positieve sfeer. Wellicht gaat de betreffende eikel ook genieten van de geweldige, nieuwe sfeer.

Nu wil ik al dat klagen en schelden overigens niet zozeer als negatief tegenover positief denken plaatsen. Ik noem het altijd graag realistisch denken. Een probleem onder ogen zien is een vervelende ervaring, maar je gaat er in ieder geval wel mee aan de slag. Voor een kies die goed pijn doet, ga je eerder naar de tandarts, dan voor een kies die je met paracetamol nog voor de gek kunt houden.

Dus! Laat mij af en toe maar schelden. Zoals ik niet met een zere bek rond blijf lopen, heb ik ook niet al te lang last van irritante mensen.