De mars van Jan
En dan komt die softzak van Diederik Samson (PvdA) met zijn uitspraken:
'Op termijn zijn er hoge omes bij de PvdA die nadenken over een fusie tussen de PvdA en de SP van Jan Marijnissen.' Het was een flits op de radio en ik kon mijn oren niet geloven. De krant en internet bevestigden helaas de onwaarschijnlijke uitspraak.
Op dat moment dacht ik: 'Diederik Samson, je partij zit in de regering met maar liefst twee christelijke partijen, dus euthanasie is in die contreien een zeer gevoelig onderwerp en wat doe je? Open en bloot maak je reclame voor vrijwillige euthanasie van de PvdA. Je geeft voer om je als partij te laten afmaken.'
Even hoop je nog dat dit een uitspraak is om de Christenunie te kietelen, maar als dan de SP het toekomstige huwelijksaanzoek bij voorbaat afslaat, dan weet je het zeker. Dit is niet eens een uitspraak op basis van strategie, dit is je reinste zelfmoord.
Goed beste Diederik, laat ik het dan nog maar eens uitleggen. Na Joop den Uyl is de PvdA een beetje de weg kwijt. Nog lang hebben ze geteerd op de vakbonden en hun natuurlijke achterban. Salonsocialisten zoals de Marcel van Dams, Bram Pepers en Hedy d’Ancona's hebben nog lang de dienst uitgemaakt en soms menen ze nog steeds hun 'jaren zestig wijsheid' in de openbaarheid te moeten gooien. Wim Kok heeft de partij goed door de jaren negentig geloodst als staatsman, maar de bevlogenheid was er niet. Als er al een sprankje bevlogenheid was, dan ging het om het afremmen van het marktgerichte denken van de heersende VVD-denkbeelden, die ook de sociaaldemocraten vaak omarmden.
Zie hier de akker waarop de Socialistische Partij van een miniem splinterpartijtje uit Oss heeft kunnen groeien tot een ware plaag voor de PvdA. En op inhoud en strijdbaarheid moet gezegd worden dat Jan Marijnissen veel en gemakkelijk scoorde, maar de tegenstander was ook niet zo heel sterk met een PvdA die maar al te graag regeerde. De Fortuynrevolutie heeft hier een eind aan gemaakt en de sociaaldemocraten hebben onder de knoet van drie kabinetten Balkenende hun wonden moeten likken en ze zijn er nog lang niet klaar mee. Toch hebben ze het lef gehad om mee te doen met Balkenende IV en zullen daarmee voor de gemiddelde Nederlander meer bereiken dan de SP. En Jan? Jan zet zijn Lange Mars voort in de oppositie en waarschijnlijk met genoegen, want dan kun je doorgroeien door holle vaten te misbruiken voor loos geblaat.
En wat moet de PvdA gaan doen? Rug rechthouden en vooral realiseren dat ze echt een andere partij is dan de SP. Een partij die compromissen durft te sluiten en niet wacht op het moment dat ze groot genoeg is om anderen te bruuskeren. Nederland is niet gebaat met het ontstaan van omvangrijke uitersten in de politiek, niet aan de rechterzijde, maar zeker ook niet aan de linkerzijde. En geloof me maar Diederik, al roept de SP nog zo verontwaardigd dat ze ook in de provincies nergens mee mogen doen, dat ligt niet alleen aan al die andere partijen. Het ligt vooral ook aan de SP zelf.
Dus Diederik, maak van de PvdA weer een sociaaldemocratische partij en overtuig al die mensen die misschien terecht de afslag naar een meer linkse partij hebben gemaakt. (PS: Ook ik heb uit onvrede de PvdA al drie keer 'rechts' laten liggen. Ja Diederik, dat is een nadenkertje.) Maar ik besef terdege dat dit een noodsprong is geweest om iets duidelijk te maken aan de PvdA, dus ook aan jou. Een echte PvdA'er is geen SP'er, zorg daar de komende jaren maar voor met je collega's.
En nu we het over 'de mars van Jan' hebben, wil ik eigenlijk meteen heel toepasselijk verder met de 'Pas van Geert', of eigenlijk de vermeende dubbele pas van zijn vrouw. Maar zoals ik al zei, eigenlijk had ik geen zin om over politiek te schrijven, dus ik kijk wel toe hoe die VVD'ers verzuren met het zich druk te maken over de (loop)pas van Geert.
