Firelli

Wie hier in de regio wedstrijden van amateurclubs bezoekt, moet hem kennen. Federico Firelli, Braziliaan van geboorte. Hij woont al sinds zijn tiende in Nederland, vertelt hij aan wie het maar wil horen. Vrijwel niemand kent zijn voornaam, helemaal niemand gebruikt die. Hij heet Firelli, voor iedereen. Een jaar of dertig, lichtgebruinde huid, zwarte krulletjes en een klein baardje. Firelli oogt als een artiest, wat hij vaak zelf nog wat probeert te benadrukken door een zonnebril, op sommige dagen nonchalant vastgepind in de krullenbol. Zelf voetbalt hij ook nog, bij een tweedeklasser op zaterdag. Maar iedereen kent hem toch vooral vanwege zijn verhalen.

Want vertellen, dat kan Firelli! Hij is het type dat altijd een verhaal klaar heeft, maakt niet uit waar of wanneer je hem treft. Firelli praat met iedereen, heeft overal vrienden en loert altijd net iets te lang naar je vriendin. Maar dat vergeef je hem dan wel weer, zo is het ook. Firelli leidt een druk bestaan. Wat hij nou precies doet is iedereen onbekend, maar zijn GSM rinkelt voortdurend en hij is altijd onderweg. Ooit vertelde hij me dat hij, nadat hij op zijn achttiende zijn rijbewijs behaalde, eigenlijk altijd wel ergens heen moet rijden. Dan komt hij langs in zijn Cabriolet en toetert hij. Als hij tenminste niet druk in gesprek is.

Mocht iemand je vragen een bezigheid van Firelli te noemen, dan is er wel één die iedereen hier in de regio je zal geven. Firelli bezoekt namelijk Braziliaanse profvoetballers in Nederland, maakt niet uit waar ze opduiken. Van Kerkrade tot Groningen, Firelli komt bij ze thuis of gaat ergens met ze eten. Dan vertelt hij ze over Nederland. Over de cultuur die hier heerst, over de voetbalhistorie. Die spelers vinden dat volgens Firelli altijd fijn, ook al omdat ze dan even lekker ongedwongen in het Portugees kunnen communiceren met iemand. Wie het niet gelooft, krijgt altijd het mapje te zien. Hét mapje. Het valt inmiddels bijna uit elkaar, zoveel foto's van Firelli met Braziliaanse spelers in Nederland zitten erin. Het begon ooit met Ronaldo, maar wie goed kijkt ontwaart andere bekende namen als Leonardo, Marcio Santos, Alex, Gomes en Wamberto. Tussendoor moet je soms goed denken wie die jongen naast Firelli dan ook alweer was. Hij somt ze dan voor je op: Marcos, Somalia, Hugo, Jean, Leandro, Marquinho, Marilia. "Was niet echt een succes toch, die jongen?" Je kan het hem vragen, maar altijd zegt hij: "Verkeerd gebruikt en geen vertrouwen."

Afgelopen zaterdag zag ik Firelli weer. Hij had zelfs tijd voor een praatje. Nieuwsgierig vroeg ik naar zijn mapje, benieuwd naar zijn laatste aanwinst. Het verbaasde me niet dat ik een foto te zien kreeg van Firelli in, naar eigen zeggen, een geweldig restaurant in Heerenveen. Naast hem zat Afonso Alves, momenteel topscorer in de eredivisie. "Goeie speler wel, die Alves," zeg ik. Firelli knikt. "Wat wil je dan? Braziliaan natuurlijk!" Hij voegt eraan toe dat Heerenveen met hem heeft gesproken over de transfer. "Destijds hebben ze me wel eens gebeld, over Rafael." Ik peins. Dan weet ik het. "Die jongen die in Finland zoveel goals maakte?" Opnieuw knikt Firelli. "Totaal verkeerd gebruikt. Geen vertrouwen ook. Maar ik heb ze ook gezegd dat ze met Alves geen problemen zouden krijgen. Toen gingen ze overstag." In de loop der jaren heb ik geleerd de verhalen van Firelli met een korreltje zout te nemen, maar dit zou me niet zo verbazen. Hij wordt wel vaker gebeld door clubs.

Hij gaat dan naar de spelers toe en probeert ze te helpen bij de aanpassing in Nederland. Toch heeft hij daar een uitgesproken mening over. De meeste Nederlandse clubs doen het volgens hem totaal verkeerd. "Ze halen een Braziliaan omdat ze hopen spektakel binnen te halen en vervolgens willen ze hem alles afleren. Haal dan een Nederlander. Je kunt geen Braziliaan halen om daarna Brazilië uit hem te willen slaan. Dat kan niet. Wij zijn nu eenmaal net iets anders. Zoals ik ook ziek word van dat gezeur over luiheid. Wij Brazilianen hebben gewoon de tijd."

In de sportkrant van maandag las ik dat Firelli voor zijn eigen club zaterdag twee keer had gescoord, alvorens zich te laten vervangen. "Ik heb een afspraak met de topscorer van Nederland", zo werd hij geciteerd. Daarnaast een foto van Firelli die met zijn GSM al in de hand, het trainingsjack half aan, het veld afwandelt. Ik grinnik. Firelli maakt gewoon zijn eigen tijd. Zijn landgenoten op het veld zijn vaak al even kleurrijk. Ik hoop maar dat zijn mapje nog veel dikker mag worden.