Het water is veel te diep

Hebt u ook met stijgende verbazing zitten kijken wat er de afgelopen week allemaal gebeurde in 's werelds nieuwste openluchtzwembad New Orleans? Ik ook. Om het kort te houden, New Orleans, The birthplace of Jazz, the City of Mardi Gras is niet meer, en zal wellicht er ook nooit meer zijn.

Urbanus zong het jaren geleden al "De wereld is om zeep, er gebeuren rare dingen rondom mij", het zal ongetwijfeld velen in New Orleans ook door hun hoofd geschoten zijn. Met de ramp in New Orleans kregen we eens de mooiste kant van de Amerikaanse medaille te zien.

Ja, de VS is een Supermacht, een Wereldstaat, een van 's werelds leidende staten, volgens sommigen ook het rijkste land ter wereld. Volgens henzelf ook het slimste. Maar wat we te zien kregen had zo uit het eerste beste derdewereldland kunnen komen. Sterker nog, het kwam uit het eerste beste derdewereldland.
We weten het al jaren, als de hele wereld iets ziet aankomen, dan ziet "Mister USA" het totaal niet. De halve wereld zat met spanning naar de passage van "Katrina" te kijken. Wanneer zou nu ook weer de hele boel onderlopen? Dat dacht iedereen. Misschien dacht ook George Bush dat, of misschien had hij iets totaal anders begrepen toen specialisten hem gemeld hadden dat New Orleans door de orkaan "blank" zou komen te staan. Wie zal het zeggen, feit is dat bij niemand blijkbaar het idee opgekomen was om iets voor te bereiden voor wat na de ramp zou komen. Als we in België of Nederland alarmerende berichten krijgen dat het waterpeil in de Maas begint te stijgen, dan begint ons leger automatisch al met zandzakjes vullen en de pompauto's vol te tanken. Niet in de VS. Daar waren de briljante strategen wellicht hun volgende aanval op Fallujah aan het plannen.

Uiteraard voltrok zich het voorspelbare, New Orleans stroomde onder, duizenden stierven, honderdduizenden werden dakloos. Het Amerikaanse reddingsplan schoot in actie. George W. maakte met Air Force One een vlucht boven het rampgebied. Wat er door het hoofd schoot van Georgie boy bij het aanschouwen van honderdduizenden zwarte medemensen langs de straten van New Orleans, we hebben er het raden naar, ik gok op iets als "Tiens, ik dacht dat Congo verder vliegen was". We zullen het nooit weten, maar wat vaststaat is dat er de volgende dagen werkelijk niks meer gebeurde.

Of tenminste, er gebeurde juist heel veel, de complete anarchie brak uit. Hongerige politiemensen die Wal-marts leegroofden, Gunnuts die op alles wat in de buurt van de restanten van hun stulpje durfde komen het volledige kogelreservoir van hun "Thompson halfautomaat" leegknalden, gangsterbendes die de leiding van hele stadswijken overnamen, en vooral, vele duizenden mensen die aan de honger dreigden te bezwijken. De mensen zaten aan de kant van de weg als hongerige vogeltjes met hun bek open. Je moest geen genie zijn om te zien waar je de worm in moest gooien.

De burgemeester van de stad, ene Ray Nagin, raakte serieus boven zijn theewater. 'I am pissed' verklaarde hij op de nationale radio. En er was daar al te veel water. Een rapper verklaarde recht in de camera van de nationale tv "George Bush doesn't like black people".
De beelden van beiden gingen de hele wereld rond. En die wereld bereikte het punt dat ze medelijden met de VS begonnen te krijgen. Zelfs Fidel Castro kon het niet meer aanzien, hij bood de VS medische hulp aan, iets wat hij ook al deed de dag voor de ramp zich voltrok. Op het moment dat je aartsvijand uit een derdewereldland een ramp beter begint te voorzien dan jijzelf dan zink je wel héél diep. Ook de regering Balkenellende vond dat ze het noodlijdende brokje wereld ter hulp moeten schieten. Zij stuurden een Fregat van de Nederlandse marine naar het land dat een paar jaar eerder nog dreigde 's werelds grootste vloot richting Den Haag te sturen als er daar Amerikanen voor het tribunaal zouden komen.
Of het aan de buitenlandse hulp ligt of aan het feit dat zelfs "John with the hat" zich begon te schamen, maar op het moment van schrijven zien we dat eindelijk de hulpverlening wat de goede kant uit begint te gaan.

Maar het "leukste" moest nog komen. Na de falende medische hulp, een totaal gebrek aan coördinatie en voorzienigheid, de corrupterende politiediensten, de hongersnood, de gunnuts schoten nu ook de godsdienst fanatici nog in actie. Op een manier waar zelfs de nauwelijks ontdekte negerstammetjes in donker Zwart Afrika hen nog niet zouden geloven legden deze religieuze fascisten de schuld van deze ramp bij de bevolking van New Orleans zelf. Orkaan Katrina was geen speling van de natuur, maar een "straf van God" voor de grote ontucht in de stad. 'de Almachtige had zijn bescherming opgegeven' omdat er in de stad allerlei zondige festiviteiten als Mardi Gras worden gehouden. Als God al zou bestaan en in de wereld dingen zou bepalen, dan is hij op zijn minst een humorist als hij George Bush aan het hoofd van je land zette. Waar zou dat zijn straf voor geweest zijn?

Nee, pure anarchie, geen werkende noodplannen, falende hulp, hongersnood, een tot de tanden bewapend deel in de bevolking, een regering die enkel interesse heeft zichzelf te verrijken, en de nodige religieuze fascisten. Het Amerika dat we te zien kregen heeft alles van de eerste de beste bananenrepubliek.