De zoektocht naar Oud
Met de woorden van mijn beminnelijke jongste kind
"Maar mam, jij bent toch veel te oud om voor Fok te gaan schrijven!"
begin ik mijn zoektocht naar Oud. Want ben ik nou echt zo oud? Of erger nog "te oud"?
Wat is oud eigenlijk? Ik ben niet oud, er zijn miljarden mensen jonger en miljarden mensen ouder dan ik ben, dus persoonlijk vind ik mezelf wel perfect wat leeftijd betreft. Lichamelijk ziet alles er nog goed uit, voor mij de eerstkomende jaren nog geen Melkzuur van Conny maar als mijn dik-tachtigjarige overbuurman zegt "vroeger was het allemaal toch veel leuker" slaat de paniek toe. Als hij het over vroeger heeft heeft hij het vast niet over de jaren tachtig van de vorige eeuw, maar over een periode op de tijdslijn dat er in Drenthe nog geleefd werd in Plaggenhutten. Hij is oud!!! Over de tachtig is makkelijk, dan ben je echt oud maar waarom zou ik dan met hem vroeger leuker hebben gevonden. Mijn zoon vind mij dus oud maar mijn over-de-tachtigjarige buurman vind mij net zo oud, dat is niet goed.
Ik stort me eerst op de reclame. Voor een vrouw is het een uitgemaakte zaak (volgens de reclamemakers) eerst gebruik je luiers, daarna gebruik je inlegkruisjes en na de periode van de inlegkruisjes moet je aan de attends!! In de luiers van de wieg tot het graf. Ik ben de luier echt wel ontgroeid en aan de attends hoef ik ook niet ik vermoed dat ik dan als bewijs van mijn jeugd een pak alldays inlegkruisjes hoog boven op de boodschappen stapel bij Heijn. Volgens de reclamemakers ben ik wel degelijk jong, alhoewel ik volgens diezelfde reclamemensen mijn haar op z'n minst elke week in een andere kleur moet dopen zodat ik er, als ik echt oud ben, uit zie als de gemiddelde bejaarde pluizebol met doodgeverfd haar en het verkeerde permanentje. Let op...bejaarde vrouwen hebben allemaal een andere kapper maar wel hetzelfde permanentje. Verder moet ik volgens de reclamemakers aan mijn pensioen denken en flink gaan sparen of beleggen maar de politiek heeft besloten dat ik tot mijn dood moet blijven werken want het geld is op, volgens Den Haag ben ik dus veel te jong voor pensioen en zal ik ook eeuwig jong blijven. Gewoon doorwerken en niet zeuren en dat pensioen beleggen de reclamemakers in goed-hout zodat ik oud kan sterven maar wel met een gezond jong geweten.
Voor de medici ben ik jong genoeg, ik kan nog kindertjes krijgen maar ik vind Kabouter Plop echt niet leuk. Mijn huisarts noemt mij "een jonge vrouw" maar ik vind hem een oude man en hij is jonger dan ik. De tandarts heeft me verzekerd dat ik nooit aan een kunstgebit hoef zodat ik nooit het favoriete spelletje van de bejaarde medemens zal kunnen doen, het in en uit laten floepen van een kunstgebit. Baaaaaaaaah, wat vies!!! Bejaardenhumor kent blijkbaar geen zelfcensuur. Valt het je trouwens ook wel eens op dat oudere vrouwen een zin uitspreken en die dan niet besluiten met een punt maar met "hihihihihi"....ik besluit mijn zinnen gewoon met een punt en zodra ik ga lachen na elke zin om mijn eigen woorden moeten ze me afvoeren naar Huize Avondrust want dan heb ik zelf het bewijs geleverd. Dus ook in spreektaal ben ik zeker nog niet oud genoeg om irritant te zijn...hihi.
Wat de banken betreft ben ik de ideale klant, ze kunnen me nog steeds een hypotheek en een lening aansmeren. Ik ben ook veel te jong om in aanmerking te komen voor een seniorenwoning en in een bejaardenoord kom ik alleen maar op bezoek, en gelukkig hou ik ook niet van bingo en sjoelen. Frans Bauer is ook voor mij niet de ideale schoonzoon want als Bauer mijn dochter leuk zou vinden is hij veel te oud.
Goed aan mijn leeftijd kleven wel wat bezwaren. Ik vind TMF bijvoorbeeld helemaal niets, een zender volgestopt met marketingproducten en sluikse wegen om jongeren aan het sms-en en t.z.t. de bedelstaf te brengen. Dus daar ben ik echt te oud (of in dit geval misschien, te wijs). Verder ben ik dol op Tussen Kunst en Kitsch en vind ik Tom Green een griezel. Val ik nu door de mand? Dus echt met de tijd meegaan doe ik dan ook weer niet, ik kan zelfs met weemoed denken aan Ja Zuster, Nee Zuster. Maar ik ben niet reddeloos verloren zoon!
Vooruit ik ben vermoedelijk ouder dan de gemiddelde Fok-er maar dit jaar hoop ik mijn rijbewijs te halen, volgend jaar mijn laatste twee havo cerficaten, mijn propedeuse van mijn HBO-opleiding en ik hoop ooit nog eens in het basiskamp van de Himalaya te staan.
Wat zeurt hij dan dat ik te oud zou zijn. Ik ben jong en maak spontaan een vreugdedansje in de kamer.
"Mens wat doe je weer kinderachtig" hoor ik mijn dochter roepen.
Het evenwicht is weer op natuurlijke wijze hersteld.
