Seasons After Fall

Zonder kennis van de game begon ik met Seasons After Fall. Oké, ik heb dertig seconden gameplay gekeken om te zien wat het precies was. Zonder verdere kennis de game ingaan was de beste beslissing die ik kon maken, want een groot deel van het vermaak komt uit het mysterie van de game.

Ik ga dus zeker niet veel weggeven over het verhaal, Seasons After Fall is typisch zo'n game die je zelf moet ervaren. De game bouwt zichzelf op het onbekende en het mysterie. Jij moet op onderzoek uitgaan en de wereld zelf ontdekken. Dit valt ook samen met het personage als wie jij speelt, namelijk een zaadje dat net is geboren. Door een vrouwelijke stem wordt jij een bos ingeleid en begint het avontuur. Jouw missie is het opzoeken van guardians en leren hoe je de vier seizoenen kan beheersen.

Het beheersen en toepassen van de seizoenen is de basis voor alle puzzels in de game. Seasons After Fall is een puzzel-platformer waarin de seizoenen diverse elementen in de wereld veranderen. Zoals gezegd speelt de game zich af in een bos, de ideale plek om te werken met seizoenen. In de herfst komen paddestoelen tevoorschijn en staat er meer wind, in de lente valt meer regen, in de winter bevriest de boel juist en ga maar door. De puzzels zijn soms eenvoudig, soms lastig maar ze maken allemaal goed gebruik van deze mechanieken.

Dus we hebben mysterie en we hebben leuke en uitdagende puzzels. So far, so good. Hoe zit het dan met de gameplay? Eigenlijk prima. De controls zijn zeer eenvoudig (hele stukken zijn te spelen met slechts de pijltjestoetsen), maar ook de interface is heerlijk. Die is er namelijk niet. De game oogt schoon en strak en het gebrek aan een mini-map of andere poespas zorgt voor immersie en houdt het mysterie in stand. Het enige dat je helpt zijn de stemmen in de game.

Dit alles is al mooi, maar wat dit geheel samenbindt zijn de graphics en de muziek. Ik ben van mening dat gameplay belangrijker is dan graphics, maar een game als Seasons After Fall laat toch zien dat een game sterk kan profiteren van een juiste tekenstijl. De simplistische maar prachtige tekeningen van de game passen perfect bij de setting; het mysterie. Neem dit samen met de prachtige instrumentele muziek en je hebt simpelweg een adembenemende ervaring.

Het enige minpunt dat ik heb, zit hem in het leveldesign. Er zit soms wat backtracking in de game (waar ik overigens niets op tegen heb), maar er zitten ook een aantal grote rechte vlakken in de game. Dertig of meer seconden één kant op moeten rennen zonder puzzels of andere platformelementen zijn niet bepaald mijn idee van interessant leveldesign. Dit soort dingen zitten er, zeker in het begin van de game, net iets te veel in. Later in de game krijg je hier minder last van, maar het is zonde in een verder prachtige game.

Seasons After Fall is een ervaring. Een mysterie dat je wilt oplossen. Wat is er aan de hand in de wereld, wie is de stem die mij helpt en sterker nog: wie ben ik? Dit mysterie wordt in stand gehouden door een knap vormgegeven wereld met graphics en muziek die je beetpakken, een slimme interface en briljant gebruik van de seizoenen. Lijkt de game je ook maar enigszins interessant, dan heb je hiermee een eenvoudige aankoop waar je geen spijt van krijgt.