Kirby Triple Deluxe

Kirby krijgt nooit de aandacht die hij verdient. Vraag om je heen welke titels minimaal op Nintendo console uitgebracht moeten worden en Kirby zal steevast niet in de top vijf zitten. Zonde, want ondanks dat Nintendo hem steeds een kinderlijk imago probeert te geven, blijven de Kirby-games mij vermaken.

De titel Kirby Triple Deluxe verklapt dat er drie spellen zijn. Eén daarvan is natuurlijk singleplayermodus, met daarin het verhaallijn, de andere twee zijn erbij gestopt om de game wat meer vlees op de botten te geven. Zo is er een zeer uitgedunde versie van Super Smash Bros. te vinden, genaamd Kirby Fighters, waarin je met wapens tegen andere Kirby’s kan vechten. Waarschijnlijk een geintje van de ontwikkelaar HAL Laboratory, die ook verantwoordelijk is voor de originele Super Smash Bros. op de Nintendo 64. Dat je met zijn vieren tegelijk op elkaar in kan hakken is leuk, maar dat dit niet online kan is helaas een gemiste kans. De andere is Dedede’s Drum Dash, een ritmisch spelletje dat totaal niet bij de rest past. Maar ach, het voegt weer wat extra kwartiertjes toe aan het toch al korte hoofdverhaal.

Waar het natuurlijk allemaal om draait is het hoofdverhaal met bijbehorende gameplay. Dat laatste is in de afgelopen jaren amper veranderd. Natuurlijk is het nog steeds een sidescroller, je kan nog steeds vijanden opzuigen, daardoor hun vechtkunsten overnemen en aan het einde word je nog steeds door middel van een kanon de lucht ingeschoten om Kirby te zien moonwalken. De grote verandering is dat je ditmaal Sun Stones moet vinden. In elk level zitten er drie verstopt en het is aan jou om ze allemaal te zoeken. Vind je er genoeg, dan mag je het opnemen tegen de baas. Vind je er niet genoeg, dan moet je verder zoeken totdat je er genoeg hebt. Een prima tussenoplossing en heel goed afgekeken van Super Mario 3D World, want het verhoogt de moeilijkheidsgraad tenminste iets.

Uiteraard is de moeilijkheidsgraad niet al te hoog, je loopt zonder al te veel moeite door de levels heen. Je komt continu dezelfde tegenstanders tegen, die continu precies hetzelfde doen. Het zijn de eindbazen waarvan het spel het moet hebben. Het lukt je gewoonweg niet door middel van knoppen rammen om deze te verslaan. Er komt wel wat meer tactiek bij kijken, maar het leidt nooit echt tot zweethandjes. Vooral niet omdat je van tevoren nog even een powerup mag kiezen. Met een beetje zuigen, zweven, spugen en ontwijken kom je erg ver. Gelukkig kan je onderweg snoepjes en andere items oppakken die bijvoorbeeld je levensmeter aanvullen of je tijdelijk onoverwinnelijk maken. Handig voor die eenzame moeilijke momenten.

Dan is er nog een punt dat ik nog even wil aanhalen. Verleden jaar is er met veel bombarie de Nintendo 2DS aangekondigd zonder 3D-functie. Persoonlijk vind ik de 3D-functionaliteit geweldig en Kirby Triple Deluxe is gemaakt met de 3D-functionaliteit in gedachte. De game speelt zich af op de voorgrond, maar op de achtergrond gebeurt er ook van alles. Vijanden lopen daar rond, er zijn powerups te vinden en mogelijke gevaren liggen op de loer om jou aan te vallen. Juist door de 3D-functie valt dit meer op en komt het verschil beter tot zijn recht dan wanneer het beeld 2D is. Het zou dan ook eeuwig zonde zijn als developers dit vanaf de komst van de 2DS niet meer zouden implementeren.

Al met al is dit weer typisch een Kirby-spel. Het is nergens echt moeilijk, maar wanneer ik naar dat schattige veelvraatje kijkt, dan smelt mijn gamerhart weer elke keer voor hem. Dan is ook alles weer vergeven en vergeten. Dat is de ware kracht van Kirby, het maakt ook niets uit wat Kirby doet. Kirby blijft Kirby en ik speel het toch wel.