Concert: The Horse Company, Leeuwarden, Asteriks
Iedereen die regelmatig mijn recensies van nieuwe cd's op FOK! leest, weet dat ik een zwak heb voor het nationaal product. Want man oh man, wat lopen er toch ontzettend veel getalenteerde muzikanten rond in het Nederlandse popcircuit. In het Leeuwarder poppodium Asteriks, gehuisvest in de voormalige gevangenis de Blokhuispoort, mocht een drietal bands gisteravond hun beste kunnen tonen aan het toegestroomde publiek.
The Flying Trashcans bestaat nog maar sinds eind 2011, maar heeft zichzelf inmiddels al behoorlijk bewezen. Zo wisten de jonge Leeuwarders het al te schoppen tot de finale van de Kleine Prijs van Fryslân, die 1 juni aanstaande in Poppodium Romein in Leeuwarden zal plaatsvinden. The Flying Trashcans, bestaande uit zanger en toetsenist Jan Egbers, zanger en gitarist Thomas Venema, saxofonist Martijn Graff en drummer Wytse Dijkstra maken zwaar spacende psychedelische rock, waarin we ook de nodige progressieve jazz-invloeden kunnen terughoren, wat resulteert in avontuurlijke lange nummers. Zo klinkt de band op het ene moment dromerig in 'clouds', om vervolgens uit te barsten in een symfonische climax. Wanneer de saxofonist zijn solo inzet doet de band zelfs wat denken aan het experimentele vroegere werk van Soft Machine, met het spetterende 'Foreign Expanse'. Muzikaal valt de groep het gemakkelijkst in hetzelfde hokje te plaatsen als DeWolff, een band die eveneens hun voorliefde voor de stevigere muziek uit de zeventiger jaren niet onder stoelen of banken steekt. The Flying Trashcans kwamen als vervanger voor Ian Clement (Wallace Vanborn), die vanwege een acute keelontsteking zijn optreden moest annuleren, maar het enthousiasme spatte er vanaf bij dit indrukwekkende optreden, waarbij sommige bandleden zelfs even tussen het publiek in stonden te spelen. Dit is een band waar we hopelijk nog veel van gaan horen!
Na de (te) korte set van The Flying Trashcans was het tijd voor de band, die vanavond haar tweede ep kwam presenteren. Bruckenbauer is een bandje uit Joure, die bij luisteraars van 3FM inmiddels al geen onbekende meer is. Nadat eerder begin 2012 al een ep met drie nummers was uitgebracht, verscheen gisteren de nieuwe ep van de band, die voortgekomen is uit het ter ziele gegane Girls On Top. In 2012 stond de band al in de finale van de Kleine Prijs van Fryslân en sindsdien is het hard gegaan met de band. Bruckenbauer maakt muziek die het best te omschrijven valt als jaren negentig georiënteerde gitaarpop met een vlijmscherpe rand. Zanger Bert weet het bij aanvang zelf al het beste te verwoorden: "We hebben een band voor ons gehad en er komt nog een band na ons. Wij staan in het middelpunt!" Bij het aanhoren van de sterke set, waarbij naast nummers van zowel de eerste ep als de nieuwe, ook een aantal onuitgebrachte nummers ('Rastafarian', 'Fly Me To the Moon', 'Back Seat Driver') worden gespeeld, kunnen we alleen maar concluderen dat die plaats zeer terecht is. Bruckenbauer weet op het podium haar studiogeluid ook echt waar te maken, een eigenschap waar we bij veel bands ver naar moeten zoeken. Ook Bruckenbauer is een band die we de komende maanden nog wel op de nodige plaatsen te zien zal zijn.
Na Bruckenbauer was het alweer tijd voor de laatste band van de avond. De uit Zwolle afkomstige americana-band The Horse Company is allang geen onbekende meer in het Nederlandse clubcircuit. De groep speelt een aanstekelijke combinatie van countryrock, scheurende gitaren en prachtige kenmerkende samenzang. De band, bestaande uit Arjen Hilberdink, Vincent Hilberdink, Arjan Pronk en Jeroen Hobert, put duidelijk inspiratie uit de muziek uit de jaren negentig, maar durft ook zeker te experimenteren met krautrock-achtige instrumentale stukken muziek. The Horse Company is een band die zich niks van trend aantrekt en gewoon lekker haar eigen muziek blijft maken. Bij het optreden in Asteriks horen we vooral nummers van het vorig jaar verschenen album Calypse, maar komen ook liedjes van de voorgaande twee albums voorbij. Net als The Flying Trashcans klinkt ook The Horse Company regelmatig geïmproviseerd, maar laat tegelijkertijd niets aan het toeval over.
Al met al was dit een zeer geslaagde avond te noemen, waarbij we een mooie doorsnede van de Nederlandse muziekscene te zien en te horen kregen, met een drietal bands die het zeker verdienen om ook ver buiten onze landgrenzen te mogen optreden.
