Dissidia: Final Fantasy

Je hebt vier verschillende modes; de Story mode, Arcade mode, Quick Battle en de Communications mode. In de Story mode ga je door het verhaal van de game heen. Je begint de game met de tutorial waar je de basis leert en waar ook het verhaal begint. Hier kom je er achter dat er twee teams zijn. De helden van de reeks vechten voor Cosmos en de bad-guys voor Chaos. In de Story mode heb je een verhaal voor elke held en moet je op zoek naar een kristal. Het verhaal wordt verteld door middel van cutscenes en dat werkt erg goed. De helden werken samen en daardoor kom je soms in een andere verhaallijn dezelfde cutscene tegen maar dan uit het oogpunt van een ander personage. In de game zelf kom je op een soort speelbord terecht waar je verschillende vijanden tegenkomt die je moet verslaan en je doel op elk speelbord is om het stigma of chaos te vernietigen om te kunnen vorderen. Soms is dat een boss die je moet verslaan en soms is het gewoon een beeld die je vernietigt waar je verder niks mee hoeft te doen. Het blijft ook leuk om de tien verhaallijnen door te spelen doordat elk personage een eigen vechtstijl heeft en doordat je door vijanden te verslaan items verzamelt om je personage weer sterker te maken. Je zult naarmate je in de game vordert ook je karakter sterker moeten maken door middel van items want sommige vijanden zijn redelijk pittig. Daarnaast kan je ook summons verkrijgen die je in kan zetten wanneer je wilt in een gevecht. Als je een verhaallijn hebt volbracht krijg je een 2e deel namelijk de Shade Impulse verhaallijn. Hier moet je Chaos verslaan en dat is een hele opgave.



In de Arcade mode kies je een karakter en moet je een reeks van vijf vijanden verslaan. Hier kan je alle karakters kiezen en krijg je een random groep van vijf vijanden voorgeschoteld. In de Quick battle mode kan je je eigen karakters met hun vaardigheden die je hebt ingesteld gebruiken in een gevecht tegen een vijand die je zelf gekozen hebt. In de Communications mode kan je via Ad-Hoc een gevecht spelen tegen een vriend die dichtbij is en ook de game in bezit heeft. De game heeft jammer genoeg geen online mogelijkheden dus het blijft bij de Ad-Hoc gevechten. Deze modes zijn vooral voor mensen die even snel een potje willen vechten en daar zijn deze modes perfect voor.

Er zijn 11 stages waar maar een enkeling redelijk leeg oogt. In deze stages heb je een soort van rails waar je overheen kan grinden waardoor je snel op een andere positie kan komen. In veel stages kan je ook verschillende objecten vernietigen door je tegenstander er doorheen te rammen. In sommige omgevingen heb je plekken waar je naar beneden kan vallen omdat er geen omgeving meer is. Als dat gebeurt wordt je terug geplaatst naar een stuk grond waar je wel kan staan en kan je verdergaan met het gevecht.




Grafisch ziet de game er geweldig uit, zeker voor een PSP-game. Square-Enix toont weer dat ze veel aandacht besteden aan de elementen van de game. De menu’s zijn in de typische Final Fantasy-stijl en zien er erg vertrouwd uit. De cutscenes zijn een genot om naar te kijken en ook in-game ziet het er top uit. De aanvallen zien er goed uit en vooral de Ex Burst aanvallen zien er fantastisch uit. De maps zijn ook erg mooi en er is ook sprake van vernietigbare omgevingen. Alle characters zijn opnieuw gemaakt voor deze game en zien er uit zoals je ze in de Final Fantasy-reeks kent. Zo zijn ook de characters uit de oudere Final Fantasy games van sprites naar 3D gebracht en dat hebben ze uitstekend gedaan.