Pro Cycling Manager 2008
“Euforie Maarten, euforie in Nederland, wat een prachtige overwinning van Thomas Dekker. Over Thomas Dekker gesproken; wist jij dat Thomas een schoonzus heeft die van haar achternaam Dekker-Letuur heet? Haar meisjesnaam; Letuur, uitgesproken klinkt het net Le Tour, mevrouw Dekker-Le Tour! Je zou haast denken dat het geen toeval kan zijn.”
“Wat een prachtig verhaal Herbert, dat doet mij denken aan de tijd dat ik zelf nog een fervent renner was…”
Iedereen die het wielrennen ook maar een klein beetje volgt weet dat dit scenario helaas niet mogelijk is. Dhr. Dekker nam namelijk geen deel aan de Tour de France van 2008. Vandaar dat Pro Cycling Manager 2008 (PCM) ook een perfect spel is voor (de Nederlandse) wielren-liefhebbers. Eindelijk de kans om de renners die jij tof vindt te laten winnen, wil je Rabobank leiden zonder Russische kopman? Ontsla hem! Wil je een klein team uit Duitsland naar de mondiale top brengen? Ga je gang! Wil je een topteam naar de rand van de afgrond brengen? Be my guest! Maar de allerbelangrijkste vraag, hoe doe je dit eigenlijk allemaal?
Bij het opstarten van Pro Cycling Manager krijg je als ploegleider in wording al snel een paar keuzes voorgeschoteld, wil je namelijk een singleplayer- of een multiplayer-spel starten? Het verschil tussen deze twee modes is dat je in singleplayer zult strijden tegen uitsluitend CPU’s terwijl je in de multiplayer tegen zowel CPU’s als (maximaal twintig) menselijke spelers kunt strijden via internet of het lokale netwerk. Deze keuze zal echter geen verdere invloed hebben op de volgende keuzes die je voorgeschoteld krijgt als manager in spé. Je krijgt de keuze uit een carričre, losse wedstrijden/rondes of baanwedstrijden. Natuurlijk kies je als toekomstige wielrenguru voor een carričre en krijg je meteen weer de volgende keuzes voorgeschoteld. De moeilijkheidsgraad bijvoorbeeld, een erg groot pluspunt aan de serie. Waar je bij veel andere Manager-games, zoals Football Manager, de moeilijkheidsgraad niet kunt aanpassen kun je dat wel al jaren in PCM. Dit maakt de serie meteen een stuk aantrekkelijker voor beginners en mensen die geen tactisch genie zijn. Zoals eerder gezegd een ontzettend groot pluspunt!
Je merkt het al, het leven van een ploegleider gaat niet over rozen, je gave om goede keuzes te maken zal voordurend op de proef gesteld worden. Welke renners laat je meedoen aan de wedstrijd? Welke renners stuur je op trainingskamp? Wanneer laat je een renner demarreren? Wie bied je een nieuw contract aan en wie niet? Niet altijd even makkelijk dus, zeker niet aangezien je naast je eigen plannen ook rekening moet houden met de plannen die de sponsors voor je uitgestippeld hebben. Een sponsor verwacht namelijk dat je als ploeg genoeg aandacht genereert voor zijn merk, dit betekent dat je aan grote toernooien moet deelnemen en met grote regelmaat in de prijzen moet vallen. Als je ambitie is om een louter Nederlandse ploeg te krijgen zul je dus eerst goede Nederlandse alternatieve aan moeten trekken voor je de buitenlandse renners ontslaat, omdat je anders naast de prijzen grijpt. Wat vind je op dat moment belangrijker? Jouw belangen of die van de sponsor? Als verstandig ploegleider kies je uiteraard voor de sponsor zijn belangen, een vertrouwensbreuk tussen sponsor en ploegleiding heeft namelijk negatieve consequenties, die uiteindelijk zelfs tot ontslag kunnen leiden. Aan jou dus de taak om de sponsor tevreden te houden en genoeg prijzen binnen te halen.
In het wielrennen is er een aantal verschillende prijzen te winnen, waarvan de bekendste en ‘simpelste’ de etappeoverwinning is. Als eerste over de streep komen zal in etappes en klassiekers genoeg zijn voor de eindzege en je op een vrij makkelijke manier vrolijke sponsors bezorgen. Bij rondes ligt dit echter iets moeilijker, hier zul je meerdere etappes moeten afleggen en zijn er dan ook meerdere prijzen te verdelen; de bolletjestrui, de puntentrui, de gele trui en de witte trui. De bolletjestrui is te verdienen door punten op bergen en heuvels te scoren. Dit houdt in dat er op sommige bergtoppen checkpoints staan. De renners die als eerste, tweede en derde deze checkpoints passeren krijgen punten. Wie aan het eind van de ronde de meeste punten heeft wint de bolletjestrui. De puntentrui win je eigenlijk op een soortgelijke manier, op sommige plekken staan tussensprint-checkpoints en wederom krijgen de renners die deze plek als eerste, tweede en derde passeren punten. Maar in tegenstelling tot de bergtrui zijn er bij de finish ook nog punten te verdelen. Wie de meeste punten bij elkaar sprokkelt mag zich de gelukkige eigenaar noemen van de puntentrui. Tenslotte heb je dan nog de gele en witte trui, deze zijn beide verdienen door een goede tijd neer te zetten in het algemeen klassement. Wie er aan het eind van de ronde het minste tijd nodig heeft gehad om de ronde te voltooien wint de gele trui, hetzelfde geldt voor de witte trui alleen strijden hier alleen renners van onder de 25 om (en renners die datzelfde kalenderjaar 25 zijn geworden).
