Metroid Prime 3: Corruption

Graphics
Reviewers maken nog wel eens de fout om bij graphics enkel te letten op hoe iets getoond wordt; is het beeld wel volgepompt met polygonen en wordt de realiteit benaderd? Het is minstens net zo belangrijk ook in acht te nemen wat er nou getoond wordt. Moeten saaie, maar fotorealistische, gangenstelsel een hoger cijfer krijgen dan uiteenlopende en verbluffende omgevingen met hier en daar een kartelig randje? Je begrijpt dat Metroid in de laatste categorie valt. Vanuit het eerstgenoemde opzicht wordt het vorige deel op de GameCube grafisch nauwelijks overstegen, maar toch is de game een waar genot om naar te mogen kijken. De verschillende planeten zijn buitengewoon divers en zetten elk een totaal andere sfeer neer. Van ondergrondse werelden waarin je de meest onaardse substanties aantreft, tot een geheel door mensen verlaten luchtstad waarin de wonderen der techniek met de scepter zwaaien. Het getuigt allemaal van enorm veel creativiteit bij de mensen die hierachter zitten. Niet alleen zetten de makers een sublieme sfeer neer, ook voel je als speler daadwerkelijk de eeuwenlange geschiedenis die haar afdruk in elk gebied heeft achtergelaten. Dit is nog eens wat anders dan die supergelikte maar minstens net zo statisch uitziende spelletjes die tegenwoordig de winkelschappen domineren.

Tekst
De game wordt niet alleen visueel, maar ook tekstueel tot leven gewekt. Met je scanner kun je namelijk de meeste objecten uit je omgeving inscannen om vervolgens getrakteerd te worden op een beschrijving. In sommige gevallen geeft het nuttige tips betreffende het verslaan van een vijand of het verder raken in de wereld. In andere gevallen verschaft het mogelijk interessante informatie over de geschiedenis van een bepaald gebied. In ieder geval blijkt dat de makers alle onderdelen van het universum met zorg hebben uitgediept.

Geluid
Wat geluid betreft is Metroid waarschijnlijk nog het minst bijzonder. De muziek past weliswaar bij de grootschalige wereld, maar klinkt voor spelers van de vorige delen veel te bekend in de oren. Wel nieuw is de voice-acting, die gezien het grote aantal menselijke karakters in dit deel onvermijdelijk was. De stemacteurs vervullen hun rollen prima, maar je zult nooit stijl achterovervallen van het niveau.

<\/center>