The Orange Box

Maar hoe speelt de game nu eigenlijk? Zoals vermeld zijn er twee teams met beide negen klassen om uit te kiezen: Scout, Soldier, Pyro, Demoman, Heavy Weapons Guy, Engineer, Medic, Sniper en Spy. Elke klasse brengt zijn eigen wapens, snelheid en speciale mogelijkheden met zich mee, wat zorgt voor zeer diverse speelmogelijkheden. Dit zijn allemaal dezelfde klassen als in het origineel, al zijn ze wel veranderd en getweakt door de jaren heen. Zo is de Pyro nu eindelijk nuttig geworden door echt veel schade toe te dienen op de korte afstand en werkt een Medic nu met een heal-gun, die met behulp van een helende straal mensen healt. Waar duidelijk veel zorg in is gestoken is de samenwerking tussen de klassen, voor een succesvolle aanval (of verdediging) is bijna altijd niet alleen een goede samenwerking, maar ook een combinatie van verschillende klassen nodig. Zo is de Pyro heel sterk op de korte afstand, maar op de lange afstand is hij dan weer heel kwetsbaar. Ook de Spy is een goed voorbeeld, met deze jongen is het mogelijk om jezelf te vermommen als een bepaalde klasse van de vijand en deze met een enkele messteek te doden. Het nadeel is alleen, zodra je dit doet ben je jouw vermomming kwijt, en kijken al die sentry guns opeens met heel andere ogen naar je. Gelukkig kan je voor korte tijd onzichtbaar worden, ware het niet dat als je geraakt wordt of tegen iemand oploopt je weer zichtbaar wordt. Koppel dit met het feit dat je maar weinig health hebt en je komt op een heel fragiele, maar in de juiste handen zeer sterke class.

Zo is het eigenlijk met de meeste klassen: ze worden pas echt nuttig na wat spelen, al zijn ze allemaal wel makkelijk op te pakken. Zeker een klasse als de Heavy (heeft een gigantisch machinegeweer) en de Soldier (met rocketlauncher) zijn makkelijk op te pakken en te spelen, vooral ook omdat dit de twee klassen zijn met de meeste health en omdat ze qua gameplay weinig afwijken van normale shooters. Andere klassen, zoals de eerdergenoemde Spy als ook de Engineer (kan sentry guns, teleporters en health dispensers neerzetten) vereisen wat meer speeltijd voor ze echt op hun best zijn.

Hetgeen wat iedereen altijd als eerste opvalt aan de game is de visuele stijl. De game ziet er uit als een gewelddadige tekenfilm, met veel gibs, gestyleerde karakters en kogels die je om de oren vliegen. Wat tegelijkertijd het enorme voordeel van deze stijl is, is dat de karakters makkelijk opvallen tegen de achtergrond, zonder dat het er meteen onrealistisch uitziet. Waar je in een game als Counter-Strike nog kan worden doodgeschoten door een zo goed als onzichtbare vijand, is dat hier al een stuk moeilijker omdat je meer afsteekt tegen de achtergrond maar ook door de Kill-cam. Nadat je bent doodgeschoten vliegt de camera naar jouw moordenaar en zet het beeld voor enkele seconden stil. Je kan dus precies zien door wie, met wat voor klasse en vanaf waar je bent doodgeschoten, een mooie kans om te onthouden waar je dus voor op moet passen. Daarnaast zorgt de visuele stijl er ook voor dat ook op grote afstand de klassen makkelijk te herkennen zijn, zo is de Heavy Weapons Guy een beer van een vent met een enorme gun, en is de Scout een iel en klein mannetje, een beetje een jockey. Iets wat subtieler is aangepakt zijn de gezichtsuitdrukkingen (zoals ook gedemonstreerd in deze filmpjes), maar die voegen wel wat toe. Zo is de enorme lach op het gezicht van de Heavy Weapons Guy als hij zijn gun laat ratelen onbetaalbaar, en geeft dit tegelijkertijd een heleboel karakter aan de klassen.

De game speelt zich op dit moment af op zes verschillende maps, met daarbij drie verschillende spelvormen. Hierbij is er een vorm van Capture The Flag (in dit geval moet een koffer worden gestolen), er zijn territoriale maps (waarbij een bepaald punt overwonnen dan wel verdedigd moet worden) en er is een variant op deze territoriale stijl die Total Control heet. In dit geval betreft het een wat grotere map die is onderverdeeld in zes territoria, bij het begin drie voor elk team. Daarna gaan de poorten van twee van de territoria open en wordt er gestreden om het territorium van de ander te overwinnen, net zo lang totdat één team alle zes de territoria bezit. In de praktijk betekent het dat je weliswaar op één map speelt, maar wel in veel verschillende configuraties. Ondanks het lage aantal maps zijn dit er genoeg, de maps zitten allemaal slim in elkaar met altijd meerdere routes naar de objectives en genoeg choke-points waar de meeste actie plaats vindt. Er wordt wel verwacht dat Valve later met meer maps komt, zoals ook is gedaan bij Counter-Strike: Source en Day of Defeat: Source.

Wat een fijne verandering is ten aanzien van andere online games is dat niet alleen de kills meetellen voor het aantal punten wat je verdient. Zo krijg je ook gewoon punten als jij iemand half dood schiet en iemand anders maakt het karwei af, of als je als Medic mensen van health voorziet. Op deze manier worden de ondersteunende klassen (Medic, Engineer en in zeker mate ook de Spy) geen ondergeschoven kindjes en word je wel beloond voor het harde werk. Om te kijken hoe je het doet houdt de game allemaal statistieken bij, van hoe lang je met elke class gespeeld hebt tot de hoeveelheid health die je als Spy hebt gekregen van vijandige medics. Mocht je dan dood gaan, dan probeert de game er altijd iets positiefs van te maken, door te zeggen dat je in deze ronde meer punten dan je vorige record hebt verzameld, of mocht dat niet het geval zijn dat je in ieder geval je vorige record van levensduur hebt geëvenaard. Deze stats zijn ook van andere spelers te bekijken via de Steam Community, erg leuk ook om bij te kunnen houden hoe goed je vrienden het doen in het spel.

Het spel biedt eigenlijk één van de meeste gebalanceerde multiplayer ervaringen van de afgelopen tijd: elke klasse is perfect in balans (hoewel er geargumenteerd kan worden dat de Spy alsnog te sterk is), tegelijkertijd is elke klasse ook voldoende kwetsbaar en zorgt dit ervoor dat het vooral op je eigen kunnen en bekendheid met de klasse aankomt of het goed gaat in het spel of niet. Ook als verliezend team, of als een wat meer achter de schermen klasse als de Medic vallen er genoeg punten te verdienen en blijft de game leuk om te spelen. De game zit zeer strak in elkaar, en mede door de visuele stijl valt alles goed op zijn plek: een Heavy Weapons Guy kan die enorme gun nu eenmaal tillen omdat hij zo\\\'n grote beer van een vent is. Team Fortress 2 is eigenlijk de essentie van de Team Fortress Classic, alles wat werkt is nog beter geworden en alles wat niet goed werkte (zoals de granaten) is uit de game gehaald.