The Godfather
Het doel van de game is dat jij op den duur de familie Corleone overneemt en later de baas wordt over de hele stad New York. Door de missies te doorlopen gaat je status binnen de familie omhoog, omdat je steeds belangrijkere klussen krijgt toegewezen.
Die klussen komen altijd neer op geweld en het geweld in het spel wordt al vrij snel voorspelbaar. Het komt er altijd op neer dat je je verschuilt achter een muur, waarna er een shoot-out volgt. Dit gaat kamer na kamer, missie na missie en afpersing na afpersing door. En hoewel het leuk is om progressie te boeken, meer respect en poen te verdienen en ga zo maar door, is dít toch wel matig uitgewerkt. Hier en daar heb je wat afwisseling met een politieachtervolging met auto\\\'s, maar de AI in die achtervolgingen is zo slecht dat je sturend met je tenen nog veilig thuis komt. Er komen namelijk altijd tegenliggers tegemoet en de politiewagens hebben nogal de neiging naast je te rijden, zodat ze op je kunnen schieten...
<\/center>Ach, en als we het dan toch over auto\\\'s hebben, ze sturen wel als een tierelier. In no-time zoef je door de smalste steegjes en voorkom je de ergste ongelukken. Overigens is de besturing over het algemeen erg goed uitgewerkt in het spel en is de camera bijvoorbeeld nooit hinderlijk en altijd bij te stellen.
Graphics en geluid
The Godfather ziet er goed uit voor een PlayStation 2-game. Vergis je niet in de screenshots die soms een wat karig beeld geven van het spel, je moet het echt in beweging zien. De gezichten van bekende acteurs uit de film zien er uitermate goed uit, alleen het normale klootjesvolk in het spel heeft duidelijk minder aandacht gekregen. Hetzelfde geldt voor de wagens, die zien er erg matig uit. Maar als je dan de rookeffecten ziet van een explosie is het weer het tegenovergestelde. Misschien is het wel dat sommige objecten zo lelijk zijn, dat andere dingen er extra mooi van gaan lijken.
De stad zelf doet kaal aan. Daarmee doel ik op het eentonige uiterlijk, plus de non-variatie aan burgers en auto\\\'s. Je zult je er niet echt mee bezig houden, omdat het spel geen Grand Theft Auto wil imiteren, maar aangezien de stad nogal groot is merk je het al snel. Op wat bijzondere gebouwen na ziet de hele stad eruit als één pot nat.
<\/center>Fans van de film zullen de soundtrack helemaal waarderen. Tijdens het spel hoor je de bekende Italiaanse pingeltjes en die geven, samen met de graphics, eigenlijk helemaal de sfeer uit de jaren dertig. Ook de stemmen van de acteurs zijn aanwezig, plus scènes die rechtstreeks uit de film in het spel zijn nagemaakt. Wat je echter als fan van de film tegen zal vallen is het ontbreken van het gezicht en de stem van Al Pacino, die speelt als Michael Corleone.
Ook iets wat jammer is: je personage heeft een stem. De hele opbouw van de game zegt hij geen woord en ga je je een beetje verplaatsen in het personage, als in een boek. Maar op een bepaald moment komt er geluid uit en dan is de illusie ook een beetje voorbij. Wat bijvoorbeeld een game als Zelda siert met het ontbreken van een stem moet ook hier zeker gekund hebben.
Bonus
Op de Limited Edition van The Godfather zitten nog een aantal leuke extra\\\'s. Een paar interviews met de acteurs uit de film, voorbeeldfilmpjes om het maximale uit het spel te halen, een plattegrond van New York rond 1946 en uiteraard een mooi hoesje dat veel weg heeft van een luxe sigarendoosje.
