CD: UNKLE - War Stories
Step 2: Grab the box with the sliding end facing away from you and shake it hard for a couple of minutes.
Step 3: Once the inner case slides out a bit, grab it and pull.
Klinkt mysterieus, niet? Is dit een nieuwe manier om een pinautomaat te kraken? Of een geheime ingang in je videogame? Nee hoor, het is blijkbaar de manier om je UNKLE limited edition exemplaar van War Stories uit het vacuümgetrokken doosje te kunnen krijgen zonder het te beschadigen.
Maar je hebt uiteraard nog de gewone editie, weliswaar ook een mooi innovatief doosje, maar wel makkelijk te openen zodat er daadwerkelijk geluisterd kan worden.
UNKLE bestaat nog steeds uit James Lavelle en Richard File. In zijn beginperiode wisselde Lavelle nogal eens van partner, eerst Goldsworthy en daarna DJ Shadow. Met de laatste bracht hij zijn tot nu toe mooiste werk uit: 'Psyence Fiction'. Hieraan werkten onder andere Thom Yorke, Richard Ashcroft, Jason Newsted en Mike D nog mee. Voor het derde UNKLE album is ook versterking opgeroepen. Josh Homme (Queens of the Stone Age), Ian Astbury (The Cult), 3D (Massive Attack), The Duke Spirit, Autolux en Gavin Clark (Clayhill) rollen ditmaal voorbij tijdens de aftiteling. En Chris Goss stak nog eens een helpende hand uit bij het produktiewerk. Geen misselijke collaboraties dus, maar wat levert het op?
Zoals gewoonlijk voor Lavelle is de creatie divers. Divers van invloeden, genres en instrumentarium. Soul, eighties, rock, lounge en funk drijven voorbij gedurende deze tocht door de kanalen van UNKLE's muzikale grachten. Moby sound-a-likes worden afgewisseld met korte Zita Swoon referenties en ZZ Top riffs. Duistere synths banen de weg vrij in 'Chemistry' zodat de versnelde percussie het over kan nemen. Electrosoundscapes worden bezaaid met industriële gitaren. Vertraagde discobeats gaan de symbiose aan met een dronische bass, samenzang en owoowoos in 'Hold My Hand'. Josh Homme wordt op 'Restless' ondersteund door een funky beat, handclaps en een botervette basslijn terwijl Ian Astbury het op de single 'Burn My Shadow' moet stellen met wat upbeat electronica. Zijn diepe stem is de stilte voor de storm, de bezinning voor de eruptie in deze oldstyle Moby-kloon.
Het album kent enkele intrigerende momenten, vooral als Lavelle en consorten de duistere kant en de diepte opzoeken. Tracks als 'Price You Pay' en 'Persons & Machinery' laten de aandacht verslappen, maar de eerder genoemde nummers en het Lou Reed-achtige 'When Things Explode' (ook met Astbury), en het artwork van 3D in de inlay maken erg veel goed.
Label Sur A Datum: 28 juni 2007 Waardering:
