CD: Madrugada - Live at Tralfamadore

Joost Melis (Pink_Floyd)
Als ik een top 10 moest maken met beste zangers dan zouden Chris Cornell en Sivert Høyem de lijst aanvoeren. De eerste is wereldwijd bekend, de tweede bij lange na niet. Høyem is de leadzanger van de Noorse rockband Madrugada. De bands naam betekent in het Spaans "het uur voor zonsopgang", mystiek en diepzinnigheid? Ik vind van wel. Høyem heeft een dijk van een stem, één die even diep kan klinken als de Grand Canyon, uit kan halen als een agressieve panter en meer sfeer kan brengen dan 100 kaarsen en een kilo wierook.


Madrugada's debuutalbum Industrial Silence was en is nog steeds magistraal! The nightly disease kon niet echt tippen aan de genialiteit van het debuut en met hun derde kindje, Grit, leek de dip zich iets verder uit te breiden. Natuurlijk, er stonden briljante nummers op, zoals Hands up, I love you, maar zo coherent als de eerste was het niet. Gelukkig sloegen ze hard terug met The deep end, hun laatste studio-album.
Nu, een jaar later, komt de band met een live-album: Live at Tralfamadore. Een CD waar een mooie verzameling nummers op staat en de tijdspanne goed weergeeft.

Het is voornamelijk een registratie van een optreden in het Oslo Spektrum, waar men in december 2005 voor 8000 man speelde, aangevuld met wat opnames van festivals.
Het enige nummer van Industrial silence is Strange colour blue, maar dit is wel een hele mooie versie. Het wordt ongeveer twee keer zo langzaam gespeeld, een spanningsboog die op knappen staat. Het publiek is doodstil. Verder staan er van elk album wat nummers op; vijf van het laatste studio-album, twee van Grit en het prachtige nummer Black mambo van The nightly disease. Toppers als Majesty en The kids are on high street zorgen naast de eerder betitelde nummers voor hoogtepunten. Vooral die laatste blijft heerlijk. Naast nummers van Madrugada wordt de luisteraar blij verrast met Mother of earth, een nummer van wijlen Jeffrey Lee Pierce van The Gun Club. Het nummer Sometimes I feel like a motherless child komt ook niet van Høyem's hand, maar is geschreven door Harry Thacker Burleigh.



Het is een mooi sferisch live-album geworden dat de band zijn kunnen goed weergeeft. De geluidskwaliteit is goed te noemen voor een live-registratie. Voor mensen die Madrugada nog niet kennen is dit een geschikte kennismaking. Mensen die het hele oeuvre van de band kunnen waarderen zullen dit schijfje ook graag in huis willen hebben. Mocht je na Industrial silence teleurgesteld zijn geraakt in de band dan kan je deze CD beter links laten liggen. Ik hou van Madrugada en van deze registratie dus ik geef hem vier sterren.


Label: EMI Releasedatum: 3 februari 2006
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!