CD: Turn up the bass - Club Classics

Claudia Angenent
Deze CD is eigenlijk al een tijdje uit volgens de verkoopdatum. Maar dat betekent nog niet dat het niet de moeite waard is om deze CD te reviewen. Stiekem heb een zwak voor Club Classics. Ze brengen je even terug in de tijd, en als een Club Classic CD goed in elkaar is gezet heb je er een aantal uur serieus plezier van. Deze CD zit in een bruin/rood-achtige hoes met daarop een plaatje van een draaitafel. En hoe kan het eigenlijk ook anders dan dat er op de plaat een smilie afgebeeld staat.

Deze dubbel-cd begint met "Techno Trance" van D-Shake. De intro moet eigenlijk iedereen wel bekend zijn. Het is namelijk de zeer bekende intro met "Come on!" waar de beat langzaam doorheen komt. Deze loopt aan het einde over in "Tone Exploitation" van Nighttripper. De nummers lopen mooi in elkaar over, en de nummers zijn bijna in volle lengte te vinden op de CD's. Heel herkenbaar zal voor de meeste mensen wel track 3 zijn op het eerste album. Dit is namelijk "Bumrush To The Sound" van Supermatic. De melodie in dit nummer herkende ik tenminste nog heel goed van vroeger. Bij track 6 kom ik een melodie tegen die tegenwoordig weer heel veel wordt gebruikt op grotere feesten. Het gaat om het beginstuk van "The Seven Stars" van Quazar. Aan het einde van CD1 kom je een absolute topper tegen. Ja, wel hoe konden ze ook anders dan "Back By Dope Demand" op deze CD zetten. Een absolute klassieker dus die CD1 afsluit.

Als we het dan toch over klassiekers in de Club muziek hebben dan begint CD2 ook wel erg lekker met "Dish&Tell" van House Of Venus. Ook deze konden ze gewoonweg niet weg laten van dit album. Deze loopt over in nog een dergelijk lekker nummer. Ik heb het over "Solid Session" van Format. Dit nummer hoor je zo heel af en toe nog wel eens voorbij komen op de radio. Het tempo van de dubbel-cd neemt wat toe hoe verder je komt op CD2. Zo kom je op track 8 bijvoorbeeld "Rollin Reptiles" van de Nu-Tro-Gen tegen. Dit is al een heel ander tempo dan "Dish&Tell". Een erg lekker nummer op CD2 vind ik zelf "Sweet Drums" vooral de intro met de trommels, je krijgt er een beetje samba gevoel bij. Dit verdwijnt echter al weer snel want na 30 seconden komt er electro doorheen. Het album wordt afgesloten met "Flat" van Mindscape.

Conclusie
Zoals ik al zei is dit een CD die al een tijdje in de winkel ligt. Dit betekent echter niet dat hij geen review waard was. Het is een heerlijke CD die goed gemixt is. De nummers staan er bijna volledig op. Dat zie je tegenwoordig niet veel meer, aangezien men zoveel mogelijk nummers op een CD wil laten horen. Klassiekers moet je niet afkappen op hun hoogtepunt, en dat hebben ze begrepen bij het maken van deze CD. Je ziet er ook geen nieuwe nummers tussen staan, dus het begrip Classic hebben ze genoeg gesnapt. Deze CD krijgt van mij een 8. Heerlijk cd-tje om eens mee terug te gaan in de tijd.