Film Review: Osmosis Jones
De animaties in Osmosis Jones zien er geweldig uit. Ze doen erg denken
aan SpaceJam en dat kan ook wel kloppen met tekenaars Piet Kroon en Tom
Sito die ook meewerkten aan The Iron Giant en Antz.
Jammer genoeg kan van het echte acteerwerk niet het zelfde worden gezegd.
Het lijkt erop dat het leeuwendeel van het budget in de animaties is gestoken,
en dat daarna met een laag budget nog snel de live scenes zijn opgenomen.
Dit ligt niet aan Bill Murray die een voortreffelijke rol neerzet als
Frank Detorri. Het geld was gewoon op.
Het amusante verhaal van Marc Hyman lijdt daar gelukkig niet echt onder.
De timing van de sprongen van Cartoon naar live actie en terug is perfect.
Daardoor valt de lagere kwaliteit van de live scenes niet zo op.
De Farelly broertjes komen er goed mee weg in ieder geval.
Osmosis Jones is dan in principe een kinderfilm, maar zal door de insteek
van de Farelly's ook een ouder publiek aanspreken. Zo goed als elke denkbare
grap met poep, plas of snot zit er wel in. Het motto lijkt soms wel: het
is goed als er maar lichaamsvocht in zit. Het soort humor dat het goed
doet bij kinderen van alle leeftijden, van 0 tot 80 jaar dus.
Osmosis Jones heeft echter meer te bieden dan alleen maar leuke grapjes.
Gedurende het verhaal kom je alle lichaams functies wel tegen. Wie deze
film heeft gezien wordt een hoop duidelijk over hoe het lichaam werkt.
Zo stinken oksels altijd omdat daar zwaar rokende maffia bacterien zitten.
En zo zit film vol met dit soort grappige vergelijkingen.
Conclusie:
Na There's Something About Mary zou dit wel eens de beste film van de
Farelly Broertjes kunnen zijn. De animaties zijn schitterend, het verhaal
is leuk, en er valt heel vaak wat te lachen. Als je nog een film zoekt
om samen met je neefje of nichtje te gaan bekijken raad ik hem zeker aan.
Zij zullen hem leuk vinden, en jij zult af en toe lekker met ze mee lachen.
Na Shrek de leukste kinderfilm van het jaar, die ook voor volwassenen
goed te verteren is.
Score: een dikke 7
