Film Review: Memento
| Leonard Shelby (Guy Pierce) is een man die zijn kortetermijngeheugen is kwijtgeraakt. Hij herinnert zich alles, totaan het moment waarop hij toezag hoe zijn vrouw werd verkracht en vermoord. Sindsdien kan hij gebeurtenissen niet langer onthouden dan vijf minuten. Hij is echter belust op wraak. Sterker nog, het wreken van de moord is het enige wat zijn |  |
| beperkte leven nog zin geeft. Om zaken te onthouden laat hij informatie op zijn lichaam tatoeëren en maakt hij poloroidfoto's waarop hij zinnetjes krabbelt. Een waterdicht systeem is het niet, want ook al staan de geheugensteuntjes en instructies daar in zijn eigen handschrift, dat betekent nog niet dat ze correct hoeven te zijn. Dat blijkt wel bij het terugvolgen van het spoor, wanneer veel mensen listig gebruik blijken te maken van de beperkingen en goedgelovigheid van 'Lenny'. Memento kenmerkt zich door de omgedraaide chronologie van gebeurtenissen. De film start dus met het einde van Leonards zoektocht naar de dader, en laat vervolgens alle scenes van het eind tot het begin zien. Als het laatste puzzelstukje op zijn plaats valt is het verhaal pas in zijn totaliteit te reconstrueren. Als enige variatie op dit schema is een chronologisch verhaal van flashbacks, geschoten in zwart-wit, over een andere man met geheugenverlies. Leonard herinnert deze man nog van voor de moord op zijn vrouw. | |
