Schouten valt én pakt wereldtitel massastart, Leerdam en Nuis schaatsen naar WK-brons
In het Canadese Calgary heeft de derde dag van het wereldkampioenschap afstanden Nederlands eremetaal opgeleverd op de 1000 meter. Gouden medailles zaten er niet in, maar werden ook niet echt verwacht, wel kan Nederland twee bronzen medailles bijschrijven op de medaillespiegel.
1000m vrouwen
Isabel Grevelt was met 1:13,92 minuten de eerste die een snelle tijd noteerde, maar niet veel later dook Antoinette Rijpma-De Jong er met 1:13,61 onderdoor. In rit tien ging het een klap harder: de Japanse Miho Takagi knalde naar 1:12,83 en nam de Chinese Mei Han mee naar 1:13,27. Jutta Leerdam reed in de slotrit nog wel een, zeker gezien haar lastige seizoen, meer dan uitstekende 1:13,28 minuten, maar moest het daarmee doen met brons. Rijpma-De Jong werd vierde, Grevelt zesde.
1000m mannen
Al in rit drie kwam Laurent Dubreuil in actie en de Canadees deed het meer dan uitstekend: zijn tijd van 1:07,04 bleef lange tijd bovenaan de lijst staan. De ietwat herstelde Kjeld Nuis dook er met 1:06,80 als eerste onderdoor, waarna de Chinees Ning Zhongyan met 1:06,53 nog een stuk harder ging. Op topfavoriet Jordan Stolz stond uiteraard geen maat: de Amerikaanse sensatie snelde naar een dik baanrecord van 1:06,05 minuten, de op twee na snelste tijd ooit, en verdedigde zijn wereldtitel met verve. Nuis pakte brons, Tim Prins reed in 1:07,16 naar plek vijf en Jenning de Boo viel met 1:07,89 en de zestiende plek wat tegen.
Vrouwen
Irene Schouten ging al in de vroege openingsfase onderuit bij een aanvalspoging, maar beetje bij beetje wist ze het gat weer dicht te rijden. Ondertussen reed Laura Lorenzato ver weg, maar de Italiaanse werd bijgehaald in de slotfase, toen Schouten ook weer in de groep zat. Zo werd er toch gesprint om het goud en uitgerekend Schouten had daarbij de rapste benen: goud voor Schouten, met de Canadese Ivanie Blondin en de Nederlandse Marijke Groenewoud die zilver en brons pakten.
Mannen
De Japanse tiener Shomu Sasaki, een van de kanshebbers op de titel, viel vroeg weg, terwijl de Fransman Timothy Loubineaud een gevaarlijke aanval plaatste. Het peloton had net op tijd door dat er tempo gemaakt moest worden en al sprintend werd Loubineaud verschalkt. In de eindsprint was Bart Swings wederom de snelste: Belgisch goud, voor de Canadees Antoine Gelinas-Beaulieu en Livio Wenger, die de eerste Zwitserse WK-medaille ooit pakte. Bart Hoolwerf kwam niet in het spel te pas, naar eigen zeggen vooral door de schuld van iedereen behalve Bart Hoolwerf, hij werd vijfde.
