V.d. Leegte: "Sfeer sinds komst Stevens minder"

Dat Huub Stevens een typisch Nederlandse trainer is - vol discipline, gelijke monniken, gelijke kappen – is bij Nederlandse voetbalvolgers bekend. De Latijnse groep voetballers van PSV is daar de afgelopen maanden achter gekomen. Een cultuurschok van jewelste was het gevolg.

In het Noorden des lands weten ze het wel. Als er versterkingen moeten komen, wordt eerst het scoutingslijstje met Scandinavische spelers geraadpleegd. Nooit gelazer, culturen die matchen: perfecte combinatie. Culturele antropologen bevestigen dat.

Waar Noren, Zweden en Denen zich al gauw thuis voelen in Nederland, is dat met Zuid-Amerikaanse voetballers anders. Daar kan PSV sinds kort over meepraten. De club, die sinds de jaren negentig patent heeft op Latijnse voetballers, en die met succes begeleidde, heeft de afgelopen maanden een schok van culturen te verwerken gekregen.

Met eerst Guus Hiddink en daarna Ronald Koeman beschikte de Eindhovense club over twee trainers die vloeiend Spaans spraken. Daardoor werd een warm bad gecreëerd voor de Zuid-Amerikanen. Spelers als Carlos Salcido en Edison Mendez spinden van genot. Met Sef Vergoossen veranderde dat al, maar toen moest de koude kraan nog vol opengedraaid worden. Tommie van der Leegte, aan het einde van de voorbereiding vertrokken bij PSV, merkte dat met de komst van Huub Stevens de sfeer omsloeg. "Voor de Latijnse jongens was het de afgelopen jaren makkelijk," zegt hij tegen Goal.com. "Er werd altijd Spaans gesproken, maar van Stevens kregen ze ineens alles in het Nederlands te horen."

Van der Leegte: "Ik denk dat Stevens dat verschil voor die jongens onderschat heeft. Nu het minder gaat komt het er natuurlijk ook uit. Voor sommige Zuid-Amerikanen is het misschien wel hun laatste jaar hier en nu moeten ze ineens de taal gaan leren. Onderling vertalen ze het wel, maar dat is natuurlijk geen goede manier van communiceren. Dan blijven er dingen liggen."

Uit het verhaal van Van der Leegte, die zijn profloopbaan bij PSV begon, blijkt bovendien dat er bij de Nederlandse spelers ook behoorlijk wat frustratie zit. "Op een gegeven moment leek het wel of er alléén maar Mexicanen gehaald mochten worden. Op trainingskamp zat je dan tegenover zo’n jongen waarmee je geen woord kon wisselen. Dan was het vaak ‘opeten en wegwezen’."

Van der Leegte: "Sinds het vertrek van Cocu en Van Bommel ontbrak het bindmiddel tussen de ‘groepjes’. Met eten heb je een Nederlandse tafel, een Zuid-Amerikaanse tafel en een tafel waar jongens als Otman Bakkal en Ibrahim Afellay aan zitten. Bovendien: de Zuid-Amerikanen staan ook niet voor kritiek open. De enige die normaal was, was Gomes. Als Nederlanders heb je zodoende te weinig te vertellen. Ik ben blij dat ik weg kon."

"Je merkt nu bij NAC, waar we werken met 25 Nederlandse spelers, dat de sfeer tien keer beter is. Bij PSV hadden we op een gegeven moment ook iets van: ‘waar is de gezelligheid?’ Vorig jaar heb ik veel plezier gehad hoor, maar dit seizoen was het gewoon heel anders."

Pedro Salazar, perschef van PSV en steun en toeverlaat van de Zuid-Amerikaanse spelers, kan zich niet herkennen in dat profiel en reageert fel. "Wij zijn geen leger des heils! Alex, misschien wel de beste buitenlandse verdediger in een PSV-shirt ooit, sprak geen woord Nederlands. En nu is het ineens een probleem dat Salcido de taal niet machtig is. Wat wil je dan? Die jongen moest op z’n twaalfde naar de grote stad om auto’s te wassen en heeft een gezin. Ik kan me goed voorstellen dat hij niet staat te trappelen om weer de schoolbanken in te gaan."

Toch blijft de centrale vraag onbeantwoord. Schuilt er frustratie bij het Latijnse kamp over de werkwijze van Stevens? Salazar: "Natuurlijk is het even wennen. Maar dat is het voor een Danny Koevermans net zo als voor een Carlos Salcido. Het is ook logisch. Er staan nieuwe mensen voor de groep en er zijn nieuwe spelers. Als Salcido iets zegt over de speelwijze van Stevens is het een cultuurprobleem, maar als Limburger Dirk Marcellis hetzelfde roept hoor je er niets over."

Van der Leegte is het niet met de uitlatingen van Salazar eens en geeft zijn oude club desgevraagd nog een tip. "De Nederlandse spelers moeten de kar kunnen trekken en in elke linie vertegenwoordigd zijn. En anders? Als er niets verandert wordt het een moeilijk verhaal voor de club."