[examen] VWO Latijn door Joram

Joram, op het forum ook wel bekend als MrPopocatepetl, heeft gisterochtend Latijn gedaan. Hier zijn toegemailde verslag.
Deze jongen, MrPopocatepetl is mijn nickname, schrijft ook even een stukje. Ik had jullie wel eerder over mijn spannende examenbelevenissen willen vertellen, maar had de tijd er niet voor vanwege de andere examens. Je zal begrijpen dat de druk van deze dingen er ook voor zorgt dat je geen zinnig woord uit de toetsenbord weet te krijgen, en al helemaal niet als het over examens gaat.

Maar vandaag dus mijn laatste examen. Latijn stond op het programma. Al ergens halverwege begin april had deze jongen een bijzonder sadomasochistisch programma opgesteld om al zijn vakken te leren, zo ook latijn. Voor latijn had ik rond de 80 (!) uur uitgetrokken. U kent het wel (of niet), muziekjes, andere leukigheden komen ertussendoor, en opeens is het 27 mei.

Ik had wel heel disciplinair zoals getipt een stuk latijn vertalen geoefend, ik had op dat machtig grooote internet een fantastisch stuk latijn van onze arme Naso geplukt, en wel 100 verzen groot (je moet nooit voorzichtig beginnen, of zoiets). Beginnend bij regel 1 kreeg ik het zweet op mijn voorhoofd. Wat was dit een -tekst. Ik droop teleurgesteld van mijn vertaalkunsten - ik ben normaal in de klas als allereerste klaar met vertalen, vooral ovidius - af naar boven, de zwaartekracht hield mij niet tegen, en om mijzelf moed in te praten bestempelde ik de tekst als boven mijn niveau .

Ik pakte het boek erbij, maakte twee proefvertalingen daaruit, wat gesmeerd lukte, dus ik was weer geheel blij. Deze blijdschap vergrootte zich alsmaar toen ik na het inleveren bij mijn docente die het voor mij nakeek het terugkeek, van haar te horen kreeg dat ze heel tevreden was, alleen een paar kleine foutjes.

Maar helaas, het was dus 27 mei. Ik had het te druk met andere examens, en dus nog geen snars verder aan latijn gedaan. Mijn medeleerlingen hadden dat allen ook niet gedaan had ik geinformeerd, dus voelde ik mij niet enigszins beschaamd. Maar toen scheikunde afgelopen was, besefte ik dat er voor mij geen ontkomen meer aan was. geen smoesjes waren er meer om de ars latinus aan mij te doen ontkomen, oftewel: ik moest eraan geloven.

Ik begon dinsdag, want maandag moest ik even bijkomen van het hele redoxgebeuren. Op pagina 1 . Het boek had ongeveer 120 pagina's en dat getal bleef maar in mijn achterhoofd rondspoken . Enorme verhalen over Apollo, Daphne, Candales, Gyges, De Hel van Dante Alighieri, een vreselijk stuk van Chistoph Ransmeyr, en dat soort dingen passeerden mijn oog. Tegen etenstijd was ik rond pagina 80...

Na het eten, een pepersteak, door mijn moeder met liefde en zorg doorbakken was het tijd om verder te leren, met een kopje thee wel te verstaan. Omdat ik niet al te laat naar bed wilde roetsjte ik door deze pagina's heen, met de skimkunsten die ik bij de alfavakken had geleerd, en omdat ik de laatste hoofdstukken eerder al goed had gedaan bij het vertalen vond ik het wel mooi zo.

Dus tien uur, toen ik bijna enkel in dactylische hexameters sprak zocht ik mijn bed op. Om de volgende ochtend om 7 uur zoals gebruikelijk door wel 3 wekkers te worden gewekt, die allen in 3 hoeken van mijn kamer liggen, zodat ik meteen goed wakker ben

Half negen ging ik naar school, met een fles verse sinas (aanrader voor tijdens examens!) en nam plaats aan het tafeltje met mijn naam erop. Daarna trok ik het basispakket uit mijn jaszak, te weten 30 pennen, een gum, een potlood, twee kleurpotloden, een passer en een rekenmachine en nadat het werd uitgedeeld ging ik aan de slag.

Het ging best lekker naar mijn gevoel, de vragen waren best te doen, het scandeervraagje ging heerlijk, over Medea nog wat gedingest, Midas met z'n fijne ezelsoren (nouja, toen nog niet, maar daarna), alleen wat den hel is dramatische ironie? Uiteindelijk de vertaling.

De helft van de woorden was al letterlijk vertaald, de andere helft was oersimpel en makkelijk te begrijpen, en het bloedigste stuk was gecensureerd door het CEVO. Om kwart over elf bereikte mijn pen het einde van het verhaal.

Nakijken, wetende dat ik 11.30 weg mag. En wanneer ben ik klaar met nakijken: juist... 11.31. Dus moest ik nog even 14 minuten blijven zitten. In de tussentijd ruimde ik al mijn pennen en potloden op en om 11.45 verliet ik trots het examenlokaal en was ik opgelucht dat het voor mij erop zat. Nu zo vrij enzo, het bevalt me zeer.

Ik hoop dat jullie ook een beetje een fijne examen latijn hebben gehad en het wel te doen vonden Ik ben iig aan het eind van mijn Latijn.

Groeten,

Joram

Heb je ook examen gedaan en wil je je examenverslag graag op de Frontpage zien? Submit dan je examenverslag!