De dieren zijn de dupe
Lisa zat op de bank in de huiskamer en had net een spelletje Angry Birds op haar mobieltje achter de rug. Ze keek naar Sam die op het kleedje voor de open haard lag. Zijn vaste stekje. Lisa bedacht dat ze nodig met hem uit moest, maar het was bar koud. Ze zat net al haar moed bijeen te rapen, toen Sam plotseling begon te schokken met het lichaam. Hevige schokken waren het. Bovendien ging hij schuimbekken en even later liet hij zijn ontlasting gewoon lopen. Het was een ontzettend eng gezicht. Lisa was in paniek. Wat te doen? Gelukkig hield het schokken na enige tijd op. Sam lag weer rustig op het kleedje en keek een beetje hulpeloos naar Lisa. Alsof hij zich schuldig voelde vanwege de ontlasting.
Sam bleek een tumor in de hersenen te hebben. Dat had een hersenscan uitgewezen. Sam moest dus eigenlijk geopereerd, maar dat zou een enorme kostenpost betekenen voor het gezin. De crisis was duidelijk voelbaar. Lisa's vader zag het helemaal niet zitten om Sam te laten opereren. Hij was al enige tijd werkloos. Het ging slecht in de bouw. Als er echter niets zou gebeuren dan zou Sam niet lang meer leven.
Voor zo'n dilemma staan steeds meer Nederlanders in deze barre tijden. En dat blijken dan achteraf heel vaak toch geen echte dierenvrienden, want anders dump je een ziek dier niet. Bovendien worden niet alleen zieke dieren gedumpt, maar ook gezonde. De dierenasiels zitten overvol en dat zijn dan nog alleen de dieren die ergens worden gedumpt waar ze de dieren goed verzorgen. Er worden er ook nog genoeg gewoon achtergelaten bij huisuitzettingen en de parken en bossen raken er ook steeds voller mee.
En toen was er een tijdje geleden ineens Droppie. Droppie is een allerliefst poesje dat een gebroken pootje opliep. Een droplul wilde de behandeling van €1200 niet betalen en dropte Droppie gewoon bij de dierenkliniek. 'Geef het beest maar een spuitje,' was zijn reactie. De dierenarts wilde Droppie geen spuitje geven en startte een actie op Facebook om een nieuw baasje te vinden voor Droppie en dat lukte. Droppie is bij een gezin in Oudewater terechtgekomen en de kosten van de operatie zijn betaald via de actie op Facebook.
Het is bijna een sprookje. Een katje van amper elf weken wordt afgedankt door het boze baasje, alleen omdat het een gebroken pootje heeft. Een goede fee ontfermt zich over het katje en vindt via de nieuwe media het geldbedrag en een nieuw baasje. Als dat niet een lintje oplevert, dan weet ik het niet meer. Droppie is zelfs dier van het jaar 2012 geworden.
Maar beste mensen, er zijn duizenden Droppies vanwege de crisis. En niet alleen katten. Ik denk dat je het zo gek niet kunt verzinnen of het is wel ergens gedumpt. Er werden toch al heel veel dieren gedumpt toen het nog geen crisis was. Exotische dieren bijvoorbeeld. Stel je voor: je koopt zo'n leuke cobra en als je hem wilt aaien bijt hij zomaar in je hand. Weg met dat beest. In 2012 zijn er zo'n vierhonderd exotische dieren gedumpt. Andere jaren waren dat er nog geen tweehonderd. Waar blijven de acties op Facebook?
Alle politieke partijen hebben meldpunten. Het wemelt ervan. Een Polenmeldpunt, een meldpunt voor dure medicijnen, eentje voor koopkrachtverlies ouderen, een meldpunt moskeeën. Dat laatste van de partij die zich ooit sterk maakte voor een dierenpolitie. Waar blijft hun meldpunt voor gedumpte dieren? Heeft de Partij voor de Dieren een centraal meldpunt voor gedumpte dieren? Heeft GroenLinks er een? Nee dus.
Een enkele actie op Facebook voor een klein katje met een gebroken pootje leverde honderden reacties op van mensen die wel het nieuwe baasje wilden worden. Dat geeft toch te denken? En daarna werd het stil. Natuurlijk zijn er wel allerlei lokale initiatieven. Maar die zetten te weinig zoden aan de dijk. Ik wil centrale acties op Facebook en Twitter.
Waarom niet even een webpagina gemaakt door één van die diervriendelijke partijen? Een website waarop je gedumpte dieren kunt melden? Mensen kunnen dan opgeven waar ze wat voor gedumpt dier hebben gezien. Iemand kan op zo'n site bijvoorbeeld ook aangeven dat hij of zij een centrum voor gedumpte dieren is begonnen met het adres en een lijstje van dieren die er zijn afgeleverd. Foto's erbij en een paar leuke namen en dan moet je eens zien hoe snel die een nieuw baasje hebben. Alle dieren zijn welkom op zo'n site. Van een kangoeroe met aambeien waarvoor de bezitter niet te diep in de buidel wil tasten tot een kaketoe met de papegaaienziekte, een kale poes of een hond met een alcoholprobleem. Als er maar een zielige foto en een leuke tekst bij is, dan zijn er altijd wel mensen die dat dier willen helpen.
De VVD wil nu weer een meldpunt voor opruiing op sociale media. Maar waar blijft het meldpunt voor gedumpte dieren? Dat hoeft niet eens anoniem. Ik kan zelf heel makkelijk een groep aanmaken met de naam: dierenmeldpunt. Maar dat zet niet veel zoden aan de dijk, tenzij alle lezers van deze column lid willen worden van die groep en de groep doorgeven aan hun facebookvrienden die hem dan ook weer doorgeven. Maar waarom doet een politieke partij dat niet en vermeldt het vervolgens in de krant? Waarom doen al die mensen het niet die zo begaan waren met Droppie? Juist Facebook kan voor veel gedumpte dieren de ultieme uitkomst zijn. Dus ik zou zeggen: kom op, diervriendelijk Nederland! Steek de handen uit de mouwen en begin een landelijke actie op Facebook om alle Droppies te helpen en niet eentje!
