Rutte is een flikker...

Boldface stuurde via de submit de onderstaande column in.

Nee, deze column gaat niet over de veronderstelde seksuele oriëntatie van onze minister-president. Laat ik de sensatiebehoefte alvast in de kiem smoren, want dit wordt een vrij uitvoerig politiek verhaal. En met wie Mark Rutte de lakens deelt, moet -ie vooral lekker zelf weten. Ik heb sowieso nooit echt begrepen waarom bepaalde mensen homo's aanduiden met de term 'flikker'. Alsof ze iets flikken; iets wat eigenlijk niet kan, iets waar anderen nadeel van ondervinden. Niet aan de orde. Bij flikken denk ik eerder aan zinnen als: Hoe heb je dat geflikt? Dat hoef je bij mij niet te flikken! Er schuilt iets ondeugends of iets onterechts in het woord. Een kwajongensstreek. 'Vraag me niet hoe hij het doet, maar het lukt hem elke keer weer...'

De huidige premier van alle Nederlanders voldoet perfect aan het label. Wat Rutte allemaal flikt... Het wordt met de week indrukwekkender. Het begon eigenlijk jaren geleden al, toen Rutte binnen de VVD werd overschaduwd door de rechts-conservatieve Verdonk. Die ging daarna recht door zee solo en haar populariteit groeide tot ongekende hoogte, alvorens de Profeet Van Venlo behendig het roer overnam. De VVD bungelde op slechts 15 zetels in de peilingen. Als oppositieleider werd Rutte overschaduwd door mensen als Pechtold, Halsema en Wilders. Met de verkiezingen in zicht, begon Rutte steeds rechtser te praten. Met succes, zou 9 juni blijken. Een populistisch, rechts sausje, schreeuwerige kreten over hypotheekrenteaftrek, shoppen en vandalen die gaan betalen.

Toneelstuk:
De VVD werd de grootste partij van Nederland; dat had Mark toch maar mooi even geflikt. Ook al was de voorsprong op de PvdA zeer beperkt, ook al had de grootste partij nog nooit zo weinig zetels: de VVD was de grootste. Terwijl de euforische Rutte wat raaskalde over 'de moeilijke puzzel' die kiezers hadden neergelegd vanwege de verdeelde uitslag, wist hij wel beter. Al weken voor de verkiezingen zinspeelde Rutte openlijk op de mogelijkheid van een rechts minderheidskabinet met gedoogsteun van de PVV. Er volgde een uitvoerig, dramatisch toneelstuk in meerdere bedrijven, ook wel 'formatie' geheten. Nee, Paars Plus mocht en kon het niet worden, ondanks een ruime meerderheid en een overtuigend mandaat van de kiezer. Mark had van begin af aan al een andere voorkeur. Een rechts minderheidskabinet was allang bekokstoofd. Na de dramatische slotscene, met Ab Klink als hoofdrolspeler, was de weg vrij voor een kabinet 'waarbij rechts Nederland zijn vingers zal aflikken'. VVD, CDA en hun gedoogpartner PVV haalden samen 49,55 procent van de stemmen. Helaas was dat goed voor 76 zetels. En nog erger: Rutte meent daarin een mandaat van kiezers te zien.

Niet dat zo'n mandaat ertoe doet. We gaan gewoon lekker over rechts, de stem van 50,45 procent van de Nederlanders schuiven we terzijde. 'Elke democratische meerderheid is een meerderheid', zeggen fans van het bruine kabinet. Ze gaan aan drie zaken voorbij: ten eerste leunt het kabinet niet op een meerderheid van stemmen, maar slechts op een gunstig uitgevallen afrondingsverschil. Ten tweede doet de gevormde coalitie daardoor geen recht aan de verkiezingsuitslag. Ten derde: je wordt wel érg afhankelijk van de steun van bepaalde individuen, die jouw coalitie kunnen maken of breken. We hebben het circus rondom CDA'ers Koppejan en Ferrier meegemaakt, gevolgd door een serie incidenten met zich misdragende PVV'ers. Zo weten we dat de huidige coalitie mede in het zadel zit dankzij een man die graag in brievenbussen plast.

Staten:
Sinds begin maart is een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan het verhaal. De rechtste regeringspartijen (inclusief PVV) behaalden bij de statenverkiezingen nog minder stemmen dan op 9 juni, slechts 46,2 procent. De kiezer heeft daarmee nog duidelijker gesproken dan 9 maanden eerder. Maar geen nood: de coalitie die GEEN mandaat had én heeft, sprokkelt die macht bijeen door de SGP (2,2 procent) te paaien. Ineens is shoppen geen zondagsrust meer voor de VVD en ligt een loze verkiezingsslogan in de prullenbak. En ziedaar: een zwalkend statenlid in de kleinste provincie van Nederland qua inwoneraantal. De achtste partij van Zeeland behaalde minder dan 9500 stemmen, maar dat weerhoudt statenlid Robesin niet van een staaltje kiezersbedrog van de bovenste plank. Hij is van plan om bij de Eerste Kamerverkiezingen op een coalitiepartij te stemmen. Zeeuwen die VVD, CDA of PVV hadden willen stemmen, konden dat gewoon doen. En hebben dat trouwens ook gedaan: de rechtse rakkers haalden 18 van de 39 zetels in Zeeland.

De formatie in Zeeland is onderwerp van debat. De inbreng van Robesin: "De Statenfractie Partij voor Zeeland vraagt zich af, of met deze GS-formatie voldoende recht is gedaan aan de stembusuitslag van 2 maart 2011." Merkwaardig dat Robesin die vraag niet aan zichzelf stelt. Doet zijn voorgenomen stem op een coalitiepartij recht aan de stembusuitslag in Zeeland, of de landelijke uitslag? Nee, want een meerderheid voor VVD, PVV en CDA is in beide gevallen ver te zoeken. Robesin komt ineens uit de kast als een latente VVD'er; hij had altijd al sympathie voor die partij, meldt hij. Je zult als Zeeuw maar op zo'n wolf in schaapskleren hebben gestemd. Meneer pretendeert de 'Onafhankelijke Senaatsfractie' (OSF) te steunen, maar als puntje bij paaltje (of poldertje) komt, komt de VVD'er in Robesin naar boven.

Overijssel:
Terwijl Rutte vrolijk doorkeuvelt over hoe alle statenleden die op de VVD willen stemmen, welkom zijn in zijn Torentje, speelt zich elders in Nederland een tafereel af waarvoor Rutte zelf het 'goede voorbeeld' heeft gegeven. In Overijssel haalt een rechtse coalitie van CDA en VVD de krapst mogelijke meerderheid in zetels, dankzij steun van ChristenUnie en SGP, die in de coalitie plaatsnemen. Qua zetels hebben de partijen er 24 van de 47, het percentage stemmen voor de vier partijen samen is slechts 47,7 procent. Overijssel kende tot voor kort een CDA-PvdA-VVD-coalitie. Voortzetting daarvan lag het meest voor de hand, temeer omdat de PvdA de tweede partij van Overijssel is en qua stemmen zelfs licht steeg. Die coalitie had geleund op 28 van de 47 zetels (55,3 procent). Maar nee, in Overijssel wordt nu macht toegekend aan een partij die slechts 3,3 procent van de stemmen haalde. Geheel in de geest van wat Mark Rutte landelijk flikt. Het is kennelijk normaal geworden dat het mandaat van de kiezer bijzaak wordt en dat alles draait om rekenmodellen. Niks wil van de kiezer. Gewoon aan de slag met de rekenmachine en de wensen van splintergroeperingen inwilligen. Ontpoldering, toch niet shoppen op zondag? Graag gooien wij onze standpunten aan de kant, zolang we maar macht houden. Hebben we daarvoor de steun van PVV'ers met een dubieuze staat van dienst nodig? Prima, zolang we maar 76 en 38 zetels hebben en houden. Jezelf macht toekennen die kiezers je niet hebben gegeven: het is Mark Rutte die ons dit flikt.