Wereldrecord dhimmitude
Waar! Moet u dat nog vragen? Voor degenen die het niet hebben gevolgd nog even het verhaal in een notendop. In de Linge polikliniek te Leerdam werden een paar schilderijen van Sylvia Bosch opgehangen waarop varkens waren afgebeeld. Iemand, zelf geen moslim diende een klacht in omdat de schilderijen kwetsend zouden zijn voor moslims die de polikliniek bezoeken. Daarop verwijderde de leiding de schilderijen en verving ze door andere schilderijen van de kunstenares, maar op deze schilderijen staan koeien afgebeeld. Nou nou, het is komkommertijd voor de pers, maar dit soort nieuws veroorzaakt toch wel eczeem op mijn brillenglazen. Wat een gezeik. Iemand meent voor de moslimgemeenschap op te moeten komen, de leiding van de kliniek gaat er nog op in ook. Bemoeials en angsthazen. Fraai. Einde verhaal?
Nee hoor, het is veel idioter. Navraag bij moslims leert namelijk dat die helemaal geen bezwaar hebben tegen afbeeldingen van varkens. Ze snappen niks van de klacht van die bemoeial. Laat gewoon hangen die schilderijen, wij zitten er niet mee. We eten geen varkensvlees maar verder maakt het ons niks uit. En met dit gegeven wordt het een stukje serieuzer. We hebben het nu over een bemoeial die geen idee heeft waarover het gaat en een stel bestuurlijke onbenullen die de meest verkeerde beslissing nemen die maar mogelijk is. Allereerst hadden ze moeten vragen aan de bemoeial waar die het lef vandaan haalde om dit soort acties op touw te zetten wanneer hij of zij zelf geen onderdeel uitmaakt van de doelgroep. Wanneer er desondanks toch enige twijfel bestond over te nemen maatregelen hadden ze bij de doelgroep moeten informeren. En natuurlijk bij de kunstenares, want die is als eerste betrokken en zij heeft nota bene met hetzelfde bestuur overeenstemming bereikt over het exposeren van haar werk.
Dit verhaal smeekt om een vileine journalist die maanden blijft jennen en klieren, net zolang totdat het bestuur, na grondig gefileerd te zijn is afgetreden zonder oprotpremie, de bemoeial zo volledig afgebrand dat die zich nooit meer ergens mee durft bemoeien en mevrouw Bosch haar schilderijen niet aangesleept krijgt. Mooi zou het met name worden als zo’n varkensschilderij werd gekocht door een prominente, orthodoxe moslim, maar dat zal wel wat veel gevraagd zijn.
Ik ben heel benieuwd wat er allemaal uit zou kunnen komen, aangenomen dat dit verhaal de komende weken de nodige aandacht krijgt. Je weet wel, editorials, ingezonden brieven, Rob Hoogland, GS, Volkskrant, praatshows met de geijkte kletsmajoors en deskundologen, bij voorkeur een maf in de Tweede Kamer die er kamervragen over stelt. Met een beeetje inzet komen we een heel eind. Het is wel een heidens karwei om te voorspellen wat er uit komt. Laten we eens een roze bril opzetten en aannemen dat er veel meer nuchtere, weldenkende mensen in dit land zijn dan wordt aangenomen en iedereen vindt dat de razernij nu wel ver genoeg is gegaan. Nou, laat ik u uit de droom helpen: vergeet het maar. Als dat zo was hadden we dat al veel eerder gemerkt. Het kan ook zo zijn dat de standaard reactie om de hoek komt kijken: nee zeg, wat achterlijk, dat zou ONS niet gebeuren. Dat de schijnheiligheid en leugenachtigheid er aan alle kanten van af druipt, ach, dat is normaal, daar zijn we onderhand wel aan gewend. De moslimgemeenschap kan er ook goede sier mee maken, voorop gesteld dat ze hun totale onderlinge verdeeldheid eens opzij schuiven en als een blok opereren. Dat gebeurt ook zeker niet, zoveel inzicht is er niet, al zal het besef dat er heel wat nuttige idioten in dit land hun belangen onbetaald verdedigen zeker tot hen doordringen.
Het is ook bijna te mooi om waar te zijn. De deur wordt wijd open gezet, zelfs voor dingen waarover ze zelf nog niet eens hebben nagedacht. Tot dusverre moest men zijn mondje roeren om de gewenste respons te krijgen, nu blijken er al idioten te zijn die voor ze denken en handelen. Dat het deze keer wat ongelukkig afliep is van geen belang, de geesten zijn al verder gerijpt dan men in zijn stoutste dromen had durven hopen. Men hoeft niet meer te protesteren, niet meer het beledigde, woedende slachtoffer te spelen, men hoeft niet eens meer de wenkbrauwen te fronsen, nee, het gaat nu vanzelf. The sky is the limit.
Wat zullen we nu gaan beleven? Reclame voor ham van de plaatselijke slager, niet meer doen. Varkenshouderijen? Meneer, hoe durft u! Transporteurs? Ga maar gauw wat anders vervoeren. De drie biggetjes in de Donald Duck? Weg ermee. Animal Farm? Een fatwa voor de klootzak die het schreef! O, die is al dood? Jammer. En de varkens werden in dat boek nogal ongunstig afgebeeld? Nou, dan zullen we dat boek toch maar eens gaan lezen. Weet je wat? We zetten het boek op de leeslijst van de moslim Havoscholier, dat komt vast heel goed over.
Wat mogen de weldenkende mensen in dit stapelknotse kikkerland hopen? Dat we dit idiotencarnaval gauw zien verzuipen in de woeste stroom van dagelijks nieuws. Ons geheugen is heel kort en klein, en selectief. Dat kan naar twee kanten werken, dat besef ik ook wel. Maar een mens mag hopen. In ieder geval kan IK geen enkele winnaar aanwijzen.
U wel?
