Column: Idols, het is weer begonnen (1)

Nederland heeft weer een reden om op zaterdagavond voor de buis te hangen. Nee, ik heb het niet over het immer grappige en baanbrekende duo "Carlo en Irene". Groot aanstormend talent wordt namelijk weer een kans gegeven in Idols II. Nou is dat op zich niet zo'n ramp. Ik heb mij vorig jaar prima vermaakt bij de eerste Idols. Ik lag niet alleen krom van sommige trommelvliesscheurende noten die Jim tijdens de theaterronde wist aan te slaan. Veelal lag ik tussen de huismijten van het vloerkleed omdat ik mij realiseerde hoe achterlijk een te groot gedeelte van de Nederlandse jeugd is.

Elke puisterige puber die zich op de ster zou gaan begeven wist wat er van hem verwacht werd. De gene met de mooiste stem en de beste uitstraling zou zich Nederlands nieuwste idool mogen noemen. Hadden de meeste van die knurften geen enkel stukje zelfkennis om te begrijpen dat ze er geen drol van kunnen? Als ze om zich heen keken in die grote ruimte waar al die duizenden tieners hun beurt afwachtten, en mensen heel mooi hoorden zingen, dachten ze niet van "hmm...volgens mij kan ik maar weer beter gaan vakkenvullen...". Was er dan niemand aan het thuisfront die hen adviseerde dat het verspilde moeite was om mee te doen aan een talentenjacht, omdat ze er geen greintje van bezitten? Maar tot ieders leedvermaak kon je concluderen dat het toch een oprecht gebrek aan sociale vaardigheid was, en een gebrek aan zuurstof bij de geboorte, dat er voor zorgde dat de Idols-jury tientallen potentiële eendagsvliegen de deur moest wijzen.

En een jaar later trappen er weer een heleboel met open ogen in. Voor velen een ramp, voor mij een reden om de T.V. weer eens af te stoffen. Ik heb de eerste aflevering gezien, en er waren talloze momenten dat de inhoud van mijn mond met hoge snelheid op de beeldbuis landde vanwege het schatergelach waarin ik verkeerde. De "talenten" worden namelijk ook flink in de zeik genomen door de programmamakers. Dan bedoel ik niet alleen de juryleden. Eerlijk gezegd ken ik dat grapje onderhand wel. Henkjan Smits die niet bijkomt van het lachen en één of andere bijdehante opmerking tussen zijn neus en vetrol probeert te persen, Edwin met die eeuwige vieze pedogrijns van hem, die blonde heks met zo'n statische gezichtsuitdrukking waar menig standbeeld nog een puntje aan kan zuigen en die huilebalk Eric die zo negatief kan zijn dat je hem kan afdrukken. Nee, naast Oerlemans die soms een rake steek onder water maakt (helaas als voice-over), is het de montage die mij het meest vermaakte. Ik kwam niet meer bij dat clipje van Christina's "Beautiful". Sowieso waren mijn tranen nog niet opgedroogd van die VMBO-griet Roshana met haar keyboardje.



"Ik heb bij mijn zanglessen echt gemerkt dat ik kan zingen hoor".


Tja, dat zou ik als zangleraar ook zeggen nadat de "orale" examens afgenomen zijn. Een lekkere verdiende laddertrap na kreeg ze dan ook met de montage.



Ook de flamboyante Menno verdient een plekje in mijn stukje.


Je hebt echt ballen nodig als je in je hempie subtiel je wenkbrauwen ophaalt naar Jerney. Alsof hij op zijn eigen heteroseksuele manier wilde zeggen "schatje laat me door en ik zal je zo mijn echte talent laten zien..." Prachtig hoe die (ex)dikke pad ook zo jaloers werd. Dat knipoogje vond hij nou weer net ietsjes té.



Ook de dialogen waren soms echt sterk.


Kevin met zijn kreukelblouse, en kreukelhuid, verdient alleen daardoor al een plekje op mijn Idols Wall of Fame. Hij zei zelf dat hij niet vond dat hij talent heeft, maar op de vraag wat hij hier dan kwam doen antwoordde hij "om te kijken of ik misschien talent heb". Zijn magistrale interpretatie van "(go go gogogo go) Grease Lightning" bewees inderdaad dat zingen niet zijn talent is. Misschien een carrière als choreograaf, Kevin?



Ook Patricia was erg aanwezig.


Zij hoopt met het winnen van Idols meer publiciteit te winnen voor het oppepmiddel "King Kong". ("Power to the King Kong!") De gemeente van Schoonhoven beschouwt deze echter als verdovend middel die ernstige schade aan de hersenen kan veroorzaken.
Sommigen mensen zou je gewoon liefst willen adviseren om zichzelf op te laten nemen. En dan bedoel ik niet op een bandje.

Er is toch één groot minpunt aan Idols dat maar door mijn hoofd blijft spoken. Tooske. Tooske is gewoon niet leuk. Ze ziet er zelden goed uit. Ik ben elke keer bang dat ze met de punten van d'r paardenbek dwars door de T.V. heen galoppeert. Wat dat betreft mogen we blij zijn dat Isabelle niet haar plaats heeft ingenomen. Ze probeert tevergeefs spontaan te reageren als een kandidaat wel of niet doorgaat, maar ik schijn altijd maar te weten wanneer ze het zielige puppy gezicht zal laten zien of haar kaken zo ver mogelijk van elkaar probeert te trekken tijdens het lachen.



Jamai kwam ook nog even zijn zegje doen.


Herinnerde mij gelijk weer aan het feit dat Nederland een nieuwe T.V.-nicht er bij heeft. En nichten scoren in Nederland, verklaart misschien ook waarom hij gewonnen heeft.