Buigen voor Apple
Hoe gek moet je zijn om voor een telefoon in de rij te gaan staan? Doorgaans zullen mensen deze vraag beantwoorden met 'totaal geschift'. FOK! is gaan kijken bij de Apple Store in Haarlem of dit antwoord daadwerkelijk klopt.
Sinds afgelopen vrijdag zijn de nieuwe iPhones (6 en 6+) te koop in Nederland. En zoals elk jaar lagen er ook dit jaar weer mensen voor de deur te wachten op het apparaat, in sommige gevallen (Amsterdam) al dagen. Waarom? Wat bezielt deze mensen om zo massaal op een nieuwe telefoon af te komen?
Bij aankomst viel het op dat de populariteit van Apple in Haarlem tegen leek te vallen. Er waren rond 21:30, 'slechts’ twee mensen aanwezig. Aangezien er nog een hele nacht te gaan was, werd er eerst een andere soort Mac aangeschaft.
De Mac in kwestie
Eenmaal teruggekomen bij de Apple Store, was er één wachtende bij gekomen. In totaal waren we nu met vijf mensen. Nog immer niet de aantallen die beloofd werden door de bekende video’s.
De fascistische stijl van bedrijfsvoering van Apple moge bekend zijn: alle facetten van het bedrijf worden gedetailleerd bepaald door Cupertino. Alles moet gaan zoals zij dat willen, op de manier zoals zij dat willen. In Nederland is dit niet anders. Voorbeelden hiervan zijn onder andere de manier waarop de wachtrij georganiseerd wordt, het plakken van de letters op de ramen, het inrichten van de etalage en natuurlijk de manier waarop de eerste kopers ontvangen worden.
De wachtrij werd door de ingehuurde beveiliging op een rustige manier begeleid. Op een gegeven moment in de nacht werden er zogeheten tensa’s neergezet (palen met uitschuifbare linten) - niet dat dit nodig was op dat moment. Ondanks dat er een aantal mensen zich bij de wachtenden hadden gevoegd, waren we nog maar met een man of negen.
Voorbereiding
Ondertussen waren de medewerkers van de Apple Store druk bezig met de voorbereidingen. Aangezien er een groot zwart doek was opgehangen, was de winkel zelf niet te zien. We hadden echter wel goed zicht op de etalage. Hier stond een MacBook Air op een platform, welke uiteraard vervangen moest worden door de nieuwe iPhones. Dit bleek een klus van formaat.
De MacBook in kwestie
Uiteindelijk bleek deze klus dusdanig complex, voor de medewerkers althans, dat er drie mensen een uur bezig zijn geweest met het verwijderen van het plateau. Hierna werd de kerstboom - zoals het hangende gevaarte genoemd werd door de wachtenden- verwijderd, waarna er begonnen kon worden aan het inrichten van de etalage. Ook dit klusje is waarschijnlijk nauwgezet en gedetailleerd door het hoofdkantoor van Apple voorgeschreven. De plaatsen waar de spotjes moesten komen werden met blauw plakband precies uitgemeten, op de millimeter nauwkeurig. Hetzelfde gold voor de letters die op het raam geplakt zouden worden.
Letters Apple Store
Het plaatsen van de spotjes zelf had echter wat meer voeten in de aarde. Tegen een uur of 01:00 is hier mee begonnen en men was niet voor 06:00 uur klaar. Vol verbazing, verwondering en vooral leedvermaak keken de wachtenden toe hoe de medewerkers keer op keer de spotjes iets verschoven. De plaatsvervangende schaamte was dan ook heel groot toen, na vijf uur noeste arbeid, bleek dat de spotjes nog immer niet goed uitgelijnd waren.
Wachtenden
Om door de nacht heen de tijd te doden, zijn de aanwezige Apple fans aan de tand gevoeld over wat hen zo gek maakt om voor een telefoon een nacht op straat door te brengen. Ondanks de vooroordelen die heersen over de Apple fans, bleken de meeste 'gewoon' een nieuw toestel te halen omdat zij er één nodig hadden. Ze bleken geen verzamelaars van Apple producten te zijn. De meeste hadden niet eens het vorige topmodel iPhone (5s) van Apple. De iPhone 5 was het meest aanwezig, al was er ook een aanwezige met een (net overleden) iPhone 4.
Noch waren de aanwezige (voorin de rij) kritiekloos richting het Amerikaanse bedrijf. De rare sprongen van Apple, de fouten in iOS 8.0.1, de rare 5c, etc konden allemaal rekenen op forse kritiek. De prijs van de telefoons zelf zorgde ook niet voor veel bijval. De über-Amerikaanse traditie van het roepen om applaus en gejuich leverde enkel hoongelach op bij de aanwezigen.
Na dit alles aangehoord te hebben, werd het antwoord op de vraag 'waarom dan wel een nacht doorbrengen?' steeds belangrijker. De meest gegeven redenen waren eigenlijk vrij simpel. Voornamelijk gezelligheid. En het was gezellig. Naast de gezelligheid waren de andere gegeven redenen ook betrekkelijk voorspelbaar: De eerste willen zijn, vervanging voor een defect toestel en omdat men de nieuwe iPhone gewoon wilde hebben.
Opening
Na de hele nacht gewacht te hebben, was dan eindelijk het gênante moment daar: de Apple Store ging open. De opening was gepland om 08:00 uur precies en vanaf 07:40 uur konden we de medewerkers binnen horen. Het ultiem Amerikaanse oppep-geschreeuw en applaus klonk door de deuren en ramen van de winkel. Plaatsvervangende schaamte maakte zich meester van de wachtenden voor in de rij.
Om een paar minuten vóór acht kwamen de medewerkers naar buiten onder luid gejuich (van enkel de medewerkers). Het bekende tafereel van high-fiven en de wachtrij langsrennen voltrok zich ook in Haarlem. Hierna mochten de eerste klanten naar binnen. Het stel moest onder een erehaag van applaudisserende medewerkers door naar de verkoopbalie lopen, om aldaar het toestel uit te zoeken.
Conclusie
Hoe gek moet je zijn om een nacht op een telefoon te wachten? Dat was de centrale vraag die de schrijver van dit stuk beantwoord wilde hebben. Wat blijkt nu? Best wel gek, maar niet meer of minder dan zij die een nacht doorbrengen (doorbrachten) voor het postkantoor om een kaartje te scoren voor dat ene concert. Het belangrijkste van het ritueel is niet de iPhone, niet Apple, niet eens de wens om als eerste het nieuwste product uit Cupertino in handen te hebben. Het belangrijkste is simpelweg, zoals zo vaak bij dit soort wachtrijen, de gezelligheid.
Hoewel de iSheep (zoals fAndroids graag verwijzen naar Apple gebruikers) ongetwijfeld zullen bestaan, waren zij niet aanwezig in Haarlem. Sterker nog, alle aanwezigen - inclusief ondergetekende - waren zich terdege bewust van het feit dat ze geen leven hebben. Maar wie is er triester? Iemand die weet dat hij geen leven heeft, of de idioot die langs zo’n rij fietst en vindt dat hij "homo’s”, "ik heb hem al”, of "losers” moet schreeuwen?
