Silent Hunter 5
Gespeeld op PC
Als je nog geen last hebt van claustrofobie hebt zou je het bijna spontaan krijgen, de ruimtes zijn klein en de bemanningsleden zitten dicht op elkaar gepropt. Je voelt praktisch de flinke hitte aan boord en kunt bijna de lucht ruiken die er moet hangen na weken op open zee zonder mogelijkheid om je fatsoenlijk te wassen. Dat is het gevoel dat je bekruipt bij het bekijken van het introfilmpje van Silent Hunter 5 waarin je dan ook al goed de sfeer proeft die er op een duikboot geheerst moet hebben tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Dat is de prijs die betaald moest worden om tijdens de Tweede Wereldoorlog aan boord van een van de meest gevreesde oorlogsmachines te zijn, de onderzeeër. Hoewel de geallieerde zeevloot stukken groter was dan de Duitse, had de Duitse krijgsmacht een grote troef in handen in de vorm van hun “Unterseeboten”, meestal verkort tot de befaamde term U-boot. Dat is ook waar de campaign in Silent Hunter 5 om draait, het commando op je nemen van een Duitse onderzeeër met als doel om de Europese zeeën en Atlantische Oceaan onveilig te maken en de aanvoer per zee van grondstoffen en andere noodzakelijke goederen af te snijden van de geallieerden.
Silent Hunter 5 is alweer het vijfde deel uit deze reeks simulators en het derde deel dat door Ubisoft Romania ontwikkeld is. Je krijgt in deze sim de beschikking over een Type VII U-boot waarbij je voor het eerst in de serie de mogelijkheid hebt om zelf de hele duikboot in first person-aanzicht te verkennen en ook direct contact kunt hebben met de rest van de bemanning. Het is zelfs mogelijk om frisse lucht te happen door een kijkje te nemen bovenop de duikboot. Het doel van de developer was dan ook om de speler niet alleen zoals in de vorige delen een hardcore simulator voor te schotelen, maar tegelijkertijd meer het gevoel te geven hoe het daadwerkelijk is om aan boord van een duikboot te zijn. Dit is volledig in realtime, je kunt op elke gewenst moment van je commandopost afstappen om een kijkje te nemen in bijvoorbeeld de ruimte waar de torpedo’s geladen worden.
Silent Hunter 5 kent drie verschillende gameplay modes en de campaign maakt daar de hoofdmoot van uit. Zodra die gestart wordt loop je eigenlijk direct tegen een tekortkoming aan namelijk het gebrek aan een fatsoenlijke tutorial. Tenzij je een doorgewinterde kenner bent van duikboten en simulators daarvan is een enkele missie waarin je zonder echte uitleg een drietal schepen tot zinken moet brengen en daarna naar een haven moet varen echt niet voldoende om wegwijs te raken binnen de legio mogelijkheden die deze simulator biedt. Al helemaal niet omdat de handleiding tevens weinig bruikbare informatie bevat over alle aspecten van een U-boot en zijn bemanning. Je wordt dus letterlijk en figuurlijk in het diepe gegooid wat eigenlijk niet hoort bij zo’n soort simulator.
Wie echter de vorige delen al wel veel gespeeld heeft, of anders het doorzettingsvermogen heeft om door de eerste zware uurtjes met een steile leercurve heen te worstelen, wordt geserveerd met een uitgebreide sim die de speler vele uren bezig kan houden. Het zal geen verrassing zijn dat geduld een schone zaak is binnen Silent Hunter 5. Er zal nameljik veel tijd gespendeerd moeten worden met het verkennen van de diverse zeeën, op zoek naar prooi om naar de bodem te doen zinken. De kaart waarop je je route kunt plannen zal dan ook veelvuldig in beeld zijn en gelukkig is er een functie aanwezig weermee je de tijd sneller voorbij kunt laten gaan. Wel zo handig omdat je anders door de immense afstanden dagenlang zou moeten wachten voordat je op je punt van bestemming bent. Dit wil allemaal niet zeggen dat het domweg op goed geluk rondvaren is, integendeel. Je hebt al snel door dat er bepaalde bevoorradingsroutes zijn waar veel vrachtschepen te vinden zijn. Deze worden veelal wel zwaar bewaakt en zeker in de latere missies merk je dat vijandelijke schepen steeds agressiever worden. Waar je in de vroege missies eigenlijk alleen risico loopt als de duikboot zich aan de oppervlakte bevindt merk je al snel dat je verderop in de game ook aangevallen wordt als je ondergedoken bent. Ook loont het dikwijls om je ogen goed open te houden. Zie je bijvoorbeeld regelmatig vliegtuigen overkomen dan is de kans zeker aanwezig dat er zich niet al te ver van je positie een vliegdekschip bevindt die je natuurlijk niet zorgeloos rond kunt laten varen.
Hoewel de missies van de campaign je door de oorlog loodsen tussen 1939 en 1943 is toch met name het vrij rondvaren op zoek naar vijandelijke schepen hetgene waarom Silent Hunter een boeiende game blijft. Het risico op een conflict en zeker de moeite die je regelmatig hebt om te ontkomen danwel een ander schip tot zinken te brengen zal bij een fan zeker een glimlach op het gezicht kunnen toveren als dat uiteindelijk toch lukt. Mocht de campaign nog niet voldoende zijn bevat Silent Hunter 5 ook een aantal op waarheid gebaseerde missies die na te spelen zijn. Tevens is er een online multiplayer mogelijkheid, maar het is moeilijk om daar een goed oordeel over te vellen door de beperkte hoeveelheid online spelers op dit moment.
