New Super Mario Bros. Wii

Drie jaar geleden kwam een DS-game genaamd New Super Mario Bros. uit. Het bracht nostalgie, platform-actie on-the-go en tegelijk een beetje teleurstelling. De game was, ondanks het feit dat hij goed scoorde, kort en bovendien te makkelijk voor een heleboel mensen. Gelukkig heeft Nintendo na zo\'n veertien jaar besloten weer een tweedimensionale Mario-platformer op een console uit te brengen. Super Mario World 2: Yoshi\'s Island was de laatste Mario-platformer in twee dimensies voor de console! New Super Mario Bros. Wii moet niet alleen de fouten van zijn broertje op de DS rechtzetten, maar moet ook laten zien dat een Mario-platformer na veertien jaar nog steeds op een console werkt. Zit het dan wel snor met deze titel?

Dit keer dus geen gekke waterspuiters, sterrenfestijnen of prinsessen die hun stem kwijtraken. Nee. Dit keer beginnen we weer eens lekker ouderwets. De game begint met een cutscene die ongeveer een minuut duurt. Hierin wordt getoond hoe onze geliefde Prinses Peach op haar verjaardag wordt gekidnapt door Bowser Jr. en de Koopalings. Nadat de Koopalings een kleine comeback maakten in Mario & Luigi: Superstar Saga werd het eventjes stil rondom Bowsers zeven kinderen, maar gelukkig zijn ze nu weer terug om Mario het leven zuur te maken. Elk van de Koopalings spelen namelijk de rol van eindbaas in elke wereld. Persoonlijk zie ik de Koopalings graag weer terug in Super Mario Galaxy 2!



Daar zijn we weeheer!

New Super Mario Bros. Wii is eigenlijk wat je ervan verwacht: je moet Mario door acht werelden begeleiden die elk een eigen thema hebben. Deze werelden zitten vol met power-ups, vijanden en natuurlijk platformen. Helaas vallen de levels een beetje tegen; zaten de levels in de eerdere delen nog vol innovativiteit, in deze versie van het spel zien we daar niets van terug.. Het is vooral een mix van wat we tot nu toe hebben gezien van Mario-platformers met hier en daar wat nieuwe gimmicks. De game \'leent\' voornamelijk een boel uit Super Mario Bros. 3 en Super Mario World. Ik dacht persoonlijk dat de game vanaf wereld 3 mijn brein zou laten exploderen met vernieuwingen, maar helaas viel dat zeer tegen. Ook in latere werelden als wereld 6 en 7 voelt de game vrij statisch en bovendien alweer makkelijk aan. Wereld 1 voelde dan weer overdreven dynamisch aan. Gelukkig zijn er ook wat leukere en moeilijkere levels, maar dat maakt het nog niet goed met het overgrote deel van de levels.

Qua opzet lijkt de World Map veel op die van New Super Mario Bros. In het midden en aan het einde een kasteeltje, bonus-huizen om power-ups te krijgen, spookhuizen en een aantal geheimen. Gelukkig hebben de makers er ook wat andere dingen bij gedaan. Zo moet je het soms opnemen tegen vijanden die op je kaart rondlopen; iets wat in Super Mario Bros. 3 geïntroduceerd werd. Mensen die geheime doorgangen willen vinden zijn ook zoet te houden aangezien die er genoeg zijn! Voor een boel van deze doorgangen heb je gewoon puur geluk nodig om ze te vinden.

Zoals ik hierboven al aangaf, zit New Super Mario Bros. Wii vooral vol met dingen uit Super Mario Bros. 3 en Super Mario World, games die vaak worden beschouwd als de beste platformers ooit. Het is leuk om als fanatieke gamer al deze dingen opnieuw te zien: de Koopalings, veel oude vijanden, oude gimmicks en zelfs stages als de vliegende schepen uit Super Mario Bros. 3 zijn terug! Nintendo overlaadt ons met verwijzingen naar deze twee games en slaagt erin ons ook met nostalgie te overladen.
Maar moet ik dit ook als iets positiefs zien? De nostalgia-boost zit zeker verwerkt in deze game, maar dan heb je het snel weer gezien. De game zit vol met deze \'verwijzingen\' naar oude titels, maar brengt zelf amper memorabele gimmicks, vijanden en levels met zich mee. Begrijp me niet verkeerd! Het zijn zeer vermakelijke levels, maar alles wat we in deze game zien (van level-design tot eindbazen) is al eens eerder en beter gedaan door andere games. Het lijkt er dus meer op dat New Super Mario Bros. Wii het resultaat is van een mengsel met Super Mario Bros. 3 en Super Mario World... met een vleugje “New”. Desalniettemin zijn het prima levels om doorheen te razen. Er zal tientallen keren een glimlach op je gezicht verschijnen. En er zullen tientallen controllers breken van frustratie!



Deja vu...