Order Up!

Elk restaurant begin je op dezelfde manier. Je hebt een kaart met vier gerechten erop, geen specials van de chef, trage apparatuur en een smerig restaurant. Je hebt dan ook geen sterren, en de gasten komen dan ook meestal alleen of slechts met één vriend langs. Nadat ze besteld hebben kan het echte werk beginnen. Elk gerecht bestaat uit twee tot vier zaken die je moet bereiden en eventueel kruiden. Het bereiden van de ingrediënten is vrij afwisselend. Zo zul je zaken moeten fijnhakken, netjes snijden, raspen, grillen, frituren, braden, koken et cetera. Eigenlijk alles dat je in een normale keuken doet komt in deze game terug. Voor elk ingrediënt dat je bereidt kun je een beoordeling verdienen en hoe hoger de beoordeling, hoe beter de maaltijd en hoe meer fooi je krijgt. Soms moet je hiervoor zo snel mogelijk het ingrediënt klaarmaken, soms moet je het op de perfecte temperatuur krijgen en soms moet je het zo netjes mogelijk snijden. Je kunt deze taken ook delegeren aan je assistenten, maar deze zijn vaak goed in maar één ding en de rest zullen ze ook nooit een perfecte beoordeling voor krijgen. Door de juiste assistenten te kiezen kun je meer geld verdienen en zo weer je restaurant verbeteren.

Een belangrijk punt in de game zijn de specerijen. Elke gast wil zijn gerecht namelijk op een bepaalde manier klaargemaakt hebben en door aan zijn eisen te voldoen krijg je een grotere fooi. Daarnaast neemt elke gast vrienden mee die nog wel eens je speciale gerechten willen bestellen en als je die goed kruidt krijg je ook een flinke fooi. Meestal is het vrij duidelijk hoe mensen hun gerecht bereid willen hebben. Zo zal de Mexicaanse dame het continu hebben over hoe ze pittig eten lekker vindt en heeft Salty Pete (de naam zegt het al) graag een flinke portie zout in zijn eten. Voor de speciale gerechten staat er bij elk ingrediënt of het gekruid moet worden en zo ja, welke kruiden je er in moet stoppen, dus ook daar zul je niet snel de mist in gaan. Er zijn slechts twee gasten waarbij je wellicht moet nadenken. Dat zijn Dracula, of in ieder geval, iemand die op Dracula lijkt, en een cowboy. Als je niet weet wat voor specerijen iemand wil, kan je ook altijd wat geld betalen en dan krijg je het antwoord. Mensen die een beetje kunnen nadenken zullen dat niet nodig hebben, maar je kleine neefje zal niet altijd de hints begrijpen en dus is het wel zo handig dat je er sowieso achter kunt komen. Vervelend is dat de game op een bepaald punt niet wilde registreren dat ik het eten gekruid had en ik dus geen beloning kreeg. Dit komt gelukkig zelden voor, maar als het bij de food critic gebeurt baal je wel, omdat je dan geen ster krijgt.

In heel de game is het eigenlijk extreem duidelijk wat er van je als speler verwacht wordt. De game is daarmee perfect geschikt voor de jongere spelers onder ons, maar vergis je niet, ook voor de \\\"oudere\\\" gamer biedt de game zeker vermaak. Zo zit ik er veel meer op te mikken om alle gerechten zo perfect mogelijk de deur uit te krijgen en al mijn gasten zo tevreden mogelijk te krijgen. Je zult ook veel sneller de \\\"humor\\\" van de game begrijpen. Zo is je ober in het Italiaanse restaurant duidelijk een Amerikaan, maar ze doet continu alsof ze daadwerkelijk uit Italië komt. Helaas liegt haar taalgebruik er niet om en lijkt het als ze graci zegt, alsof elke letter apart is opgelezen. De game staat bol van dit soort flauwe zaken en clichés. Al je gasten leggen het er enorm dik bovenop, de Texaan die van vlees houdt, de Hillbilly die als er een complete idioot bijloopt en enorm stinkt en de verzuurde vijftigjarige vrouw die niks anders doet dan klagen over hoe lelijk ze is. Mijn persoonlijke favoriet is toch wel de food critic die rechtstreeks uit de film Ratatouille lijkt te zijn gelopen.