Medal of Honor: Airborne
Medal of Honor: Allied Assault is een legendarische game. In zijn eentje is die game verantwoordelijk voor de enorme opleving aan Tweede Wereldoorlogs games die de laatste paar jaren zo populair zijn. Tegelijkertijd is die game er ook de reden van dat vele van die games niet zo goed waren, omdat de grootste veldslag van de Tweede Wereldoorlog meteen al in die game zijn behandeld: de landing op Omaha Beach. Games die na Medal of Honor: Allied Assault kwamen konden het natuurlijk niet maken om deze niet proberen te overtreffen, wat op Call of Duty na geen enkele game meer is gelukt. Zelfs binnen de Medal of Honor serie is het nog niet gelukt om dit gouden deel te overtreffen.Paratroepers
Het nieuwste deel in de Medal of Honor serie, Airborne, gaat een andere kant op dan zijn voorgangers. Waren vorige Medal of Honor games erg lineair, zo gaat Airborne voor de vrijheid. Je speelt in de game de rol van Boyd Travers, een broekie in 82nd Airborne Division, de befaamde paratroepers van de Tweede Wereldoorlog. Aan het begin van elk level begin je dan ook hoog in de lucht in een C-47 vliegtuig, klaar om te springen. Het rode licht gaat aan, iedereen staat op en haakt zichzelf aan de railing, en staat klaar om te springen. Het licht springt op groen, iedereen springt om de beurt uit het vliegtuig en dan is het jouw beurt. Je pakt de randen van het vliegtuig vast, gooit jezelf naar buiten, duikelt wat en ineens een enorme klap. Je parachute is uitgeklapt, en na enig herstel kom je voor de keuze: waar zal ik eens landen. In Medal of Honor: Airborne (van nu af aan MoH:A) heb je de mogelijkheid om overal te landen, of het nu tussen de vijanden is of samen met je mede-paratroepers. Er zijn natuurlijk wel enkele gebieden veilig verklaard, deze vallen te herkennen door de groene rook, maar dit is zeker niet verplicht. Heb je eens sniper-rifle, en lijkt de top van de kerk jou een handige plek? Prima, vlieg er maar heen en begin maar met schieten! Om het springen nog wat uitdaging te geven zijn er in elk level vijf \"skill drops\" te vinden, dit zijn lastig te bereiken plekke op een level die, als je ze allemaal landt, weer extra statistieken en medailles opleveren.
Wat jammer is, is dat deze vrijheid niet overal in de game is doorgevoerd. Je kan dan weliswaar bepalen waar je wilt landen, zodra je geland bent zul je een aantal objectives moeten halen. Vaak komt dit neer op \"vernietig deze AA-gun\" of \"maak de tank kapot!\" Het probleem is dat de weg naar de objectives bewust erg nauw is gehouden, zodat er in principe wel wat bewegingsvrijheid is maar deze niet veel verder komt dan door een huis lopen om een hoek af te kunnen snijden. Daarbij moet wel gezegd worden dat het natuurlijk dankzij de parachute mogelijk is om direct naast een objective te landen, om deze op die manier direct uit te kunnen schakelen.
Landtroepen
Eenmaal op de grond is het dus, zoals een game beaamt, schieten voor het vaderland. Alle wapens die je zou verwachten zitten in de game, van de M1 Garand en de Thompson tot de MP40 en de STG44, en stuk voor stuk lijken ze in het begin helemaal niks te raken. Het richten in de game is zeker wennen, waar je in vorige Medal of Honor games ook op grote afstand gemakkelijk raak schoot, is dat in dit deel verleden tijd. Ook met nauwkeurige wapens als de M1 Garand is het noodzakelijk om gebruik te maken van de iron-sights, oftewel om langs de loop van je wapen te turen. Doe je dit niet, dan zal je heel dicht op de vijand moeten staan om hem überhaupt nog te kunnen raken. Door goed te schieten worden ook bepaalde upgrades aan de wapens verdient, deze upgrades zorgen afhankelijk van het wapen voor verbeterde eigenschappen. Zo is het mogelijk om een betere loop te krijgen voor de M1 Garand, en kan de Thompson voorzien worden van een groter magazijn. Per wapen zijn er in totaal drie verschillende upgrades vrij te spelen, maar heel veel verschil maken deze uiteindelijk niet uit voor de schiet-beleving.
