Ghost Rider

Spider-Man, Superman, X-Men, Fantastic Four... Er zijn al een hele rits superhelden uit de kast getrokken om de hoofdrol in een film te spelen, en rond dezelfde tijd als de film verscheen er ook vaak een game over de betreffende superheld. De echt bekende striphelden zijn allemaal al een keertje voorbij gekomen, veel zelfs al meerdere keren. Om toch een superheldenfilm te kunnen maken wordt nu gegrepen naar minder bekende superhelden waar alleen de comicfans van gehoord hebben. Ghost Rider is zo’n held waarvan veel mensen zullen vragen \"wie?\" maar die nu zijn eigen film inclusief game krijgt.

Ghost Rider?
Een korte uitleg over wie Ghost Rider is, en hoe hij is geworden wat hij is lijkt hier wel op zijn plaats. Een motor stuntman genaamd Johnny Blaze tekent een contract met een demon, Mephisto, om zijn vader te laten genezen van longkanker. Als gevolg hiervan wordt hij de nieuwe Ghost Rider, een soort knechtje van de demon, die op pad wordt gestuurd om Mephisto’s zoon te doden. Om hem hierbij te helpen krijgt hij de beschikking over speciale eigenschappen die ervoor zorgen dat hij ’s nachts in Ghost Rider verandert inclusief brandend hoofd. Naast de standaard vechttechnieken heeft Ghost Rider ook een aantal speciale truukjes. De meest bekende is de \'penance stare\' waarbij hij het slachtoffer alle pijn laat voelen die hij anderen heeft aangedaan. De game is losjes op de film gebaseerd, je zult Mephisto’s zoon en zijn leger moeten stoppen van hun apocalypse.


GamePlay
Als Ghost Rider zul je in de game circa veertig levels door moeten spelen met elk verschillende uitdagingen erin. De game is redelijk straight-forward. Er verschijnen monsters op je scherm en die moet je bevechten. Dit doe je door op de vierkantje- of driehoekje-knop te drukken. In de game wordt gebruik gemaakt van een ranking systeem bekend uit Devil May Cry, dus niet alleen het doden van monsters is belangrijk, maar ook hoe je het doet.
Af en toe kun je een bijna dode vijand nog even extra gewelddadig doden met een speciale actie. In slow-motion zul je het wezen \'breken\' waarbij alle andere wezens het respect hebben om even rustig te wachten met verder aanvallen. Hoe mooier de aanvallen die je doet, des te meer zielen worden er achter gelaten. Deze zielen kun je vervolgens weer gebruiken voor speciale aanvallen zoals een shockgolf die alle wezens om je heen flinke schade toe doet en het afvuren van een speciaal wapen. Met verzamelde zielen kun je later nog meer combinaties van aanvallen aanschaffen. Mogelijkheden genoeg dus om verschillende aanvallen af te wisselen en goed te scoren.


Hoewel de game tot nu toe best wel goed klinkt is de uitwerking redelijk belabberd. Ja, er zijn heel veel verschillende {combo-)aanvallen beschikbaar, maar al redelijk vroeg in het spel heb je de belangrijkste wel vrij gespeeld en worden de andere aanvallen redelijk overbodig. Er is één aanval die elke vijand veel schade toe doet, en het gebruiken van een andere aanval, waardoor je langer bezig bent met het verslaan van een vijand, lijkt dus ook redelijk zinloos. Een variatie van aanvallen is echter soms wel nodig om bepaalde vijanden te verslaan. Bij elke vijand die je op een andere manier verslaat zonder tussendoor geraakt te worden vult je combometer zich een beetje. Word je echter toch een keer geraakt dan kun je weer helemaal overnieuw gaan beginnen. Frustrerend dus.

Ook frustrerend is dat je eigenlijk het hele spel hetzelfde aan het doen bent. De vijanden zijn weinig varierend en ook de actie is steeds weer hetzelfde. Backtracken gebeurt ook regelmatig en maakt het spel er ook niet afwisselender op. Als je eenmaal de beste aanval hebt vrijgespeeld dan wordt het spel ook nog eens heel simpel (zelfs op de hoogste moeilijkheidsgraad) waardoor de lol er eigenlijk helemaal af is. De enige afwisseling komt van de levels die je op je motor doet. Hierbij moet je naar de finish racen en ondertussen alle vijanden die je tegen komt uitschakelen. Helaas is de besturing van het racen een matig uitgewerkt waardoor ook deze afwisseling niet echt welkom is.


Naast de story-line bevat het spel ook nog een challenge-modus en een multiplayer-modus. Beide modussen bestaan uit races. Je kunt een gewone race doen, of elimination of survival spelen, waarbij het er om draait dat je niet als laatste en binnen de tijd check-points bereikt. In challenge speel je deze races in je eentje tegen de computer, bij de multiplayer-modus kun je tegen echte tegenstanders spelen. Het is niet nodig dat iedereen het spel heeft, game sharing is ook mogelijk.

Grafisch is het spel best oké, al moet je dus niet veel variatie verwachten in omgevingen en vijanden. Het lijkt alsof de makers niet echt wisten wat ze precies met de tussenfilmpjes aan wilden. Ze hebben niet de originele stripfiguren gebruikt, maar een mix gemaakt van de karakters uit de film, maar dan in getekende vorm. Hoewel het een vreemde keus is ziet het spel er verder prima uit.