Doom III

<\/center>

Voor de afwisseling van monsters schieten en lijken kijken, moet je als speler ook puzzels oplossen om verder te komen in het level. Althans puzzels is een te groot woord. Je komt in ieder geval vaak bij een deur die gesloten is waarna jij op zoek mag gaan naar de sleutel in de vorm van een PDA (vaak van een wetenschapper die er verslonden naast ligt). Voor zo’n PDA hoef je niet erg ver te zoeken. Meestal een trapje af of een stukje door een schacht kruipen. Veel moeilijker dan dit wordt het niet, dus wees gerust.
In Doom 3 wordt vaak gebruik gemaakt van scripted events. Deze events zijn erg goed uitgewerkt, maar het maakt het spelen van een tweede keer erg saai. Alle vijanden worden ook nog eens altijd op dezelfde plek gerespawned.

<\/center>

Online co-op. Iedereen had het verwacht in Halo 2 en nog steeds wordt het door vele mensen gemist. Doom 3 heeft het echter wel en eerlijk gezegd had ik er ook hoge verwachtingen van. In theorie klinkt het fantastisch, maar de uitwerking blijkt al snel anders. Cut-scenes krijg je niet te zien, het spel vertraagt enorm en elke keer als je doodgaat (toegegeven dit gebeurt niet vaak) word je gerespawned aan het begin van het level. Het is jammer dat Vicarious Software hier niet meer van wist te maken. Voor de rest zit er nog een deathmatch mode in tot vier spelers, maar die is eigenlijk niet de moeite waard om te noemen. Doom III is een rasechte singleplayer game en dat mag best.