Ik verzeker je, je wilt niet stoppen met spelen na die 4 uur. De eerste keer dat je een level namelijk uitgespeeld hebt besef je nog niet dat je dit level nooit meer speelt. Op de een of andere manier ontstaat er een drang om op een zo nonchelant mogelijke manier zoveel mogelijk beats te verzamelen. Ik was erg trots toen ik met een combo van zeven in een klap 300 beats had verzameld. Je blijft geprikkeld door het feit dat er nog een level aan je voeten ligt die vrijgespeeld moet worden. Maar misschien is het zo dat je van herhaling moet houden. Zo raakte ik op een gegeven moment erg gefrustreerd doordat de klap sensor niet zo reageerde als ik wilde, waardoor mijn bongo\\\'s met een harde klap in aanraking kwamen met de grond. Ook raakte ik vrij vermoeid aan het einde van mijn speel-sessie. Mijn handen gloeiden en mijn armen waren pijnlijk van het actieve geram op de trommels.
<\/center>
Het is mogelijk dat je zo erg in de game kan opgaan, dat je misschien voor gek staat voor je omgeving. Aan het einde van het level is het namelijk mogelijk om nog meer beats te halen door zo snel mogelijk op de trommels te raggen. Dit levert niet alleen een krankzinnig beeld op van de speler, maar de speler vraagt zich ook af wie er allemaal naar hem keken.
<\/center>
Het is ook jammer dat je geen vrienden kunt uitnodigen voor DKJB. Er zit geen multiplayer-functie in het spel, wat in mijn ogen een groot gemis is! Stel je voor, twee debielen naast elkaar, die zich uitsloven om zoveel mogelijk beats te verzamelen om die arme aapjes te redden. Maar dit betekent dat er dus ook een mogelijkheid is voor een opvolger met weer nieuwe actie, nieuwe combo\\\'s en nieuwe eindbazen!
<\/center>
<\/center>