CD: Placebo - The Hut Recordings (Boxset)
Het begon voor de band echter nog eerder dan 12,5 jaar geleden. Zanger Brian Molko kwam na vele omzwervingen als kind (geboren in België en woonachtig in Libanon en Liberia) in Luxemburg terecht. Daar kwam hij als achtjarig jochie Stefan Olsdal (geboren in Zweden) tegen op school. Jaren later (1994) kwamen de twee elkaar weer tegen in een metrostation in Londen en besloten om een band te beginnen. Het geluid van het duo omvatte in die tijd voornamelijk art-rock en transformeerde zich langzaam tot een punk/new wave-stijl. Hiervoor werd ook drummer Robert Schultzberg, die al eerder met Olsdal had gespeeld, aangetrokken. In 1995 kwam hun eerste single uit: 'Bruise Pristine'. In den beginne opereerde de band onder de naam Ashtray Heart (naar een tekst van Captain Beefheart), maar dit werd al snel omgetoverd tot Placebo.
Het eerste grote wapenfeit dat de band wereldkundig maakte was het self-titled debuutalbum Placebo. Een album waarop nog enkele punkinvloeden herkenbaar waren zoals in het rauwe en hoekige 'Come Home' en '36 Degrees'. Lijnrecht tegenover deze tracks staan het rustige 'Lady of the Flowers' en 'I Know'. De bekende singles van de plaat en de doorbraak van de band kwam voornamelijk door 'Nancy Boy' en 'Bruise Pristine'. Beide nummers zijn een soort voorbode voor waar het muzikaal heen zou gaan met Placebo. Melodie en melancholie zullen in het latere werk een duidelijkere stempel drukken. Door het vertrek van drummer Schultzberg zou het rauwere geluid verder wat ingedamd worden.
In 1998 werd Placebo ingelijfd door Virgin Records en op dit label verscheen dan ook de tweede plaat Without You I'm Nothing, met hierop de hitsingle 'Pure Morning'. De single was de eerste deuk in het pak boter dat Amerika heette. Pitchfork en Rolling Stone waren niet echt fan en beoordeelden het album als middelmatig. De plaat ontving in Europa meer lof en bevatte uiteindelijk een paar succesvolle singles zoals 'You Don't Care About Us', 'Every You Every Me' en 'Without You I'm Nothing'. De punk was uit de plaat en het vernieuwde drietal (nu met drummer Steve Hewitt, die al een bekende van Molko was) richtte zich meer op alternatieve rock vol duistere gedachten en opgekropte spanning.
Op Black Market Music sloeg de balans verder door naar duistere rock, maar deze plaat kende ook hiphop, wave en dance-invloeden. Succesvolle opener 'Taste In Men' zit daarnaast vol electrosamples en vreemdsoortige uitspattingen, wat het nummer een horrorachtige uitstraling meegeeft. Wederom was het album een verkoopsucces in Europa, al had Engeland wat moeite met de single 'Special K' waarin ketamine wordt "verheerlijkt". 'Slave To The Wage' deed het daar een stuk beter, al werd het album door de critici niet omarmd. De coherentie is dan ook minder hoog als voorheen en de spanningsboog over de hele plaat blijft bij lange na niet gespannen.
Sleeping With Ghosts bracht Placebo echter weer helemaal terug in de aandacht. Een spannend album dat verschillende stijlen op zodanige wijze wist te integreren in hun 'eigen' en herkenbare geluid. Hardere en snerende tracks (zoals de instrumentale opener 'Bulletproof Cupid') vonden hun weg terug in het oeuvre van het trio. Ook de bredere integratie van electro- en dance-gerelateerde kenmerken spraken aan. De productie is wat gladder en verdienstelijker dan Black Market Music. De relationele thematiek helpt hierbij ook bij de samenhang van de plaat. Leadsingle 'The Bitter End', 'Special Needs' en 'Sleeping With Ghosts' bijvoorbeeld draaien allemaal om relaties. De cd in de boxset komt samen met een tweede disc, waarop een tiental interessante covers staan. Vooral 'Running Up That Hill' (Kate Bush) en Pixies cover 'Where Is My Mind' springen in het oog. 'Daddy Cool' lijkt een vreemde eend in de bijt, maar past verrassend goed binnen het Placebo-oeuvre, zelfs zonder al te veel aanpassingen.
Ongeveer een jaar na de release van Sleeping With Ghosts bracht de band twee dvd's uit. Allereerst een prachtige concertregistratie van een optreden in Parijs, getiteld Soulmates Never Die. De dvd-registratie was opgenomen in 2003 en laat een geladen en sprankelend optreden van de band zien. Een intieme sfeer en interactie kenmerkt het optreden en de setlist is daarnaast ook erg divers. Naast het concert bevat de dvd ook nog een documentaire over de 'Sleeping With Ghosts' tour.
Tweede dvd die in 2004 uitkwam was Once More With Feeling. Dit gebeurde zowel op cd als dvd met daarop alle videoclips van de grootste hits tot dusver. In deze boxset zit alleen de dvd met video's en mist de 'singles 1996-2004'-cd in het pakket. Voor de volledigheid was het misschien netjes geweest om ook de cd-versie toe te voegen. De 'Videos 1996-2004' bevat naast de, jawel videos, ook een interview en nog enkele extra's waaronder live video's.
Het zou tot 2006 duren voordat Placebo weer met een studio-album op de proppen kwam. Meds was gepland om uit te komen in maart 2006, maar lekte twee maanden daarvoor al uit op het net. Ondanks dit feit deed de plaat het goed in verkoop. De initiële plannen waren om weer richting electro en dance te gaan, maar na aandringen van de producer werd getracht om het geluid van het debuut erin te verwerken. De ruwe kantjes zijn her en der hoorbaar, maar de muziek is daarnaast ook een stuk toegankelijker dan voorheen. Ook de samenwerkingen met Michael Stipe (R.E.M) en Alison Mossheart (The Kills) leverden een opvallend resultaat op. Meds zou de laatste plaat zijn bij Virgin Records, aangezien het drietal naar Astralwerks verkaste. Drummer Steve Hewitt zou de band in 2007 verlaten en op het nieuwe album Battle For The Sun speelt de nieuwe drummer Steve Forrest mee.
Naast al het studio-albumgeweld en de twee dvd's bevat de box nog een laatste hoesje met daarin twee cd's. De eerste bevat een twintigtal B-kantjes van de singles en op de tweede krijgen de B-kantjes een vervolg. Dit wordt dan aangevuld met acht livetracks,opgenomen in La Cigale.
Al met al is het een compleet verzamelwerk geworden. Een goede deal voor degenen die nog niks van de band in huis hebben, want 10 schijfjes voor minder dan 80 euro valt mee. Voor de fans of luisteraars die enkele albums al in huis hebben zijn de verzameling B-kantjes en liveregistraties het meest interessant, alsmede de cd met covers. Met de uitgave van deze geschiedschrijving van Placebo komt het wrange feit dat het nieuwe album, 'Battle For The Sun' dan weer apart gekocht moet worden en buiten de box valt. Maar misschien gaat Placebo nog zoveel jaren mee dat er later een tweede verzameling komt, die je dan weer naast deze mooie uitgave kan zetten.
Label: Virgin Records Releasedatum: Juni 2009
Waardering:
Kijk voor meer muziek in CD's.
