Concert: Hard-fi in de Melkweg

Joost Melis (Pink_Floyd)
Een schimmig Ennio Morricone deuntje schalt uit de speakers, de lichten zijn gedimd en het podium is hierdoor in duisternis gehuld, maar op de achtergrond van het podium zie je nog wel het immense gele doek hangen met daarop dikgedrukte zwarte letters: HARD-FI. Als de lichten dus ineens op volle kracht worden aangezet is het de beurt aan de heren van Hard-fi om het podium op de rennen. Er is namelijk geen voorprogramma vanavond, vanwege het Amsterdam Dance Event dat de Melkweg later op de avond in beslag zal nemen. Het concert is niet helemaal uitverkocht maar de zaal is, ondanks het wat vroege tijdstip, goed volgestroomd.


De band trapt af met hun meest politiek geëngageerde nummer, 'Middle Eastern Holiday' van hun populaire debuutalbum 'Stars of CCTV'. Een pompend ritme, eenvoudige en doeltreffende riffs en wat electro-effecten geven het startsein. Een springende en enigzins opgefokte Richard Archer legt zijn tekst over het klankentapijt heen. Hij blijkt echter niet helemaal goed bij stem te zijn want gedurende het optreden zit hij soms net even mis of gooit de lastigere zangpartijen over een andere boeg. Zijn enthousiasme en gedrevenheid maken echter veel goed. Met vuurspuwende ogen zoekt hij contact met de zaal, en met rondzwaaiende armen en grootse gebaren probeert hij de betrokkenheid van de zaal te verhogen. De sfeer blijft de eerste helft van de set echter vrij rustig, de zaal wacht op de vonk en de ontbranding. 'I Shall Overcome', 'Can't Get Along (Without You)' en 'Better Do Better' komen voorbij, maar de zaal blijft nog op standje waakvlam staan. Pas bij 'Television' en de single van het tweede album, 'Suburban Knights', wordt het vuur aangewakkerd en wordt er voor het eerst echt gesprongen en gedanst. 'We Need Love' met de simpele tekstuele toevoeging "in Amsterdam" en het daaropvolgende 'Cash Machine' laten de vlam in de pan slaan. Vanaf dan zit de sfeer er prima in. 'Hard To Beat', 'Tonight' en Hard-fi anthem 'Living For The Weekend' zijn het olie op het vuur en het gespring en geklap neemt zienderogen toe.


Proefondervindelijk kon worden vastgesteld dat het rauwere materiaal van het debuut beter werd ontvangen dan de meer georchestreerde opvolger. 'Suburban Knights' was het prijsnummer van de plaat Once Upon A Time In The West, maar toont ook veel gelijkenissen met Stars Of CCTV. 'Tonight' en 'Television' lieten ook nog wat voeten van de vloer verdwijnen en heupen wiegen. Het publiek verlangt toch het meest naar de energieke, straight-forward Hard-fi. Het volgende album mag wat betreft voor liveoptredens weer een tikkeltje harder en gedurfder. De heren zorgden met hun afwisselende set wel voor een vermakelijke avond, maar er had iets meer ingezeten met wat meer vonken en aanmaakblokjes. Conclusie: 3,5 ster, maar door het woekerende vuur in de finale naar boven afgerond.



Locatie: Melkweg Datum: 20 oktober 2007 Waardering: