CD: Neil Young - Living With War

Bush-bashen. Dat is het thema van Neil Youngs nieuwe album Living With War. Dat de van oorsprong Canadese songwriter er op dit album geen doekjes om windt moge duidelijk zijn. Behalve de titelsong telt de tracklist niets verhullende titels als Let's Impeach The President en Lookin' For A Leader. Neil Young neemt na vele politieke omzwervingen en een reeks wisselvallige albums weer stellingname als politiek correcte protestzanger. En klinkt daarom alleen al weer ouderwets vertrouwd.



Origineel is de kritiek op Bush natuurlijk niet. Een beetje mosterd na de maaltijd. De kritische films van Michael Moore kennen we nu wel, en de bands die de draak met George W. hebben gestoken zijn niet op één, twee of zelfs drie handen te tellen. Maar dat maakt Neil Young allemaal niks uit. Schaarde hij zich na de aanslagen van 11 september nog volledig achter de Patriot Act van Bush, nu is voor Young de maat vol. En wat deze legende te vertellen heeft is te allen tijde relevant.

Het album begint met ronkende gitaren die uitmonden in opener After The Garden, die direct de toon zet voor de rest van dit album: rauw, sober en meeslepend. De hoge, nasale stem kraait weer gepassioneerd mee op de soms snerpende gitaarlijnen die hem ooit de koosnaam Dinosaur Sr. -oervader van de grunge- opleverde. Opvolger en titeltrack Living With War is met het achtergrondkoor een gepassioneerd, haast gospel-achtig nummer. Samen met het emotionele The Restless Consumer, Shock and Awe en Flags Of Freedom één van de hoogtepunten van dit album. Het album is dan ook van een zeer constant en oerdegelijk niveau.Living With War is in enkele dagen opgenomen, wat de pure sound verklaart die zo typerend is voor het beste werk van Young, zoals o.a. ook op de klassiekers Harvest en After the Gold Rush.


Doordat het album één grote tekstuele aanklacht is tegen Bush en diens beleid, bestaat het gevaar dat de luisteraar zich na een eerste luisterbeurt vertwijfeld afvraagt of het allemaal niet wat eentonig is. Muzikaal verrast Young ook zelden, maar dat is ook niet zijn doel. Dat is immers het afzetten van de president, aldus Young in Let's Impeach The President:

Let's impeach the President for lyin'
And misleading our country into war
Abusing all the power that we gave him
And shipping all our money out the door


Behoorlijk recht-door-zee en weinig poëtisch qua tekst. Maar met de inleidende trompet, het honderd leden(!) tellende koor en tenslotte nog de meest pijnlijke voice-samples van de beklaagde president zelf, geeft het toch een aardig tijdsbeeld van de Amerikaanse politiek na de aanslagen van 11 september, en de mondiale kritiek hierop. Door de tekstuele directheid van Let's Impeach The President mist het de klasse van de Neil Youngs eerdere, meer poëtische, en daardoor ook venijnigere klassieke protestsongs als Ohio, Alabama en Southern Man. Ook het slotnummer America The Beautiful doet wat pathetisch aan, alsof Neil Young nog snel op de valreep duidelijk wil maken dat dit geen aanklacht tegen Amerika, maar alleen tegen Bush en zijn beleid is. Maar die boodschap is meer dan duidelijk. Living With War is "meer van hetzelfde", maar in het geval van de legendarische Neil Young kunnen wij daar goed mee leven. Vier sterren voor de grote meester.



Label: Warner Releasedatum: 12 mei 2006
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!