CD: Brandy - Afrodisiac

Als je ergens geil van wordt, en daarvan zin krijgt in seks of erotische avontuurtjes, dan heet datgene waarvan je die gevoelens krijgt een afrodisiac. Het is dus gewaagd van Brandy om haar CD "Afrodisiac" te noemen. Ik wil hierbij niet meteen zeggen dat ik ga onderzoeken of ik geil word van de muziek op de CD, maar ik ben wel benieuwd naar hoe Brandy omgaat met de beladen betekenis van haar CD-titel.

Allereerst valt me op dat wederom Timbaland en Missy Elliot naast o.a. Brandy zelf, Craig Kallman, G. Roberson en Kyambo Joshua meedoen aan de productie van een R&B CD. Dit heeft bij andere artiesten al geleid tot dompers en ik hoop stiekem dat Brandy op haar album zal ontsnappen aan de Timbasound. Bij de eerste twee nummers ("Who I am" en "Afrodisiac") weet Brandy gelukkig haar eigen stempel te drukken op de tracks, maar bij "Who is She 2 U" gaat het de verkeerde kant uit. De track lijkt op een mislukte versie van "Try again" van Aaliyah, ondanks dat Brandy haar eigen stemgeluid probeert naar voren te schuiven. Bedankt Timbaland! Gelukkig is "Talk about Our Love" een stuk luchtiger en funkier. Hier klinkt Brandy lekker en laat ze horen dat ze een goede zangeres is met een funky groove in haar stem. Kayne West, die meedoet op de track, geeft goede invloeden af aan Brandy, waardoor dit een van de betere nummers is op het album.

brandy afrodisiac


Brandy stond bij mij ook altijd bekend om de ballads. Ze heeft een zwoele stem die juist in die ballads goed tot hun recht komen. "Where You wanna Be" is daar een goed voorbeeld van. Brandy kan zowel hoge tonen als lage noten zingen en dat doet ze in dit nummer perfect. Ook is het nummer een lekkere balans tussen beat en sfeer. Helaas komt al snel weer de Timbasound op de CD voorbij. "Sadiddy" is op zich geen verkeerd nummer, maar Timbaland moet niet proberen om Brandy om te toveren tot een nieuwe Aaliyah, want daar is Brandy te sterk voor. Een positief puntje van dit nummer is de manier waarop Brandy met haar stem omgaat: ze klinkt assertief, afwijzend en vooral strijdkrachtig. Ze laat zien dat ze power kan hebben.

Een verademing op de CD is de track "Turn it Up". Brandy en funk gaan echt samen. Ook Timbaland werkt met haar mee op deze track, maar gelukkig is Brandy op de voorgrond. Missy deunt ook mee, maar daar merk je eigenlijk helemaal niks van. Zo tam heb ik Missy in ieder geval nog nooit gehoord. Ook de daarop volgende track "Necessary" valt niet tegen. Het is een luchtig nummertje over de invloed van liefde op haar leven.

brandy


"Say You Will" is eigenlijk het enige nummer dat een tikkeltje afrodisiac weergeeft. De beat, de zang, het gehijg en het gitaardeuntje zorgen voor een zwoel en sexy nummertje. Het is tevens een van de weinige ballads op de CD, wat ik van tevoren niet had verwacht. Jammer genoeg wordt het hele zwoele gebeuren na deze track overboord gegooid door, jawel, Timbaland. Als die vent uit de buurt van Brandy zou blijven, zou er wat meer van Brandy te horen zijn geweest op de CD, want dit gaat te ver.

De achterhoede van de CD wordt gevormd door twee covers en een zwoele ballad. Voor de fervente TV-kijker is "Finally' een feest van herkenning, want het deuntje van "Expeditie Robinson" is de leidraad door het nummer. Jammer genoeg is de bass te scherp, en vallen achtergrondsfeer en de stem van Brandy daardoor wat naar de achtergrond. Ook "Should I Go" is herkenbaar, aangezien er gebruik gemaakt wordt van een sample van "Clocks" van Coldplay. Je zou het zuivere jatterij kunnen noemen, maar ik noem het in dit geval liever goed geleend, aangezien Brandy de sfeer goed kan dragen in combinatie met deze sample.