Concert Review / Interview Spinvis
Erik de Jong wordt op het podium vergezeld van een schare muzikanten die tezamen op een gemiddelde leeftijd van zestig uitkomen. Louis Debij op slagwerk, die nog in de band van Boudewijn de Groot speelde, de legendarische Han Reijziger op piano en vader De Jong op gitaar. Samen met de Disney-combinatie vibrafoon en harp, en een Turkse sazspeler heeft Spinvis de ingrediënten samengebracht voor een menselijke sample, waarmee hij dezelfde warme, intieme seventies-sound van het Spinvis-album weet te creëren. Veel meer overeenkomsten dan het gevoel, de melodie en de zang zijn er niet te ontdekken. Voor de gelegenheid heeft De Jong namelijk de nummers tot op het bot gestript en opnieuw gearrangeerd.
Hoe mooi dat klinkt blijkt uit de opener 'Limonadeglazen Wodka'. Het triphoppy liedje van de plaat, klinkt live bijna jazzy. De combinatie van de vibrafoon en de harp werkt even magisch als in een tekenfilm. De Jong is in Tivoli komen opdraven met een orkest, dat niet probeert om de plaat na te spelen, maar waarin de muziek van Spinvis een nieuwe dimensie krijgt. Want hoezeer De Jong de nummers ook heeft gestript, met dit optreden bewijst Spinvis dat zijn liedjes overeind blijven, dat de liedjes gemakkelijk als een losstaande entiteit kunnen worden gespeeld door een orkest. En dat zegt alles over de kwaliteit van de liedjes.
Druilerig als een regenbui klinkt het intro van Herfst en Nieuwegein. Op de achtergrond videobeelden van de sneltram naar Nieuwegein, iconisch voor de aftocht naar het droevige Nieuwegein. Maar 'Nieuwegein rules', aldus De Jong door de microfoon. En als we de uitvoering van Herfst en Nieuwegein horen zou je nog bijna denken dat het waar is.
Op het podium worstelt De Jong duidelijk met zijn houding. Hangend over zijn microfoon lijkt het allemaal wat onwennig. Her en der zingt De Jong er zelfs wat naast. Maar is dat erg, als je beseft dat hier geen performer op het podium staat, dat hier geen zanger op het podium staat die zo nodig wil? Erik de Jong is naar Tivoli gekomen voor één ding: het uitvoeren van een aantal wonderschone popliedjes. Neem Ronnie gaat naar huis. De vertaalslag die De Jong in de arrangementen heeft gemaakt voor dit nummer is prachtig. Zelfs het Air-achtige nummer Astronaut blijft live, ontdaan van alle spacey-effecten, overeind. Het is een plezier om naar te luisteren, en het enthousiasme waarmee gespeeld wordt is aanstekelijk.
De schaarse samples die De Jong gebruikt tijdens het optreden worden keurig verantwoord. 'Dit is ook een sample' meldt De jong voor aanvang van 'Voor ik vergeet'. En terwijl de oude foto's op het scherm als herinneringen aan je voorbij trekken, klinkt 'Voor ik vergeet' met totaal andere middelen even dromerig en bezwerend als op de plaat. Wanneer Spinvis na een uur het podium verlaat, is er eigenlijk nog maar een nummer dat aan het optreden ontbreekt. 'Smalfilm', de succesvolle single waarmee Spinvis het grote publiek heeft bereikt. Spinvis heeft de vrije, akoestische uitvoering van dit nummer voor de toegift bewaard, en terecht: een treffender einde van een concert was niet mogelijk. Spinvis mag misschien het liefst de knip-en-plak-singer-zongwriter op de zolderkamer zijn, live weet Spinvis onder begeleiding van een zeer vaardig orkest een indrukwekkend optreden neer te zetten.
Met dank aan user Menjo voor het maken en gebruikmaken van de foto's!
