Thaise slavin (2)
De meeste van mijn columns zijn flauwekul. Ik heb ergens iets bedacht, gezien of meegemaakt en dat combineer ik en werk ik uit tot een stukje tekst van hoogstens een kantje A4. Soms ben ik daar een week later nog tevreden over en soms is dat niet het geval. Van mijn vorige column klopt alleen dat ik wel eens kansloos aan het internetten ben, ooit een Seiko-horloge voor een verjaardag kreeg en dat ik regelmatig advertenties op FOK! zie. Wees dus maar niet bang: ik heb geen enkele intentie om me actief met vrouwenhandel bezig te gaan houden.
Pas zojuist heb ik het vorige deel van dit tweeluikje afgemaakt. Dit deel schrijf ik er direct achteraan, maar toch zal dit pas ruim een dag na het eerste deel online komen. Eerst ben ik wel eens benieuwd naar de reacties op dat vorige deel. Als die er al zullen zijn.
In mijn vorige column schreef ik namelijk dat ik verwachtte dat ik van mijn vrouw een Thaise slavin voor mijn verjaardag zou krijgen. Die zou ze dan voor me bestellen via een daarin gespecialiseerde website. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat iemand dat ooit ook maar enigszins serieus zou kunnen nemen. Als ik het nu opschrijf lijkt het al totaal idioot.
Vrouwenhandel en seksslavernij komen ook in Nederland nog op grote schaal voor. Een flink deel van de Nederlandse prostitutie bestaat eruit en we laten dat allemaal min of meer gewoon gebeuren. We weten het allemaal, maar we laten het maar gaan. Feitelijk te bizar voor woorden.
En ja, ik weet heel goed dat veel van de Thaise vrouwen die aangeboden worden op dergelijke websites graag met een Nederlandse man willen trouwen. Ik weet alleen ook dat wat die vrouwen vooraf verteld wordt vrijwel niets met de werkelijkheid te maken heeft. In Nederland treffen ze geen frisse, knappe, welgestelde jongemannen, maar een stel uitgerangeerde vijftigplussers die op een normale manier geen partner kunnen vinden.
Er zijn een paar opties wat betreft de reacties op het eerste deel hiervan. De slechtste en meest schokkende optie zou zijn dat ik massaal bijval krijg van allerlei mensen die een persoonlijke seksslavin wel zien zitten. In dat geval gaat dit stuk overkomen als bijzonder moralistisch, maar dat kan me eigenlijk niet zo gek veel schelen. Die mensen gaan de strekking toch niet snappen.
Een andere optie is dat mensen op het eerste stuk al negatief en verontwaardigd zullen reageren. Dan gaat dit misschien overkomen als een soort geruststelling.
De beste optie is dat mensen zien wat ik probeerde te doen: een alledaagse context schetsen bij zoiets absurds als geaccepteerde vrouwenhandel. Ik hoop echt dat dat het geval zal zijn.
Want dat laatste is het belangrijkste. Al die leuke hebbedingetjes die in advertenties langskomen in combinatie met het min of meer te koop aanbieden van Thaise vrouwen… Dat is echt bizar! Dat neigt heel sterk naar het bagatelliseren van vrouwenhandel. En we zien het allemaal gebeuren en we vinden het de normaalste zaak van de wereld. Hoe ziek is dat?
