Wil de eerlijke vinder zich melden?
"Je liep er in het museum nog mee in je handen", zegt een dame uit ons gezelschap tegen mij. Het museum was het eerste 'stempeltje' op mijn entreekaart. "Nee, ik denk dat ik wel weet waar ik het ben verloren", antwoord ik gelaten. "Vlak voordat ik mijn camera pakte, had ik hem opgevouwen in mijn achterzak gestoken. Hij moet er toen zijn uit gevallen." Ze kijkt met mij mee over het terrein. "Ach, misschien heb ik er iemand wel heel blij mee gemaakt. Je moet het positief bekijken, nietwaar?", zeg ik terwijl ik toch nog een keer mijn sporen naloop, maar nergens mijn toegangskaart.
Niet te lang bij stil blijven staan. Iedereen raakt immers wel eens iets kwijt. Zo ben ik een keer een portemonnee verloren, een telefoon en al vaker mijn sleutels. Niks van terug mogen zien. Toch vínd ik ook wel eens iets. Een paar weken geleden vond ik een bos sleutels in de trein. In de speelgoedwinkel vond ik een portemonnee met allemaal briefjes van vijf. De bos sleutels heb ik afgegeven bij de conducteur. De portemonnee kon snel worden herenigd met zijn wetmatige eigenaar. Bij de kassa stond een jongetje te huilen. Hij was net acht geworden en hij was zijn portemonnee met zijn verjaardagsgeld erin verloren. Netjes teruggegeven. Jongetje weer blij. Zo ben ik opgevoed.
Pa 7sloten had in de jaren tachtig een tas gevonden met tienduizend gulden, veel geld voor die tijd. Toen hij de tas naar de politie bracht, kon hij meteen op het bureau blijven. Er was namelijk al melding gedaan van het verlies en volgens de dienstdoende agent ontbrák er nog tienduizend gulden. Na verhoor mocht mijn vader uiteindelijk weer vertrekken.
Bij de kassa leg ik het verhaal van mijn verloren entreekaart uit. Misschien geloven ze mij wel op mijn blauwe ogen en krijg ik een nieuwe, waarmee ik mijn route alsnog kan vervolgen. "Waar bent u al geweest?", vraagt de dame achter de balie aan mij. "Alleen nog maar in het museum", antwoord ik. Ze houdt de kaart in haar handen met één stempeltje erop. "Hij is gevonden", zegt ze met een glimlach op haar gezicht.
Ik heb helaas geen kans gehad om de eerlijke vinder te bedanken, dus ik hoop maar dat hij of zij dit leest.
