Drumhaar
Ooit kende ik een jongetje met heel lang haar. Tot ver over zijn schouders. Drumhaar, zei het jongetje altijd. Want al zijn voorbeelden in het steviger drumgenre hadden zulke lange haren. Hij had het nooit geprobeerd, maar hij wist zeker dat zijn kracht zou verdwijnen als hij het af liet knippen. Net als Samson, zei het jongetje altijd. En een trotse maar verlegen glimlach maakte zijn gezichtje nog mooier dan het was.
Op school was het niet makkelijk. De andere kinderen begrepen niets van drumharen. Waarom kon het jongetje niet gewoon hetzelfde zijn als iedereen, vroegen zij zich af. Maar het jongetje was daar niet zo goed in, hetzelfde zijn. Zo klein als hij was, wilde hij vooral zichzelf zijn. Overdag liet hij niets merken van zijn eenzaamheid. Met rechte schouders liep hij over het schoolplein. Alleen. Alsof het zijn eigen keuze was. Maar ‘s avonds in bed kon het jongetje vaak niet slapen.
Hoewel scholen ongetwijfeld hun best doen, wordt er lang niet altijd adequaat gereageerd op pesten. Ik kan uiteraard niet voor alle scholen in Nederland spreken, maar als ik afga op eigen ervaringen en geluiden om mij heen, dan weet ik vrijwel zeker dat er nog een heleboel werk aan de winkel is op antipest- en treitergebied. Daarnaast ben ik er echter heilig van overtuigd dat wij, ouders en opvoeders, een belangrijke rol spelen in de hele problematiek. Een cruciale rol durf ik wel te zeggen. Wij zijn tenslotte degenen die onze kinderen leren hoe je met mensen omgaat.
Is het niet mogelijk dat (ver)oordelen, buitensluiten en zelfs anderen omlaag halen onbewust met de paplepel wordt ingegoten? Let de komende tijd maar eens op je eigen gedrag. Je zult verbaasd zijn over hoe vaak je onmiddellijk een oordeel hebt en uitspreekt over iemand op basis van uiterlijke kenmerken; baan, inkomen, gewicht, kleding, manier van praten, waar iemand woont, huidskleur, seksuele geaardheid… Vul het lijstje zelf maar aan. Vaak niet eens zo kwaad en negatief bedoeld, maar kinderen pikken het signaal feilloos op vrees ik.
Ieder mens heeft leuke kanten. Als we die nu eens wat vaker proberen te zien. Knap je zelf ook lekker van op, heb ik gemerkt. Een positieve, onbeperkte blik leeft zo veel prettiger. Veranderingen beginnen dikwijls klein en bij jezelf. Maar op een dag creëren we samen een plek waar iedereen mag zijn wie hij is. Waar we elkaar het beste gunnen. Een blij en bevrijd Nederland zeg maar. Tikje naïef misschien, maar mij lijkt het wel wat.
Heel veel jaren later heeft het jongetje zijn draai en gelijkgestemde zielen gevonden. Precies zoals hij en ik altijd hebben geweten. Ik ben trots op hem. Het jongetje is mijn zoon.
