Drama-Klink: politiek hersenspoelen

Vroeger in de DDR kregen de kinderen op de Polytechnische Oberschule les uit boekjes waarin het communisme werd verheerlijkt en waaruit alles in de geschiedenisboekjes was geschrapt wat niet in de kraam van de communisten te pas kwam. Het kapitalisme was slecht en het communisme goed. Als je dat tien jaar lang met de paplepel krijgt ingegoten, probeer dan nog maar eens kritisch te worden over het eigen systeem. Het is een hersenspoeling door middel van indoctrinatie. Kinderen moesten ‘goede communistische persoonlijkheden’ worden. Toen ik nog Duits studeerde, heb ik wel eens een leerboekje uit de DDR gelezen en de manier waarop het communisme werd verheerlijkt in die boekjes, wekte mijn verontwaardiging. Ik was blij dat ik in het vrije Westen woonde en dat je hier in ieder geval vrijheid van meningsuiting had, dat je kritiek kon leveren op je eigen partij als dat nodig was en dat je hier niet gehersenspoeld werd.

Die vrijheid van meningsuiting is er nog steeds, kritiek binnen je partij leveren mag ook nog wel en je wordt hier niet gehersenspoeld binnen het onderwijs om voor een bepaalde politieke richting te kiezen.
Maar pas op als je politicus van het CDA bent en je die vrijheid van meningsuiting gebruikt en kritiek spuit op een moment dat het de partij even niet goed uitkomt. Dan valt zowel de vrijheid van meningsuiting als het recht om kritiek te leveren binnen de partij weg en word je gehersenspoeld om je aan te passen aan de partij of op te rotten.

Ik weet al jaren dat het CDA een partij is, die alleen in naam christelijk is. Daar is de C van afkomstig. Maar sinds Machiavelli is in de politiek alles veroorloofd en geoorloofd en voor mij is het CDA koploper in de machiavellistische politiek en die botst echt heel erg met christelijke politiek. Christelijke politiek zou een politiek moeten zijn die eerlijk is, die is gericht op het welzijn van de ander en die niet zelf de macht wil. Jezus wilde de macht niet en liet zich zelfs vernederen door de vijand.
Het CDA ziet dat anders. Die verloochenen de christelijke grondslagen keer op keer binnen het politieke machtspel. Mij best, maar noem het dan geen CDA.

We zien het nu ook weer gebeuren.
Gisteren stelde Ab Klink zijn zetel in de Tweede Kamer ter beschikking.
Ik heb hem onlangs in een column nog met nadruk gevraagd om zijn rug recht te houden. Ik geloofde in hem, omdat hij als minister altijd zijn rug recht hield. Maar het werd hem te veel, denk ik.
Ze hebben hem binnen de partij gehersenspoeld en gemarteld sinds hij zijn brief heeft geschreven. Ze hebben tijdens dat crisisberaad een zwarte zak over zijn hoofd getrokken en er net zolang water overheen gegooid tot hij zich maar plooide omdat hij anders gek zou worden. Ze hebben hem onder een waterdrup vastgebonden aan een paal zodat heel langzaam zijn schedel zou gaan uithollen en hij krankzinnig zou worden. Ze hebben zijn nagels uitgetrokken, zijn pik met honing ingesmeerd en in een potje met mieren gestopt. Ze hebben hem vastgeklonken aan een stoel in een grote, rode kamer, waar de hele nacht op de wanden foto’s van Wilders werden vertoond. Geen middel was het CDA te veel om Klink weer als een ‘goede christendemocratische persoonlijkheid’ in te burgeren (als ik dat woord in dit verband mag gebruiken).

In eerste instantie hadden de martelingen tijdens het crisisberaad niet geholpen. Klink had weliswaar beloofd om het akkoord en het congres af te wachten, maar hij zei er wel bij dat hij ook dan nog het akkoord zou kunnen afwijzen als de uitleg van Wilders hem niet zinde. Het CDA moest er maar voor zorgen dat die uitleg van Wilders hem dus wel zinde. Goed van Klink.
Maar zoals je ook wel tegenkomt bij militairen die in oorlogsgebied de meest afgrijselijke dingen hebben gezien en meegemaakt, kwam ook bij hem de klap pas na afloop. Hij heeft er een soort Shellshock aan overgehouden. Een post-Verhagen depressie.

Henk Bleker vindt het ‘bullshit’ als men hem vraagt of Klink is afgetreden omdat hij onder druk is gezet.
Bullshit? Misschien bedoelt hij dat het CDA Klink inderdaad in de stront heeft laten zakken.
Bleker is een stroman van Verhagen. Hij zat zich gisteravond bij Pauw & Witteman voortdurend verbaal in de nesten te werken. Zo’n man kan ik niet geloven als hij zegt dat Klink alleen op een nette manier tegendruk uit de fractie heeft gekregen.
Natuurlijk is Klink onder druk gezet. Verhagen is machtsgeil. Hij had het al zo mooi voor elkaar. Vicepremier of weer minister van buitenlandse zaken. Lekker op het pluche. En dan komt die irritante lul er doorheen met zijn gezeik over de uitlatingen van Wilders tijdens de onderhandelingen. Natuurlijk heeft Verhagen, meedogenloos als hij is, Klink geestelijk kapot gemaakt.
“Dat is één,” zal hij hebben gedacht. Nu nog die andere twee hersenspoelen of wegpesten en dan komt vriend Rutte met zijn zelfgeschreven regeerakkoord en driemaal raden wie daarmee wel uit de voeten kunnen en willen aanschuiven bij de VVD.

De kiezers willen momenteel het liefst Paars-plus, zag ik. Maar de kiezers kunnen de ruggen van Mark, Geert en Maxime op. Zij willen met elkaar en als het niet rechtsom kan dan maar rechtsom. Dat klinkt een beetje vreemd, maar het is wel zoals het gaat.
Ik hoor het ze zeggen in hun mobieltjes.
Verhagen en Wilders tegen Rutte: “Als jij nu zegt dat je zelf een regeerakkoord wilt schrijven dan schuiven wij later wel aan. We hebben afgesproken dat Maxime die drie dwarsliggers even wegwerkt en dan is de weg vrij.”
Zo werkt het tegenwoordig in de politiek. Machiavelli zou tevreden zijn.

Ik zag gisteren een toptweet over de stap van Ab Klink.
‘Als de Koningin gevoel voor humor heeft, benoemt ze Ab Klink als informateur’.
Ik zeg: doen!